«Πρέπει να κάνουμε πρόβα για την παρέλαση» μου λέει ο Σπύρος. «Έστω για λίγο, για ένα 20λεπτο.»
Δε θέλω να είμαι γκρινιάρης συνέχεια. Συμφωνώ και βγαίνω κι εγώ στην αυλή.
«Νταμπα – Ντούμπα» τα ταμπούρλα χτυπάνε.
«Ένα το αριστερό!!!» φωνάζουν εν χορώ τα παιδιά και κάνουν κύκλους στην αυλή.
Τα πρωτάκια καθισμένα στα σκαλάκια φωνάζουν: «Θέλουμε κι εμείς Κύριε».
Μπαίνω στο παιχνίδι, τα σηκώνω, καμαρωτά ακολουθούν τους μεγάλους και φέρνουμε μια γύρα.
Τα ίδια κάθε φορά, τα ίδια κάθε χρόνo…
…τα ταμπούρλα, ο στρατιωτικός βηματισμός, οι επαναλαμβανόμενοι βερμπαλισμοί για τους ηρωικούς προγόνους από τα μεγάφωνα της Αγίου Δημητρίου, δεκάχρονα να περνάνε στο δρόμο σε στρατιωτικούς σχηματισμούς για να «τιμήσουν» τους ηρωικούς προγόνους.
Ένα μοντέλο παρέλασης βγαλμένο από τα σπλάχνα της Μεταξικής Δικτατορίας που παραμένει αναλλοίωτο στο χρόνο. Κανείς δεν ασχολείται με το τι εξυπηρετεί, πώς και σε τι διαπαιδαγωγείς τους μαθητές. Αρέσει άλλωστε στους περισσότερους.
Τα ίδια κάθε φορά, τα ίδια κάθε χρόνο…
…και οι δηλώσεις του συντρόφου Κουράκη του Υπουργού Παιδείας της Πρώτης Φορά Αριστεράς ακούγονται ξεθωριασμένες από το παρελθόν. «Είμαστε αντίθετοι να τιμούμε τα γεγονότα με αυτό τον τρόπο, με παρελάσεις στρατιωτικού χαρακτήρα… και θα το καταργήσουμε.»
Τα ίδια κάθε φορά, τα ίδια κάθε χρόνο…
και τώρα που η Πρώτη Φορά Αριστερά είναι Κυβέρνηση, οι ζεστές και άνετες υπουργικές καρέκλες σε κάνουν μάλλον να σκέφτεσαι διαφορετικά οπότε λογαριάζεις μαζί με τους συγκυβερνώντες ΑΝ.ΕΛ. να στήσεις χορούς και γλέντια στο Σύνταγμα μετά την παρέλαση. (1) Είναι και αυτό μια πρόοδος. Την επόμενη δεκαετία κάτι άλλο θα βρούμε.
Άρτος και θεάματα για τους ιθαγενείς για να ανέβει το φρόνημά τους και να είναι έτοιμοι να πολεμήσουν τους νέους εχθρούς της πατρίδας.Όλους αυτούς «που μας πρήζουν τα μέζεα» (sic) κατά την εμβριθή μαρξιστική ανάλυση του συντρόφου Ζουράρι και δεν μας αφήνουν στην ησυχία μας να οικοδομήσουμε τον σοσιαλισμό.
Θλίψη ξανά…
(1) http://popaganda.gr/filoxeni-parelasi