Παρακολουθώντας τις εσωκομματικές εξελίξεις σε ένα κόμμα που έβαλε την υπογραφή του στη νεότερη Ελλάδα και σφράγισε τις πολιτικές εξελίξεις στη χώρα, αναρωτιέσαι τι είναι αυτό που πραγματικά φταίει και δεν απογειώνεται το πολιτικό σύστημα. Παντού  κυριαρχούν οι απολιτίκ συμπεριφορές. η παλιά γενιά έχει κουραστεί και οι νέοι δεν δελεάζονται από τη πολιτική, έτσι όπως ασκείται σήμερα.

Είναι αλήθεια ότι οι μνημονιακές πολιτικές, οι ανεκπλήρωτες προσδοκίες των λαϊκίστικων κυβερνήσεων, που ανέλαβαν να λύσουν «εύκολα» τα προβλήματα της χώρας, δημιούργησαν τεράστια χάσματα στην αξιοπιστία της πολιτικής, τραυμάτισαν θανάσιμα τις ιδέες της αριστεράς και πολύ περισσότερο απαξίωσαν τους δημοκρατικούς θεσμούς, εκτρέφοντας τον ακροδεξιό λαϊκισμό.

Διαβάζοντας, ακούγοντας και αναλύοντας τις θέσεις των υποψηφίων μπορείς να διακρίνεις πράγματι ένα πολιτικό πολιτισμό, χωρίς εκατέρωθεν προσωπικές αντεγκλήσεις, αλλά είναι εμφανές το σοβαρό έλλειμα αφηγήματος και προγραμματικού σχεδίου, ειδικά σε ένα χώρο που παρήγαγε πάντα ιδέες, χάρασσε νέες πολιτικές και όριζε τη μεταρρυθμιστική ατζέντα.

Πραγματική όαση σε αυτή τη εσωκομματική διαδρομή αποτελεί η υποψηφιότητα της Άννας Διαμαντοπούλου. Παρότι απευθύνεται σε κομματικό ακροατήριο δεν εκπέμπει αυτό τον βαρετό ξύλινο λόγο και αυτή την απωθητική για πολλούς «κομματίλα». Ο λόγος της αφορά την Ελλάδα του αύριο, πως πρέπει να την σχεδιάσουμε, τι μεταρρυθμίσεις και προσαρμογές πρέπει να γίνουν, το μοντέλο ανάπτυξης που πρέπει να ακολουθηθεί, τις πολιτικές που πρέπει να αναπτύξουμε σε ένα κόσμο που αλλάζει καθημερινά και σε ένα πλανήτη που ασφυκτιά από περιβαλλοντικές καταστροφές, συνεπεία της κλιματικής αλλαγής.

Ανεξάρτητα από τις επιλογές του κάθε ενός για την επόμενη ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, η όλη παρουσία της, τα ήρεμα και νηφάλια επιχειρήματά της για την Ελλάδα που μπορεί, την Ελλάδα που πρέπει να πετύχει με συγκεκριμένο σχέδιο και όραμα, την Ελλάδα που συζητάει και συναποφασίζει με τη κοινωνία, τις παραγωγικές τάξεις και την αυτοδιοίκηση, δείχνει έναν άλλο δρόμο. Το δρόμο της προσαρμογής στο σύγχρονο κόσμο με προωθημένες πολιτικές για το διαφορετικό παραγωγικό μοντέλο που χρειάζεται η χώρα, που θα καλύπτει τις διατροφικές ανάγκες του πληθυσμού της και τα αγροτικά προϊόντα της θα κυριαρχούν στο διεθνή ανταγωνισμό, προκρίνοντας μια εύρωστη και ανθηρή οικονομία.

Η διαχειριστική επάρκεια που διαθέτει και οι πολιτικές που έχει δουλέψει για την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία και που αποτελούν οδηγό εφαρμογής για αρκετές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, είναι τα πειστήρια ενός προσώπου, που μπορεί να σταθεί με αξιώσεις στα ευρωπαϊκά και διεθνή περιβάλλοντα.

Τα βήματα της Άννας…είναι προσεγμένα, μελετημένα και αυστηρά προσανατολισμένα στο ευρωπαϊκό περιβάλλον σε όλους τους τομείς. Μάλιστα στην Καρδίτσα παρουσίασε μια διαφορετική προσέγγιση για τις πληγείσες περιοχές της Θεσσαλίας τονίζοντας ότι «Η Θεσσαλία πρέπει να αποτελέσει ένα πιλοτικό ευρωπαϊκό πρόγραμμα ανάπλασης και αναδιάρθρωσης μιας περιοχής που έχει πληγεί από φαινόμενα κλιματικής κρίσης» τονίζοντας την ανάγκη ολοκλήρωσης των μεγάλων έργων με fast track διαδικασίες, κατά τα πρότυπα των ολυμπιακών έργων.

Αυτά είναι τα βήματα της Άννας, που δείχνουν τον άλλο δρόμο…