Το προεκλογικό δούλεμα το καταλαβαίνω. Και όχι μόνο από κόμματα, αλλά ακόμη και από δημοσιογράφους, που έχουν εκποιήσει την ιδιότητά τους σε κομματικές προπαγανδιστικές σκοπιμότητες. Αλλά μου είναι αδύνατο να καταλάβω όποιον έχει το θράσος να διαμαρτύρεται μετεκλογικά επειδή δεν πρόκειται να πραγματοποιηθούν υποσχέσεις, που ήταν μαθηματικά βέβαιο ότι δεν υπήρχε η παραμικρή πιθανότητα να προχωρήσουν. Και φυσικά εννοώ το παραμύθι που άκουγε στο όνομα «πρόγραμμα Θεσσαλονίκης».
Οι ίδιοι οι συριζαίοι το είχαν κοστολογήσει στα 12 δισ. Και είχαν ανακοινώσει μάλιστα και κάποιες απίθανες πηγές χρηματοδότησης, που ουσιαστικά ήταν τα κοινοτικά κονδύλια. Κατά το κοινώς λεγόμενο φιλοδοξούσαν «να κάνουν μνημόσυνο με ξένα κόλλυβα». Αλλά οι Ευρωπαίοι τους την έκοψαν τη φόρα. Τους έδωσαν να καταλάβουν ότι κάτι τέτοια κόλπα καλά θα κάνουν να τα ξεχάσουν. Οπως και έσπευσαν να κάνουν. Στο ελάχιστα τροποποιηθέν e-mail Χαρδούβελη, που πλέον κυκλοφορεί ως e-mail Βαρουφάκη, διευκρινίζεται ότι δεν θα ληφθούν μέτρα που συνεπάγονται δημοσιονομικό κόστος. Αρα το «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης» στο καλάθι των αχρήστων.
Από το 2012 μία και μόνη ήταν η αγεφύρωτη διαφωνία μου με τον ΣΥΡΙΖΑ. Οι χωρίς οικονομική βάση διακηρύξεις του. Και η συστηματική αποφυγή του να δεσμευτεί σε πράξεις και πρακτικές που θα αύξαναν έστω και στο ελάχιστο την παραγωγικότητα της χώρας. Με αυτήν τη λογική έφτασε στο 2015, με αυτήν τη λογική κατάφερε να γίνει κυβέρνηση και με αυτήν πήγε και στις Βρυξέλλες, όπου και έσπασε τα μούτρα του και υποχρεώθηκε στις διαδοχικές κυβιστήσεις των τελευταίων ημερών.
Τώρα τα ψέματα τελείωσαν. Και όχι επειδή αυτό επέβαλαν οι κακοί Ευρωπαίοι, αλλά επειδή δεν υπάρχουν λεφτά. Το οποίο και γνώριζαν όταν παραμύθιαζαν τους αφελείς με τη συνεργασία και των δημοσιογραφούντων, που συνεργούσαν στο πλασάρισμα των ανοησιών πως «τώρα εμείς θα βαράμε τα νταούλια και οι άλλοι θα χορεύουν» και «θα μας δανείζουν, θα μας τα χαρίζουν και μετά θα μας ξαναδανείζουν».
ΥΓ.: Το ανέκδοτο του μήνα είναι η δήλωση της προέδρου της Βουλής ότι «το Κοινοβούλιο δεν πρόκειται να ψηφίσει παράταση του Μνημονίου». Και το γέλιο της χρονιάς θα πέσει όταν η ίδια θα ανακοινώσει, αν όλα πάνε καλά, την ψήφιση του τρίτου Μνημονίου με τη μορφή της πράξης νομοθετικού περιεχομένου και τη διαδικασία του κατεπείγοντος.