Τα νταούλια του εθνολαϊκισμού χτυπά και πάλι ο Τσίπρας

Θεόδωρος Ζαρέτος 17 Αυγ 2020

Η ανακήρυξη ΑΟΖ σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο μπορεί να γίνει ΚΑΙ μονομερώς, αν όμως γειτονικές χώρες διαφωνούν ως προς τα όρια της δικής τους ΑΟΖ είναι ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΕΣ οι διαπραγματεύσεις και σε συνέχεια η αμοιβαία προσφυγή στο διεθνές δικαστήριο.

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΟΣ ΤΡΟΠΟΣ!

 

Λοιπόν θυμηθείτε το!!

Το προχθεσινό άρθρο του Τσίπρα που με ξεχωριστή ικανοποίηση αναδημοσίευσε ο Τουρκικός τύπος είναι μόνο η αρχή μιας νέας τυχοδιωκτικής εκστρατείας με ηθικό πλεονέκτημα!

 

Ο Τσίπρας θα επιχειρήσει στο πλαίσιο της απόλυτης απουσίας πολιτικής ηθικής και του πρωτοφανούς κυνισμού του να χειριστεί ΚΑΙ ΑΥΤΟ  το εθνικό θέμα με σκοπό να πλήξει τους πολιτικούς αντιπάλους του συμμαχώντας και με τον διάβολο.

 

Το προχθεσινό άρθρο του στην ΕΦ.ΣΥΝ. (που λειτουργεί απόλυτα ως κομματική εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ) είναι μόνο η αρχή.

Στο άρθρο αυτό ο Τσίπρας δείχνει την πρόθεσή του να επαναλάβει μία αντιμνημονιακού τύπου πόλωση με ακραία ρητορική μίσους και συκοφαντίας που θα κλιμακώνεται στο βαθμό που οι διαπραγματεύσεις μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας για το ζήτημα της ΑΟΖ θα προχωρήσουν.

 

Θυμόμαστε (ή καλύτερα δεν έχουμε δικαίωμα να ξεχνάμε) την κοινή εκστρατεία μίσους, διχασμού και αντιευρωπαϊσμού από ΣΥΡΙΖΑ-ΚΚΕ-ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ την περίοδο που οι πολιτικές δυνάμεις του δημοκρατικού τόξου κράτησαν την χώρα εκτός των συνεπειών μιας άτακτης χρεοκοπίας, καταφέρνοντας μάλιστα στα τέλη του 2014 να επιτύχουν ασθενές έστω πρωτογενές πλεόνασμα της τάξης του 0.4% του ΑΕΠ.

 

Θυμόμαστε επίσης ότι χειρίστηκε την συμφωνία των Πρεσπών (που κανείς λογικός άνθρωπος δεν αμφιβάλλει ότι σε γενικές γραμμές ήρθε σχεδόν έτοιμη από τους πολιτικοστρατιωτικούς  συμμάχους μας ώστε να αποτραπεί το ενδεχόμενο να πέσει το νεαρό κράτος της Βόρειας Μακεδονίας στα χέρια του Πούτιν) απεμπολώντας την δυνατότητα να διαπραγματευθεί την κύρωση της συμφωνίας από την Ελλάδα με ανταλλάγματα ζωτικής σημασίας για την Οικονομία (μείωση πρωτογενών πλεονασμάτων) και την εξωτερική πολιτική (κυρώσεις κατά της Τουρκίας για την εργαλειοποίηση του μεταναστευτικού/προσφυγικού ζητήματος και την σταρτιωτικοποίηση της έντασης σε ολόκληρη την Ανατολική Μεσόγειο.

 

Το ίδιο ακριβώς έχει σκοπό να κάνει και πάλι ο Τσίπρας και το κόμμα του.

Αν ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις με την Τουρκία για την ΑΟΖ, πράγμα που φαίνεται ότι ωριμάζει όχι μόνο στην συνείδηση του διεθνούς παράγοντα, αλλά και στο εσωτερικό της χώρας μας, θα συμπορευθεί και θα ενισχύσει κάθε εθνικιστικό παραλογισμό, κάθε ανορθολογική σκέψη και συμπεριφορά.

 

Και θυμηθείτε το!

Θα επιχειρήσει (και αυτό άρχισε να κάνει με το προχθεσινό άρθρο του) να δημιουργήσει συνθήκες επανάληψης διχασμού του ελληνικού λαού σε «καλούς αριστερούς πατριώτες με ηθικό πλεονέκτημα και κακούς δεξιούς εθνικούς μειοδότες». 

Ταυτόχρονα θα πρωτοστατήσει όπως ακριβώς έκανε με τους χειρισμούς του κατά την συμφωνία των Πρεσπών να βγάλει στο δρόμο το «κίνημα της περικεφαλαίας» των ανεγκέφαλων, των πολιτικά ανόητων, των φανατικών και των νεοναζί πλειοδοτώντας σε ανορθολογισμό και εθνολαϊκισμό όπως ακριβώς έκανε με το «κίνημα δεν πληρώνω».

 

Τη φορά αυτή χρειάζεται να βρεθεί μπροστά σε τείχος που θα υψώσουν στα σχέδιά του όλες οι δημοκρατικές δυνάμεις της χώρας μας και αυτό προϋποθέτει ενημέρωση και διαφάνεια, ικανή να στηρίξει την αναγκαία όσο ποτέ άλλοτε «πολεμική» αντιπαράθεση με τον εθνολαϊκισμό της νεοσταλινικής Αριστεράς.

 

Στην αναγκαία αυτή επιλογή είναι αναντικατάστατη η συνδρομή εκείνου του μέρους της Αριστεράς που όχι μόνο έχει απογαλακτιστεί από τα νάματα του μαρξισμού-λενινισμού αλλά μπορεί μετά λόγου γνώσεως να αποκαλύπτει πειστικά και ορθολογικά το, επικίνδυνο για κάθε χώρα και κάθε λαό, θεμελιακό αδιέξοδο μιας Αριστεράς δεσμευμένης στην θεωρία της αναγκαιότητας του σοσιαλισμού.

 

Κάθε σκέψη περί εξορθολογισμού του ΣΥΡΙΖΑ και ρεαλιστικής/δημοκρατικής μεταστροφής του Τσίπρα δεν είναι παρά ψευδαίσθηση που θα οδηγήσει τη χώρα μας σε περιπέτειες ανάλογες της πολύμορφης υπονόμευσής της την περίοδο 2015-2019.

 

Θυμηθείτε το!