Οπως συνήθως συμβαίνει, όλοι μιλούν για τα ισοδύναμα χάρη στα οποία θα μπορούσαμε να γλιτώσουμε κάποιους φόρους και κανείς δεν τα βρίσκει. Ο λόγος για τον οποίο δεν προτείνονται μέτρα αντίστοιχης δημοσιονομικής απόδοσης ώστε να ακυρωθούν κάποιες από τις επιλογές των δανειστών είναι ο ίδιος από τότε που ξέσπασε η κρίση και μπήκαμε στην εποχή των μνημονίων: Οι κυβερνήσεις καταφεύγουν στους φόρους για να μην πολεμήσουν το τέρας των δημόσιων δαπανών και, παράλληλα, επειδή δεν έχουν κάποιο ολοκληρωμένο σχέδιο για την προσέλκυση επενδύσεων και τη δημιουργία απασχόλησης μέσα από επωφελείς για την ελληνική πλευρά ιδιωτικοποιήσεις.
Τώρα γίνονται κάποια ακόμη βήματα προς τα κάτω αφού για τον ΣΥΡΙΖΑ το κράτος δεν είναι απλώς ιερό, είναι ο πυρήνας της ιδεολογίας του και η βάση της εξουσίας του. Επομένως, η αντιμεταρρύθμιση δεν αποτελεί παράπλευρη συνέπεια του πελατειασμού και του λαϊκισμού, είναι κεντρική επιδίωξη.