Υπάρχουν πολλές λέξεις που πυρπολούν το θυμικό των Ελλήνων. Περηφάνια, Αξιοπρέπεια, Μνημόνιο, Τρόικα. Πρόσφατα η κυβέρνηση προσέθεσε κι άλλες: Γέφυρα, Παράταση, Επέκταση. Μόνο τα λεφτά δεν σκεφτόμαστε, αλλά αυτά είναι αρμοδιότητα άλλων· των εταίρων και δανειστών. Ολα δείχνουν ότι η προχθεσινή διαπραγμάτευση σκόνταψε σε δύο λέξεις: στην «κωλοτούμπα» που έλεγαν οι αντίπαλοι και στην «παράταση» που έλεγαν οι εταίροι. Υπήρξαν διαρροές περί συμφωνίας· χαιρεκακίες περί κυβίστησης στα social media· ένα καθοριστικό tweet, του υπουργού Επικρατείας Νίκου Παππά: «Γελάω με αυτούς που ονειρεύονται κωλοτούμπες. Λίγη αναμονή». Κι ενώ (σύμφωνα με τον έγκυρο αναλυτή του Economist Tom Nutall) ο Σόιμπλε έφυγε από τη συνάντηση πιστεύοντας ότι υπάρχει συμφωνία, ο κ. Γιάννης Βαρουφάκης άρχισε να διαφωνεί στον όρο «παράταση». «Δεν συνυπογράψαμε το κοινό ανακοινωθέν καθώς ζητούσε την ολοκλήρωση του τρέχοντος προγράμματος και ότι η Ελλάδα έπρεπε να ζητήσει παράταση για την ολοκλήρωση του τρέχοντος προγράμματος», είπε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Γαβριήλ Σακελλαρίδης. Ποιος είπε ότι τα ονόματα δεν είναι η ψυχή μας;

Το πρόβλημα είναι ότι μέχρι να καταλήξουμε στα βαφτίσια της συμφωνίας, το μωρό μεγαλώνει. Σε λίγο δεν θα χωράει στην κολυμβήθρα. «Στα 4 με 5 δισ. ευρώ ανεβάζουν πλέον οι τεχνοκράτες της Ευρώπης το δημοσιονομικό κενό του 2015 (από τα 3 δισ. που προϋπολογιζόταν προ εκλογών), με την κατάσταση να επιδεινώνεται μέρα με τη μέρα» («Καθημερινή» 12.2.2015). Μη γελιόμαστε: το 1 έως 2 δισ. παραπάνω που προκάλεσε η κατάρρευση εσόδων λόγω της προηγούμενης ΣΥΡΙΖΑϊκής ρητορείας δεν θα το πληρώσουν Ρώσοι, Κινέζοι, Κονγκολέζοι ή όποιοι άλλοι κατεβάσει η γόνιμη κούτρα του κ. Πάνου Καμμένου. Θα το πληρώσουμε εμείς. Οπως θα πληρώνουμε τώρα τα περίπου 2 εκατ. ημερησίως που κοστίζει η προσφυγή στον ELA (600 εκατ. ετήσιο κόστος). Κι αυτά δεν θα είναι «λεφτά για τους τραπεζίτες», γιατί οι τραπεζίτες είμαστε εμείς οι φορολογούμενοι, αφού το κράτος κατέχει το μεγαλύτερο μέρος των μετοχών.

Δυστυχώς, σ’ αυτή την ζωή δεν υπάρχει ο «άλλος κόσμος», ο χλοερός, «ένθα απέδρα πάσα οδύνη και στεναγμός». Ολα –και πρωτίστως οι ιδεοληψίες– έχουν κόστος. Αυτή τη στιγμή η ελληνική αγορά έχει «παγώσει», οι λίγες επενδύσεις που σχεδιάζονταν μένουν στα χαρτιά, οι άνθρωποι παραμένουν άνεργοι και στο τέλος θα δούμε τι θα απομείνει από την εύθραυστη ανάκαμψη του περασμένου έτους. Βεβαίως, ο κ. Αλέξης Τσίπρας και οι συν αυτώ δεν θα πληρώσουν το οικονομικό κόστος της αβίαστης ωρίμανσης του ΣΥΡΙΖΑ. Εμείς οι πολίτες –φορολογούμενοι και άνεργοι– θα βάλουμε πάλι το χέρι βαθιά στην τσέπη την ώρα που οι μεν σαρκάζουν ότι γίνεται «κωλοτούμπα» και οι δε κάνουν τον καμπόσο, προσπαθώντας να αποδείξουν το αντίθετο. Για πουκάμισα αδειανά, για λέξεις προς εγχώρια κατανάλωση γίνεται ο καβγάς την ώρα που ο ΟΑΕΔ ανακοίνωνε νέα αύξηση του αριθμού των ανέργων τον Νοέμβριο. Ηταν ο μήνας που κατέρρεε η εκστρατεία κατά των ονομάτων της προηγούμενης κυβέρνησης, τότε που «έσχιζε τα Μνημόνια και έδιωχνε το ΔΝΤ».

Το γράψαμε και παλιότερα: Η εκπαίδευση του ΣΥΡΙΖΑ θα κοστίσει στην ελληνική οικονομία. Ας είναι, αρκεί να μη φοβηθεί μήπως στιγματιστεί από την αριστεία, που λέει και ο υπουργός Παιδείας.