Έχω μπει σε ορυχείο πολλά μέτρα κάτω από τη γη και ένιωσα πως ανά πάσα στιγμή θα πέσει ολόκληρο το Σύμπαν στο κεφάλι μου! Ένιωσα την ανάγκη να ξαναβγώ στην επιφάνεια της γης και να αναπνεύσω οξυγόνο… Ένιωσα το βάθος να με καταπνίγει και να με καταπίνει. Ένιωσα σαν αιχμάλωτος ενός θεοσκότεινου περιβάλλοντος, ανασφαλής και έρμαιο του βάθους της γης και των κανόνων που σου επιβάλλονται σε αυτό το αφιλόξενο βάθος του σκότους μιας μαύρης μοίρας… Σε αυτό ακριβώς το σημείο της ανάμνησης, ένιωσα πως έχασα την… ταξική μου συνείδηση και την μαρξιστική θεώρηση της ζωής…
Δεν μπορώ να περιγράψω κινηματογραφικά τα συναισθήματά μου κάτω στο ένδον της γης. Να’ τη η χρησιμότητα ενός ικανού συγγραφέα που θα κάνει τον αναγνώστη συνοδοιπόρο σε ένα τέτοιο ταξίδι, σε έναν άγνωστο άγριο κόσμο. Στον κόσμο των πέντε ποταμών του Άδη, για να θυμηθούμε από τη Μυθολογία τον Αχέροντα (ποταμό της θλίψης), τον Κωκυτό (ποταμό του θρήνου), τον Φλεγάθωνα (ποταμό με πύρινες φλόγες), τη Λήθη (ποταμό της λησμονιάς) και τον Στυξ (ποταμό του μίσους)…
Όλα μου ήρθαν στο νου αυτές τις μέρες, κυρίως τα συναισθήματά μου, όταν είχα βρεθεί κάτω εκεί στην κόλαση της μάνας γης. Και σκεφτόμουν, αυτές τις μέρες, πως το να χάσεις, εκεί που σε ρουφάει και σου διαβρώνει η γη υγεία και κορμί, την ταξική σου συνείδηση, είναι… μεγάλη απώλεια! Το είπε και ο υπουργός Σκουρλέτης, για όλον αυτόν τον κόσμο που του… αρέσει να βρίσκεται εκεί κάτω, κατηγορώντας τον πως «έχασε την ταξική του συνείδηση»!!!
Όλα αυτά ειπώθηκαν στις 13/2 και ο υπουργός δεν ντράπηκε να συνδέσει το σκληρό μεροκάματο με ταξικές συμπεριφορές… Ακούγοντας τέτοιες ανοησίες βγήκα από τα ρούχα μου, αδυνατώντας για άλλη μια φορά να αντιληφθώ την ψυχρή λογική μιας θεωρητικής απαίτησης «αφ’ υψηλού», από τους σαλονάτους υπουργούς, στην περίπτωση αυτή, του Σκουρλέτη… Η φράση του «έχετε χάσει την ταξική σας συνείδηση» μοιάζει με εμπαιγμό, με ειρωνεία, με σαρκαστικό χαβαλέ και πλάκα σε εφηβική παρέα φίλων… Ως να μην γνώριζε σε ποιο κοινωνικό περιβάλλον αποτεινόταν, ποιους είχε μπροστά του, σε ποια στιγμή τα είπε! Αδιάφορος για το momentum, άνοιξε το στόμα του και πέταξε λόγια αψυχολόγητα, με μπόλικο αέρα κοπανιστό!
Θα μπορούσε να ήταν σκηνή σε θέατρο του παραλόγου, όπου εκεί μπορείς να πεις και μια και δυο κουβέντες παραπάνω, έως και να αυτοσαρκαστείς για να κάνεις να σκεφτεί βαθύτερα το ακροατήριο…
Ο υπουργός Σκουρλέτης μάς προκάλεσε να ασχοληθούμε μαζί του με τη φράση του και όχι με το αν κάνει καλά, πάντα με το αυστηρό στιλ του, να διώξει ή να μην διώξει από τη χώρα την Eldorado Gold, μια τεράστια διεθνή επιχείρηση. Είναι γνωστό πως πολλές φορές οι λέξεις είναι καρφιά και πονάνε. Όταν φτάνεις στο σημείο να λες, «χάσατε την ταξική σας συνείδηση», σε ένα ταλαιπωρημένο πλήθος μεταλλωρύχων που κινδυνεύουν να χάσουν τις δουλειές τους, δεν μπορεί παρά να είσαι ακατάλληλος να διοικήσεις, να διαπραγματευθείς, ακόμα και να πολιτευτείς…
Ο αριστερός υπουργός Σκουρλέτης, πιστεύει ακόμα πως τα θεωρητικά μαρξιστικά βιβλία που ενδεχομένως διάβασε σε νεαρή ηλικία, είναι κάτι σαν το Ευαγγέλιο που θα πρέπει να σέβεται και να τηρεί πάραυτα. Τα περί «απώλειας της ταξικής συνείδησης» θα στιγματίσουν τον υπουργό Σκουρλέτη και θα καταγραφούν στην ιστορία του ελληνικού εργατικού κινήματος, αλλά από την φαιδρή πλευρά του. Από την πλευρά της γελιότητας…