Το τέλος των διακοπών δεν αφορά τόσο την δυνατότητα που είχε ο καθένας να κάνει λιγότερες ή περισσότερες διακοπές, όσο το τέλος μιας περιόδου «διακοπών» των κακών μαντάτων που βομβαρδίζουν από καιρό την καθημερινότητά μας. Στην μικρής διάρκειας εικονική αυτή πραγματικότητα συνέβαλαν φέτος και οι εικόνες από το Ρίο, με όλες τις ευχάριστες και δυσάρεστες εντυπώσεις που μπορεί να άφησαν.
Η ουσία είναι ότι από σήμερα επιστρέφουμε στον δικό μας μαραθώνιο, ότι ξαναπαίρνουμε την σκυτάλη της κρίσης από το σημείο ακριβώς που την αφήσαμε πριν λίγες μέρες. Τα κακά μαντάτα δεν είναι μόνο η αδυναμία των πολιτών να ανταποκριθούν στην φθινοπωρινή φοροεπιδρομή και τις νέες φοροεισπρακτικές κυβερνητκές πατέντες, αλλά κυρίως το γεγονός ότι μπαίνουμε στον έβδομο χρόνο μιας βαθιάς κρίσης χωρίς ένα εθνικό σχέδιο ανάκαμψης της οικονομίας και ανασυγκρότησης της χώρας. Η όποια συζήτηση συνεχίζει να περιστρέφεται γύρω από το έλλειμμα του 2009 ή το plan X του 2015.
Η σημερινή κυβέρνηση, δέσμια του λαϊκισμού και των ιδεοληψιών της, απέδειξε ότι ούτε έχει ούτε και μπορεί να εκπονήσει σχέδιο. Αλλά και οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης παραμένουν δέσμιες των δικών τους κεντροδεξιών («φύγε εσύ, να’ ρθω εγώ») ή κεντροαριστερών («ούτε – ούτε») ιδεοληψιών.
Η επιτακτκή ανάγκη για τη συγκρότηση μιας ισχυρής μεταρρυθμιστικής πλειοψηφίας ικανής ν’ αλλάξει οριστικά την πορεία της χώρας συνεχίζει αμέριμνη τις διακοπές της…