Στις 20 του μήνα οι Έλληνες θα πάνε να ψηφίσουν για τρίτη φορά μέσα σε οκτώ μήνες. Ο ΣΥΡΙΖΑ μας οδήγησε, με απολύτως δική του ευθύνη, σε τρεις περιττές εκλογές , τις οποίες θα μπορούσαμε να είχαμε αποφύγει. Εκλογές οι οποίες ζημίωσαν την χώρα κατά 60 δισεκατομμύρια, κόστισαν χιλιάδες θέσεις εργασίας, έκλεισαν τις τράπεζες, απαξίωσαν όλες τις αξίες στο χρηματιστήριο, επέφεραν ένα νέο μνημόνιο με 14 δις φόρους και απομάκρυναν την έξοδο στις αγορές κατά τρία χρόνια. Επί πλέον ανατέθηκαν σε περίεργους και ακατάλληλους ανθρώπους, κρίσιμοι τομείς των θεσμών και της οικονομίας, όπως στον Γιάνη Βαρουφάκη, στην Ζωή Κωνσταντοπούλου, στον Παναγιώτη Λαφαζάνη και σε άλλους, οι οποίοι πολιτεύτηκαν με εντελώς ανάρμοστο τρόπο στην εκτέλεση των καθηκόντων τους, ζημιώνοντας πολλαπλώς την χώρα.
Αυτή την καταστροφή προσπαθούν να εξαφανίσουν από τα μάτια και την μνήμη των ψηφοφόρων , προβάλλοντας ένα νέο , αλλά και παμπάλαιο αφήγημα, που θέλει την Ελλάδα να βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση με την Ευρώπη, με τους λαούς της Ευρωζώνης που μας δανείζουν με 0,5% και γενικά με την Δύση και τον «καπιταλισμό», που ευθύνεται για τα δεινά μας. Αλλά και με τους ευρωπαϊστές και τους μεταρρυθμιστές των άλλων κομμάτων , τους οποίους απειλεί να τους «τελειώσει».
Το αφήγημά τους όμως θα ήταν ατελές εάν δεν συμπεριλάμβανε και την «άμεμπτη» ηθική τους υπόσταση, σε αντίθεση με τους πολιτικούς των «παλιών» κομμάτων.
Σήκωσαν λοιπόν τα φλάμπουρα της ηθικής υπεροχής. Όλοι οι προηγούμενοι είναι «διεφθαρμένοι» και «διαπλεκόμενοι», ενώ οι ίδιοι κατέχουν το «ηθικό πλεονέκτημα» της Αριστεράς. Κάτι σαν το κοκαλάκι της νυχτερίδας, που τους έχει θωρακίσει απέναντι σε κάθε αμαρτία και τους προστατεύει από τους πειρασμούς της εξουσίας. Έχουν δε και ένα αξιοθαύμαστο τρόπο να μετατρέπουν την νύχτα σε μέρα , να βαφτίζουν το νόμιμο σε ηθικό , αφού προηγουμένως βαφτίσουν και το παράνομο σε νόμιμο. Ιδιαίτερη πάντως δραστηριότητα επέδειξαν οι υπουργοί και τα στελέχη της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ -ΑΝΕΛ.
Ο ένας έχει πελάτες τους απολυμένους δημόσιους υπάλληλους, η άλλη παρέχει εσωτερική πληροφόρηση στην μαμά της, ο επόμενος φέρεται να κατέχει οφσόρ εταιρία , ο μεθεπόμενος κατηγορείται για φοροδιαφυγή , ενώ προσφάτως μας προέκυψε και ο υπουργός- μέτοχος κατασκευαστικής εταιρείας, που εκτελεί έργα του δημοσίου.
Έχουμε δηλαδή έναν πρωτοκλασάτο υπουργό , ο οποίος μετείχε στη διοίκηση και είναι μέτοχος κατά 50,1% σε τεχνική εταιρεία, η οποία ανέλαβε πέρυσι τον Σεπτέμβριο να κατασκευάσει έργο του Δημοσίου, ύψους 3.900.000 ευρώ. Σήμερα βέβαια στην διοίκηση της εταιρείας μετέχει αντ’ αυτού ο γιός του. Να σημειωθεί ότι ο νόμος Βενιζέλου περί βασικού μετόχου , προέβλεπε ότι ο προμηθευτής του δημοσίου και οι συγγενείς του μέχρι τρίτου βαθμού (θείος ή ανιψιός) απαγορεύονταν να είναι βασικοί μέτοχοι σε μέσο ενημέρωσης. Πόσο μάλλον να είναι μέλος της Κυβέρνησης. Εάν είχε συμβεί κάτι αντίστοιχο σε υπουργό προηγούμενων κυβερνήσεων θα τον είχαν στήσει στο απόσπασμα.
Όταν αποκαλύφθηκε η υπόθεση , αντί ο κ. Τσίπρας να τον αποπέμψει από τα ψηφοδέλτια, βγαίνει και τον καλύπτει , ανακαλύπτοντας ξαφνικά τις …αρετές της επιχειρηματικότητας., η οποία μέχρι πρόσφατα ήταν κρατικοδίαιτη. Φυσικά για τους γνωρίζοντες, μόνο γέλια προκαλεί το σκηνικό που στήθηκε μέσα σε 24 ώρες για την νομιμοποίηση της πώλησης των μετοχών του πρώην υπουργού, με διαδικασίες που θα μπορούσαν να προκαλέσουν και το ενδιαφέρον του εισαγγελέα. Ο γράφων γνωρίζει εξ ιδίας πείρας πόσο χρονοβόρες και ψυχοφθόρες είναι οι μεταβιβάσεις μετοχών εταιρειών , όταν μάλιστα αυτές κατέχουν και ακίνητη περιουσία. Αποφάσεις Γ.Σ., συμβολαιογράφοι, υποθηκοφυλακεία , κτηματολόγια, τοπογραφικά διαγράμματα, οικοδομικές άδειες, ΚΕΠ, ΓΕΜΗ, ΜΕΚ , εφορίες , πόθεν έσχες. Τρεις μήνες δεν φθάνουν μέχρι να οριστικοποιηθεί η μεταβίβαση και να δημοσιευτεί στο ΦΕΚ. Πως τα κατάφερε ο κ. Φλαμπουράρης σε μια μέρα και μάλιστα έχοντας εξασφαλίσει και αγοραστή (τον συνεταίρο του) που διέθετε 1.150.000 ευρώ; Και τελικά τι παραπάνω έκανε το «διεφθαρμένο και διαπλεκόμενο» παλιό πολιτικό σύστημα; Μέχρι τώρα γνωρίζαμε για την διαπλοκή τριών μερών: Μέσου ενημέρωσης, εργολάβου και υπουργού . Τώρα τα τρία έγιναν ο εξής ένας: Ο Υπουργός.
Όταν λοιπόν μείνουμε μόνοι πίσω από το παραβάν, ας θυμηθούμε αυτό που είπε προχθές ο Στέλιος Ράμφος : «Ο ΣΥΡΙΖΑ του 3% ήταν γκρούπ ομαδικής ψυχοθεραπείας που έγινε κυβέρνηση και ότι ο Τσίπρας είναι από μόνος του ένας χορός μεταμφιεσμένων» Δυστυχώς την διαπίστωση αυτή την επιβεβαιώσαμε προσφάτως στην συμπεριφορά αρκετών στελεχών που ανέλαβαν υψηλές θέσεις ευθύνης, αλλά και του ιδίου του κ. Τσίπρα. Όταν λοιπόν οι πολίτες ψηφίζουν , κρίνονται και οι ίδιοι , όχι μόνο για την ικανότητα πολιτικής αξιολόγησης των κομμάτων , αλλά και για την εμπειρία τους στην «ανάγνωση» του ψυχογραφήματος των υποψήφιων σωτήρων…