Από τη στιγμή που οι εταίροι δεν εκφράζουν δυσφορία ή ανησυχία για την πραγματοποίηση εκλογών, κάθε προσπάθεια κωλυσιεργίας είναι περιττή και ανώφελη. Η πολιτική αντιπαράθεση επί της διαδικασίας δεν έχει νόημα, ακόμη και αν σωστά καταγγέλλεται η ασέβεια στους θεσμική τάξη από την πλευρά του Αλέξη Τσίπρα.
Αυτό που έχει σημασία πλέον είναι να περιγραφούν τα λάθη και οι παραλείψεις που οδήγησαν στην ύφεση και στο τρίτο μνημόνιο, να αναδειχθούν τα προβλήματα του παραδείγματος της προηγούμενης διακυβέρνησης και να πιεστεί ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ να απαντήσει με καθαρό τρόπο σε συγκεκριμένα ερωτήματα:
-Εάν ο ΣΥΡΙΖΑ κερδίσει την πρώτη θέση στις εκλογές, ποια κυβερνητική συνεργασία θα επιδιώξει; Θα καλέσει ξανά τους ΑΝΕΛ και τον Π. Καμμένο; Μήπως θα στραφεί στο κόμμα Λαφαζάνη;
-Θα επιμείνει στο ίδιο μοντέλο διαχείρισης των δημόσιων υποθέσεων; Με υπουργούς τον Α. Μπαλτά, την Τ. Χριστοδουλοπούλου κοκ;
-Εάν συνεχίσει να είναι πρωθυπουργός και μετά τις εκλογές, τι θα κάνει τις 100 πρώτες μέρες; Εχει κάποιο σχέδιο και κάποια ιεράρχηση προτεραιοτήτων τώρα που η διαπραγμάτευση με τους πιστωτές τελείωσε;
-Ποιες κινήσεις θα κάνει για την επιστροφή της χώρας στην ανάπτυξη και την ανάσχεση της ανεργίας;
-Θα επιμείνει στις εξεταστικές για τα μνημόνια; Και αν ναι, με ποιο σκεπτικό θα εξαιρεθεί το τρίτο μνημόνιο;
-Γιατί τουλάχιστον υπουργοί της κυβέρνησής του και βουλευτές του κόμματός του έχουν μεγάλες καταθέσεις στο εξωτερικό και δεν τις μεταφέρουν στις ελληνικές τράπεζες;
-Γιατί δεν έχουν γίνει αυτά που τόσο έχει διαφημίσει σε σχέση με τα κανάλια (διαγωνισμός για τις τηλεοπτικές συχνότητες,φόρος επί των τηλεοπτικών διαφημίσεων κοκ); Μήπως προειδοποιεί την «ολιγαρχία» για να διαπραγματευτεί και όχι για να εμπεδώσει κανόνες διαφάνειας και δικαιοσύνης;