Για την επιβολή του 2^ου Μνημονίου χρησιμοποιήθηκε ένα τρομακτικό όπλο: ο εκφοβισμός.

.

Ο εκφοβισμός πέτυχε διότι:

.

.
• έγινε μαζικά και απότομα

.

• από τις ηγεσίες και των 2 μεγάλων κομμάτων

.

• και φιμώθηκαν οι διαφορετικές φωνές

.

.

Άλλο βέβαια ο φόβος και άλλο η ψύχραιμη αξιολόγηση των κινδύνων και των δυνατοτήτων μας.

.

Όποιος πάει στη μάχη υπό την κυριαρχία του φόβου έχει χάσει εκ των προτέρων. Αν η Ελληνική κοινωνία δεν ξεπεράσει τον φόβο, που έχει διασπείρει η ανεύθυνη πολιτική της κυβέρνησης, θα γίνει η Ελλάδα de facto προτεκτοράτο, χωρίς καν να τοποθετηθεί Επίτροπος. Είναι επιτακτικό κάθε Έλληνας, να αποβάλλει τον πανικό από μέσα του και να κάνει τις επιλογές του, μόνο με γνώμονα την λογική του και την καρδιά του.

.

Ο εκφοβισμός βασίστηκε σε μια σειρά ψεύδη με τα οποία σφυροκοπήθηκε η κοινή γνώμη με αποτέλεσμα, ενώ απορρίπτει στην συντριπτική της πλειοψηφία την συμφωνία, ένα μεγάλο μέρος της να την θεωρεί αναπόφευκτη ή μοιραία.

.

Είναι σημαντικό να καταρριφθούν αυτά τα ψεύδη και να αποκατασταθεί η αλήθεια.

.

Συνοψίζονται πάρα κάτω τα κυριότερα απ’ αυτά τα ψεύδη και η απάντησή τους.

.

1. Αν καταψηφιζόταν το 2^ο Μνημόνιο θα χρεοκοπούσαμε τις επόμενες μέρες και δεν θα είχαμε γάλα, φάρμακα, πετρέλαιο κλπ.

.

Δεν υπήρχε θέμα χρεοκοπίας, ακόμα και αν ήθελαν οι δανειστές μας να το επιβάλλουν. Δεν υπήρχε θέμα στάσης πληρωμών για την επόμενη περίοδο και βέβαια κανείς δεν τόλμησε να το ισχυριστεί (μια χώρα δεν χρεοκοπεί με αυτόν τον τρόπο, ακόμα και σε περίπτωση κήρυξης πολέμου!). Αλλά και η στάση πληρωμών δεν ισοδυναμεί με χρεοκοπία. Ο βασικός λόγος που καθιστά μη-πειστική την απειλή της χρεοκοπίας είναι ότι δεν συμφέρει ούτε τους δανειστές μας, ούτε τους Ευρωπαίους εταίρους μας.

.

Τα αποθέματα της Ελλάδας είναι αρκετά για να διασφαλίσουν τις βασικές της ανάγκες για πολλές βδομάδες. Ο μόνος κίνδυνος ήταν ο πανικός που διέσπειραν όσοι προσπαθούσαν να ασκήσουν ψυχολογική τρομοκρατία.

.

2. Δεν υπήρχε άλλη λύση εναλλακτική του 2^ου Μνημονίου

.

Η αλήθεια είναι ότι η Κυβέρνηση δεν είχε ετοιμάσει ολοκληρωμένη εναλλακτική πρόταση όταν η Τρόικα διαπίστωσε τις «αποκλείσεις» και τις «καθυστερήσεις», που ο ίδιος ο Πρωθυπουργός παραδέχτηκε στις 29 Ιανουαρίου. Η εναλλακτική λύση υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει. Αυτή η λύση προϋποθέτει την δέσμευση για διαρθρωτικές αλλαγές έναντι επενδυτικών μέτρων, όπως είχε τεθεί το καλοκαίρι 2011 (μίνι σχέδιο Μάρσαλ). Το θέμα συνεπώς δεν είναι η ύπαρξη εναλλακτικής λύσης αλλά η δυνατότητα της παρούσας κυβέρνησης να την διαπραγματευθεί, δεδομένου ότι η αξιοπιστία της απέναντι στους εταίρους μας είναι πρακτικώς μηδενική και το οικονομικό πιστεύω του πρωθυπουργού ταυτίζεται με εκείνο των δανειστών μας.

.

3. Οι συνέπειες του 2^ου Μνημονίου είναι σκληρές αλλά λιγότερο από τις συνέπειες της μη ψήφισής του

.

Μετά τις αποφάσεις του Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου 2012, γίνεται σαφές ότι δεν υπάρχει σχέδιο «διάσωσης της Ελληνικής οικονομίας» αλλά μόνο σχέδιο διασφάλισης των δανειστών. Το σχέδιο δεν προβλέπει απολύτως κανένα μέτρο οικονομικής ανάκαμψης, ούτε εγγυάται ότι η μεταρρυθμιστική αδυναμία της Κυβέρνησης Παπαδήμου θα ξεπεραστεί. Αντιθέτως «κλειδώνει» την υφεσιακή πορεία της οικονομίας, την μεγέθυνση του βάρους του χρέους και συνεπώς την ουσιαστική πτώχευση της Ελλάδας. Το χειρότερο σενάριο, με το οποίο απείλησαν οι υπέρμαχοι του 2^ου Μνημονίου, είναι αυτό που προδιαγράφει για την Ελληνική κοινωνία, η υλοποίηση του.

.

4. Το 2^ο Μνημόνιο είναι σκληρό αλλά μας δίνει ελπίδα για ανάκαμψη

.

Η ιδέα ότι με το 2^ο Μνημόνιο, όσο δεν χρεοκοπεί η Ελλάδα, υπάρχει η ελπίδα μιας αναπάντεχης καλής εξέλιξης είναι απατηλή. Η εφαρμογή του Μνημονίου, που αρχίζει άμεσα, δημιουργεί με τον χρόνο δυσκολότερες συνθήκες ανάκαμψης. Οι νέοι και τα «μυαλά» θα εγκαταλείπουν όλο και περισσότερο την χώρα, το πολιτικό σύστημα όλο και θα απαξιώνεται, αδυνατώντας να δώσει προοπτική, ο έλεγχος της κατάστασης όλο και θα φεύγει από τα ελληνικά χέρια. Η όποια ανάκαμψη, που σίγουρα κάποια ιστορική στιγμή θα επέλθει, θα γίνει μέσα από εξαιρετικό κοινωνικό και ανθρώπινο κόστος, όσο συνεχίζεται η κατηφορική πορεία της χώρας.

.

5. Όσοι καταψήφισαν το 2^ο Μνημόνιο επιθυμούσαν την επιστροφή στην δραχμή και την έξοδο από την ΕΕ

.

Προφανώς η επιστροφή στην δραχμή δεν είναι επιθυμητή και δικαιολογημένα η πλειοψηφία των Ελλήνων δεν επιθυμεί την εγκατάλειψη του ευρώ. Η αποχώρηση από το ευρώ δεν μπορεί να επιβληθεί στην χώρα μας χωρίς την συναίνεσή της. Το ίδιο ισχύει και την έξοδο της χώρας από την ΕΕ. Επιπλέον αυτές οι εξελίξεις θα είχαν δραματική επίπτωση για την ευρωπαϊκή αξιοπιστία και την πορεία της.

.

6. Είναι παράλογο όσοι ψήφισαν το 1^ο Μνημόνιο να μην ψηφίσουν και το δεύτερο

.

Το πρώτο Μνημόνιο ήταν μια προσπάθεια, μέσα από επώδυνα αλλά αναγκαία μέτρα, να σταματήσει η αιμορραγία του ελλείμματος. Το 2^ο Μνημόνιο κινείται σε μια τελείως διαφορετική προοπτική (βλ. πίνακα). Όταν ξέσπασε η κρίση, ως «φούσκα» του Δημοσίου, οι ευρωπαίοι εταίροι μας στάθηκαν αρχικά αμήχανοι και σε δεύτερη φάση προσπάθησαν να προστατεύσουν την ευρωζώνη, χωρίς ολοκληρωμένο σχέδιο. Τα σχέδια τους (κυρίως των Γερμανών και των συμμάχων τους, διότι είναι αδύνατο να βάλουμε όλους τους ευρωπαίους στην ίδια κατηγορία), έγιναν πιο συγκεκριμένα προς το τέλος του 2011. Αποφάσισαν να επιβάλλουν μια καθαρόαιμη πολιτική τύπου ΔΝΤ, όπως και σε χώρες άλλες χώρες, που θα εξυπηρετεί τα συμφέροντα της Γερμανίας, σύμφωνα με τις νεοφιλελεύθερες ιδεοληψίες τους. Για τον λόγο αυτό εισήχθησαν και τα μέτρα για τον ιδιωτικό τομέα, που δεν ζητούσαν ούτε εργοδότες, ούτε επενδυτές.

.

7. Αυτοί που καταψήφισαν το έκαναν ελπίζοντας ότι η πλειοψηφία των συναδέλφων τους θα το ψήφιζαν

.

Ως συνήθως όταν απουσιάζουν τα επιχειρήματα, ανθεί η λασπολογία. Ήταν σημαντικό λοιπόν να απαξιωθεί η άποψη των βουλευτών που διαφώνησαν με το 2^ο Μνημόνιο. Για τον λόγο αυτό πρώτα κυριολεκτικά φιμώθηκαν με την διαδικασία του κατεπείγοντος και την επιλογή της ηγεσίας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας να μην δοθεί λόγος σε κανέναν απ’ αυτούς. Και δεύτερον να κατηγορηθούν για «δειλία», αγνοώντας ότι εύλογα  μπορούν να κατηγορηθούν αντίστοιχα όσοι ψήφισαν «ναι» υπό την απειλή της διαγραφής.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Ο Οδυσσέας Βουδούρης είναι βουλευτής

.