Eίναι κοινός τόπος εδώ στην Ελλάδα αλλά δυστυχώς μόνο στην Ελλάδα, πως δεν μπορεί και δεν είναι δυνατόν να υπάρξουν νέα μέτρα, τουλάχιστον από την σημερινή κυβέρνηση, πέραν ίσως της συνέχισης της είσπραξης του ειδικού φόρου ακινήτων από τη ΔΕΗ. Αυτό πρέπει να γίνει απολύτως σαφές τώρα στην τρόικα και στις ευρωπαικές ηγεσίες, πως αν δηλαδή απαιτηθούν νέα μέτρα, η χώρα θα οδηγηθεί σε εκλογές.
Είναι ίσως επίσης κοινότοπο να το λέμε, μια και έχει ειπωθεί και ξαναειπωθεί, όμως νομίζω πως πράγματι τα όρια αντοχής και ανοχής της κοινωνίας έχουν ξεπερασθεί προ πολλού και αρχίζουν πλέον να δοκιμάζονται και οι αντοχές του Δημοκρατικού κοινοβουλευτικού μας πολιτεύματος.
Οι εξελίξεις στο ευρωπαϊκό περιβάλλον, μετά την Κυπριακή κρίση και τα κουρέματα, προκαλούν εύλογες επιπλέον ανησυχίες για την πορεία του ευρωπαϊκού οικοδομήματος και αντικειμενικά επιδεινώνουν την ήδη δυσχερή θέση της χώρας μας.
Η πορεία της τρικομματικής κυβερνητικής πλειοψηφίας και της κυβέρνησης βρίσκεται ενώπιον συνεχών ατελείωτων δυσχερειών, δομικών προβλημάτων της ελληνικής οικονομίας, της δημόσιας διοίκησης και ενός καθυστερημένου και ξεπερασμένου πολιτικού συστήματος.
Οι καθυστερήσεις σε τομείς του κυβερνητικού έργου και ιδιαίτερα εκεί που απαιτούνται άμεσα γενναίες μεταρρυθμίσεις και ανατροπές, όπως στη δημόσια διοίκηση, στον φορολογικό σχεδιασμό, στη μάχη με την φοροδιαφυγή και τα δημόσια έσοδα, δυσχεραίνουν τη σχέση με τους Δανειστές και μας θέτουν κάθε τρεις μήνες υπό την δαμόκλειο σπάθη της τρόικας.
Απαιτείτε σίγουρα μια νέα προγραμματική συζήτηση, ένα αναπροσαρμοσμένο πολιτικό σχέδιο και μια αναζωογόνηση της κυβερνητικής πλειοψηφίας και της κυβέρνησης, υπό το φως και το βάρος των διαρκώς μεταβαλλόμενων συνθηκών. Ναι και ανασχηματισμός, μετά την κατάληξη των διαπραγματεύσεων με την τρόικα με το καλό…
Εν τω μεταξύ η ύπαρξη και δράση της Χρυσής Αυγής δεν αποτελεί πλέον ένα «φαινόμενο» αλλά μια μείζονα απειλή ante portas, η οποία καθημερινά κάνει όλο και πιο έντονη και απειλητική την παρουσία της, δυναμιτίζοντας και εκφυλίζοντας ταυτόχρονα τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες, όπως κάνει ο Κασιδιάρης με τη συνέργεια της Κωνσταντοπούλου στην προανακριτική. Mαζί με τον αγοραίο λαϊκισμό ορισμένων βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ συνθέτουν «την τέλεια καταιγίδα» εναντίον των δημοκρατικών θεσμών.
Πιθανότατα θα βρεθούμε σύντομα προ αδιεξόδων, ανάμεσα στις μυλόπετρες των ατελείωτων απαιτήσεων της τρόικας και των δανειστών και ενός αγοραίου, καταστροφικού και χυδαίου πολλές φορές από ορισμένους, λαϊκισμού.
Τα κόμματα που συνθέτουν την κυβερνητική πλειοψηφία, οφείλουν ταυτόχρονα με την αγωνιώδη και όχι πάντα τόσο πετυχημένη προσπάθεια διαπραγμάτευσης με τους δανειστές και εταίρους και διαχείρισης της οικονομικής και πολιτικής καθημερινότητας, να προετοιμάζονται και για ενδεχόμενες πολιτικές εξελίξεις. Γιατί ενώ είναι φανερό πως το υπάρχον πολιτικό σύστημα και τα κόμματα που το συνθέτουν δεν μπορούν να ανταποκριθούν στη σημερινή κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στη χώρα και στην κοινωνία και σαφώς πρέπει να μεταρρυθμισθούν, να ανατραπούν και να αλλάξουν, ταυτόχρονα όμως θέλουμε – δεν θέλουμε είναι και αυτά που διαθέτουμε αυτή τη στιγμή.
Τα κόμματα της σημερινής κυβερνητικής πλειοψηφίας, είναι και τα μόνα που διαθέτουν ακόμη, παρά τη φθορά τους και τις τεράστιες αδυναμίες τους την κοινή λογική και τη θέληση να κρατήσουν την χώρα όρθια και εντός ευρωζώνης και ευρωπαϊκής ένωσης, πριν την έλευση των «βαρβάρων, εκδικητών – τρομάρα τους», τη βύθιση στο απόλυτο χάος και ενδεχομένως την παράδοση στο φασισμό.
Επομένως αν μη τι άλλο, έχουν την ιστορική υποχρέωση και την ευθύνη να αυτοσυντηρηθούν πολιτικά, πραγματοποιώντας και προετοιμάζοντας ταυτόχρονα την αυτοκάθαρση και πλήρη ανανέωση τους και την παράδοση σε μια νεότερη γενιά πολιτικών. Αλλά και να μην επιτρέψουν όσο τουλάχιστον περνάει από το χέρι τους( διότι αυτός που αποφασίζει τελικά είναι ο λαός) την άλωση της βουλής είτε τώρα είτε μετά τις επόμενες εκλογές, από επικίνδυνους λαϊκιστές – τσαρλατάνους και φασίστες.
Τα κλειδιά που ζητάει ο κ. Τσίπρας, είναι κρεμασμένα πάντα μέσα στην αίθουσα της Βουλής και μόνο από εκεί μπορεί να τα πάρει. Ας προσέξει όμως μη τυχόν πάνω στη φούρια του, κάνει λάθος και πάρει τα κλειδιά που ανοίγουν τις πύλες της κολάσεως!…