"Κι η μαμά να συμπληρώνει: 'Βίζιτα η κόρη μου; Θα είστε τρελός! Το καημένο, επιστήμων τελειώνει'”
Δήμος Μούτσης. "Μην το ψάχνεις, δεν πειράζει" (1987)
Αχός βαρύς ακολούθησε τις αναφορές του Γραμματέα του ΚΚΕ Δ. Κουτσούμπα (ΔΚ) στη Βουλή για τους "sugar daddies", που "νέες κοπέλες, φοιτήτριες" θα "αναζητούν" "για να χορηγήσουν τις σπουδές τους". Από ολόκληρο το πολιτικό φάσμα και το σύνολο των ΜΜΕ εξαπολύθηκαν εναντίον του βαριές κατηγορίες, για "σεξισμό", εντυπωσιοθηρία και πρωτόλειο αντικαπιταλισμό. O Πρωθυπουργός υπονόησε πως η μαζική εκπόρνευση αφορά μόνο (πρώην;) "κομμουνιστικές χώρες", που "φαντασιώνεται" ο ΔΚ.
Κι όμως, η αποστροφή αυτή του ΔΚ άγγιξε ένα ευαίσθητο ζήτημα. Σε όλες τις αναπτυγμένες χώρες, από τις ΗΠΑ και την Ολλανδία έως τη Νότιο Κορέα και την Αυστραλία, η εκπόρνευση των φοιτητών είναι σημαντική κοινωνική εξέλιξη. Οι μετρήσεις δείχνουν πως εκπορνεύεται το 5% των φοιτητών (εξίσου αγόρια και κορίτσια) με ανοδικές τάσεις. Το ένα πέμπτο των φοιτητών "έχει εξετάσει" την εκπόρνευση σαν ένα ενδεχόμενο βιοπορισμού. Συχνά αναφέρεται πως αυτό το φαινόμενο είναι "σιωπηλό" ή "κρυφό". Υπάρχει όμως πλούσια βιβλιογραφία και εκτενής και σοβαρή αρθρογραφία. Θα περίμενα από τον κ. Μητσοτάκη να διαβάζει προσεκτικότερα τον Economist του.
Η προϊούσα εκπόρνευση των φοιτητών διευκολύνεται ασφαλώς από την αδιαμεσολάβητη επικοινωνία που προσφέρει το διαδίκτυο. Παίζει ρόλο επίσης ο καταναλωτισμός και η απομυθοποίηση του σεξ, που θεωρείται ολοένα και περισσότερο ένας τρόπος διασκέδασης, όπως κάθε άλλος. Σημαντική αιτία όμως είναι και το ύψος των φοιτητικών δανείων. Στις αγγλοσαξονικές χώρες, η πανεπιστημιακή εκπαίδευση είναι μία από τις σημαντικές αιτίες δανεισμού, μετά τη στέγαση. Στις ΗΠΑ αφορά το 70% των αποφοίτων Πανεπιστημίων και 1.7 τρις δολάρια. Παντού έχει ανοδικές τάσεις. Στις χώρες που υπάρχουν δίδακτρα, η αποπληρωμή των σπουδών αναφέρεται πράγματι ως ένας από τους σημαντικούς λόγους αναζήτησης ενός sugar daddy (ή μιας sugar mommy).
Πώς εξηγείται ο ορυμαγδός που προκάλεσαν αυτές οι αναφορές του ΔΚ, που στο κάτω κάτω ανήκει σε ένα κόμμα το οποίο στη Μεταπολίτευση διακρίνεται για την ασυλία που απολαμβάνει; Ένας λόγος είναι πως το ΚΚΕ ανεβαίνει. Φαίνεται πως μία μερίδα πολιτών είναι αποφασισμένη να κατεβάσει το κόμμα του Περισσού από τις κερκίδες στον στίβο, ακόμα και κλοτσηδόν. Πολλές δημοσκοπήσεις φέρνουν το ΚΚΕ διψήφιο στις Ευρωεκλογές, κάτι αξιομνημόνευτο, αφού η τελευταία φορά που συνέβη κάτι τέτοιο ήταν το… 1984. Μια τέτοια εξέλιξη ανησυχεί, κυρίως τα άλλα προοδευτικά κόμματα.
Από την άλλη βέβαια, όταν γίνεται τόση φασαρία όσο αυτή που ακολούθησε τη διαβόητη παρέμβαση του Κουτσούμπα, συνήθως έχει πατηθεί κάποιος (πολύ περιποιημένος) κάλος. Το 2001, η Μπόνι Μίλερ, σύζυγος του Αμερικανού πρέσβη, είχε χαρακτηρίσει "ντροπή για την ελληνική κυβέρνηση και τον λαό της" την έκταση και τα χαρακτηριστικά του human trafficking στην Ελλάδα. Ο τύπος και τα κόμματα είχαν αντιδράσει και τότε με ορυμαγδό αγανάκτησης και απαξίωσης, ανάλογο με αυτόν που ακολούθησε την διαβόητη παρέμβαση του Κουτσούμπα στη Βουλή, φυσικά με αντιαμερικανικό και πατριωτικό πρόσημο, όπως άρμοζε στην περίσταση. Είκοσι χρόνια μετά, η υπόθεση της έκδοσης μιας δωδεκάχρονης (!) έστειλε στο εδώλιο του κατηγορουμένου σχεδόν τριάντα άτομα. Η δικηγόρος του θύματος κατήγγειλε σημεία και τέρατα ως προς τα εμπόδια που μπήκαν για να πνιγεί αυτή η υπόθεση. Όλα συμβαίνουν ως να υπάρχει μια σιωπηλή συμφωνία στο ελληνικό establishment: κάθε αναφορά στην πορνεία σαν κοινωνικό ζήτημα, κάνει τζιζ.