Ο πρώην υπουργός των Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου υποστήριξε σε δηλώσεις του ότι δεν αλλοίωσε αυτός τη λίστα και έχει πέσει θύμα σκευωρίας. Θα εκπλαγεί ίσως πόσοι πολλοί θέλουν να τον πιστέψουν – και όχι μόνο όσοι συμφωνούν μαζί του πολιτικά. Γιατί είναι μεγάλη προσβολή για όλους μας και για τη χώρα, αυτός που αποφάσιζε για τις περικοπές στις συντάξεις των 1.000 ευρώ να εξαιρούσε τους συγγενείς του.
Για να γίνει πιστευτή η εκδοχή του ωστόσο θα πρέπει να απαντήσει στα πολύ σοβαρά ερωτήματα που γεννά η συμπεριφορά του. Πρώτα και κύρια ο τρόπος που υποδέχθηκε τα ηλεκτρονικά αρχεία …τη λίστα δηλαδή… όσο ήταν υπουργός.
Είναι προφανές ότι δεν υποτίμησε τη σημασία της. Πρώτον, γιατί ο ίδιος μας είπε ότι τη θεώρησε τόσο σημαντική που δεν την εμπιστεύθηκε στο ΣΔΟΕ και, δεύτερον, γιατί μάθαμε ότι συγκάλεσε ειδική σύσκεψη με τη συμμετοχή και του νομικού συμβούλου του υπουργείου για να διερευνηθεί αν τα στοιχεία ήταν αξιοποιήσιμα. Η απάντηση ήταν καταφατική.
Ενώ τη θεώρησε ωστόσο τόσο σημαντική, την έδωσε …σε ποιον άραγε;… για να την αντιγράψουν. Αυτό προφανώς έγινε για δύο λόγους. Πρώτον, για να την επεξεργαστούν … ζήτησα να μου δώσουν τους 20 πιο μεγάλους καταθέτες, είπε ο υπουργός. Ποιος την επεξεργάστηκε λοιπόν και τι βρήκε;
Ο δεύτερος λόγος της αντιγραφής και ο πιο προφανής θα ήταν για να μη χαθούν τα στοιχεία. Αν είναι έτσι όμως, τότε ο ισχυρισμός ότι χάθηκε το πρωτότυπο CD, το οποίο μάλιστα δεν θυμάται σε ποιον το έδωσε …ούτε προφανώς κανείς στο γραφείο του θυμάται να το πήρε …, είναι απολύτως παράλογος.
Ο κ. Παπακωνσταντίνου είπε χθες στο «Εθνος» ότι θα ήταν τελείως παράλογο τότε να είχε αφαιρέσει τρία ονόματα συγγενών του. Εξίσου παράλογο θα ήταν να είχε αφαιρέσει μόνο αυτά και όχι και κάποια ακόμα για να «ξεκαρφωθεί».
Ετσι είναι. Ομως τη λίστα …πιο σωστά: το αντίγραφο… την παρέδωσε στον κ. Διώτη ύστερα από μήνες, όταν το θέμα προφανώς είχε ξεχαστεί. Αν τότε το ΣΔΟΕ είχε κάνει τη δουλειά του, το θέμα δεν θα είχε ανακύψει ποτέ. Απλώς κάποιοι καταθέτες θα είχαν πληρώσει πρόστιμο κι ούτε γάτα ούτε ζημιά. Το θέμα αποκαλύφθηκε επειδή δημιουργήθηκε πολιτικό πρόβλημα.
Και κάτι ακόμα. Ηξερε ότι είχε μια καυτή λίστα στα χέρια του. Είναι δυνατόν να μην κοίταξε τα ονόματα … μπορεί να ήταν στο κάτω κάτω πολιτικοί μέσα στους καταθέτες, του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ ή του ΣΥΡΙΖΑ. Και τα εμπιστεύθηκε σε κάποιους συνεργάτες του χωρίς κανέναν έλεγχο; Παράλογο.
Οπερ έδει δείξαι, λοιπόν; Οχι ακριβώς. Γιατί είναι φανερό ότι στην υπόθεση υπάρχει άλλος ένας παίκτης που είχε αντίγραφο …ή το πρωτότυπο;… της λίστας και έχει και προσωπική ή πολιτική ατζέντα. Είναι αυτός που σύμφωνα με όσα κυκλοφορούν στη δημοσιογραφική πιάτσα την προσέφερε σε δημοσιογράφους και τελικά τη διέρρευσε. Γιατί το έκανε; Λογικά αυτός δεν μπορεί να είναι ο κ. Βενιζέλος. Πρώτον, γιατί πολιτικά έκανε ένα μεγάλο δώρο στα αντίπαλα κόμματα. Δεύτερον, γιατί αν κάποιος στο ΣΔΟΕ είχε κρατήσει αντίγραφο …όπως και μάλλον έγινε… θα φαινόταν αμέσως ότι αυτός είχε κάνει τη λαθροχειρία.
Μένει λοιπόν κάποιο στέλεχος στο ΣΔΟΕ, το οποίο θα έκανε την αλλοίωση κάποια στιγμή μέσα στο 2011. Σε αυτή την περίπτωση το κίνητρο δεν μπορεί παρά να ήταν πολιτικό και μόνο.
Μοιάζει σατανικό; Μάλλον. Ωστόσο ξέρουμε με τη λίστα τι πολιτικά παιχνίδια παίχτηκαν κυρίως σε βάρος της οικογένειας Παπανδρέου. Και το μόνο που μπορεί να μας διαφωτίσει πραγματικά είναι μια αστυνομική έρευνα σε βάθος. Τίποτα λιγότερο!