Έχουν αρχίσει και κακοφορμίζουν θα έλεγα. Και θα ήτανε καλό, πέρα από τις πλάκες και τα ευφυολογήματα, να δούμε κατάματα και την πραγματικότητα.
Ο Δήμαρχος Αθηναίων, εκδήλωσε την πρόθεσή του να είναι υποψήφιος, για την αρχηγεία, ενός κομματιού του κόμματος που ετοιμάζει η κυρία Φώφη, ο Γιωργάκης και λοιπαί παραφυάδαι. Γιατί περί αυτού πρόκειται και όλα τα υπόλοιπα, είναι προφάσεις εν αμαρτίαις. Είναι να απορεί κάποιος, το πώς το αποφάσισε, ο Δήμαρχος, αλλά δική του η υποψηφιότητα, δική του η απόφαση και ότι θέλει την κάνει.
Βέβαια είναι να απορεί κανείς, για το πώς ο Νίκος Αλεβιζάτος, δέχτηκε να παίξει ένα τόσο άχαρο ρόλο, δηλαδή τον λαγό και τον νομιμοποιητικό παράγοντα, σε μια διαδικασία που, ούτως ή άλλως, δείχνει πως γίνεται με σημαδεμένη τράπουλα και χωρίς κανέναν επί της ουσίας ουσιαστικό ρόλο, γιατί δεν πείθει κανέναν, ο παλιός μου σύντροφος Νίκος, ότι μπορούν να βρεθούν κοινά σημεία, με την οχλοβοή που έχει μαζευτεί εκεί γύρω, από το νέο πτώμα της κομματικής αναπαλαίωσης…
Νομίζω όμως ότι σήμερα πια, οι όποιες διαπιστώσεις αρκούν. Ας έρθουμε στο τι μέλλει γενέσθαι και είμαι απολύτως σίγουρος, ότι αυτό το πράγμα, από τον κόσμο που γνωρίζω, δεν μπορεί να εκφράσει κανένα, όχι επειδή είναι εστέτ, αλλά επειδή σκέφτονται , και μόνον.
Αυτό σημαίνει πως και ο Θεοδωράκης, που φαίνεται πως άρχισε να αποκτά συνήθειες κακές, δεν έχει απολύτως κανένα λόγο, να νομιμοποιήσει με την παρουσία του, μια διαδικασία, επί της ουσίας σημαδεμένη και προβληματική.
Και το μεγάλο ερώτημα, για όλους εμάς, τους πολίτες που δεν θέλουμε να παραδοθούμε αμαχητί, στις άθλιες ίντριγκες που ήδη εξυφαίνονται, είναι, γιατί ο Θεδωράκης το ποτάμι που απόμεινε, το σχήμα που έχει φτιάξει η Διαμαντοπούλου (και άλλη στιγμή μιλάμε, για το έγκλημα διαρκείας του Ραγκούση, που το είπανε και καλλικράτη), ο χοντρός αναποφάσιστος φίλος μου, και πάρα πολλοί ακόμη, δεν αποτελούν την μοναδική διέξοδο για να εκφραστεί πολιτικά ο χώρος τηςς δημοκρατίας.
Όποιος πίστεψε, την απατηλή διαπίστωση, ότι όλες ετούτες οι φιοριτούρες, εκδηλώνουν πρόθεση για δημιουργία ενός ενιαίου φορέα της κεντροαριστεράς, επλανήθη πλάνην οικτράν.
Γιατί δεν υποχρεωτικό, όλος αυτός ο κόσμος, ο άστεγος, που κινείται μεταξύ του Τσίπρα και του Μητσοτάκη, να υποστεί τη βάσανο και να τυραννιστεί, ψηφίζοντας κάτι, το οποίο είμαι απολύτως σίγουρος, ότι δεν τον εκφράζει και φυσικά δεν θα ακολουθήσουμε τη λογική του μη χείρον βέλτιστον.
Φτάνει πια σε αυτόν τον τόπο, γνωριζόμαστε αρκετά μεταξύ μας, για να υποκύπτουμε σε αυτής της ποιότητας, τους εκβιασμούς και τα καραγκιοζιλίκια.
Επομένως, από αύριο κιόλας, δεν προλαβαίνετε να γυρίσετε από τις διακοπές, πρέπει να ξεκινήσετε τη διαδικασία της συνεύρεσης και τη σύμπτυξης, ενός πραγματικού μετώπου της λογικής.
Η απαίτηση των πολιτών, είναι σαφής. Και δεν παίζουμε με αυτήν.