Στο προηγούμενο Σημείωμά μου αναφέρθηκα στα σύμβολα της αριστερής ιδεολογίας, κομμουνιστικής βέβαια προέλευσης και καταγωγής, που προσπαθεί να χρησιμοποιήσει και να αξιοποιήσει ο ΣΥΡΙΖΑ μπροστά στη διαφαινόμενη ήττα του σε όλες τις κάλπες. Εμβληματικές φυσιογνωμίες που κακώς ή κακώς, για ορθούς ή λάθος λόγους αδιάφορο, κατέχουν περίοπτη θέση στην ιστορική συνείδηση της Αριστεράς και στο Πάνθεο των «ηρώων» και «μαρτύρων» της. Η δημοσκοπική ανθεκτικότητα και δυνητική σημαντική εκλογική απήχηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν οφείλεται μόνο στη χρήση του κρατικού μηχανισμού και στο κρατικό πουγκί, που γεμίζει σε βάρος των εξουθενωμένων από τη φοροληστεία μεσαίων τάξεων, την ραχοκοκαλιά της οικονομίας και της δημοκρατίας, για να διανέμεται ως εναπομείναντα ψίχουλα στις πενόμενες τάξεις ως φιλάνθρωπο ευεργέτημα πονόψυχων πολιτικών. Δεν οφείλεται μόνο στην κουτοπονηριά, τον κυνισμό και την αχαριστία έμπειρων ψηφοφόρων, αλλά κατά τη γνώμη μου, πρωτίστως σε ένα ιδεολογικό και πολιτισμικό υπόβαθρο, κοινό σε μεγάλα τμήματα των πολιτών που «μεγάλωσαν» πολιτικά στην περίοδο της Μεταπολίτευσης.
Ωστόσο, η ιδεολογική παράδοση, τα στερεότυπα, οι προκαταλήψεις και εμμονές δεν θα είχαν και τόσο μεγάλη πολιτική σημασία εάν δεν υποστηρίζονταν από έναν αποτελεσματικό προπαγανδιστικό μηχανισμό που δεν έχει προηγούμενο στα πολιτικά χρονικά της χώρας. Πράγματι, εάν σε έναν τομέα ο ΣΥΡΙΖΑ επέτυχε οφθαλμοφανή και απτά αποτελέσματα είναι ο τομέας της ολοκληρωτικής προπαγάνδας με τη αξιοποίηση των σύγχρονων τεχνολογιών επικοινωνίας. Στον 21ο αιώνα αποδεικνύεται (κι όχι μόνο στην Ελλάδα) ότι παρά τις ιστορικές περιπέτειες και εκατόμβες του περασμένου αιώνα, ιδιαίτερα στη «σκοτεινή» ήπειρο, ο κόσμος μπορεί να πιστέψει τα πάντα, κάτω από ορισμένες συνθήκες. Εξακολουθεί να παραμένει ευάλωτος σε δοκιμασμένες τεχνικές «πειθούς» που δεν διαφέρουν από «πλύση εγκεφάλου». Η σχετική δημοφιλία ολοκληρωτικών ιδεολογιών ως προπέτασμα καπνού λαϊκισμών κάθε απόχρωσης αποσταθεροποιεί και απειλεί. Ανελεύθερα και αυταρχικά αριστερής ή δεξιάς κοπής καθεστώτα προβάλλονται ως λύση των σημερινών δεινών και προβλημάτων των ευρωπαϊκών και γενικότερα των δυτικών χωρών.
Ο αποτελεσματικός προπαγανδιστικός μηχανισμός του ΣΥΡΙΖΑ δεν συνάντησε και πολλές δυσκολίες στην αποδοχή και επιβολή του πολιτικού λεξιλογίου δίκην Οργουελλικής «Νέας Ομιλίας». Η τρόϊκα μετατράπηκε εν μια νυχτί σε «θεσμούς», το προνοιακό επίδομα πιπιλίζεται ως «13η σύνταξη» τα 2 τελευταία χρόνια, για να δώσω μερικά χτυπητά παραδείγματα. Η επιβολή του πολιτικού λεξιλογίου πέραν της επιβολής της πολιτικής ατζέντας, που εν μέρει φυσιολογικά καθορίζεται από τους κυβερνώντες διότι έχουν την πρωτοβουλία των κινήσεων, νομοθετικών και άλλων, και τα μέσα για την εφαρμογή των πολιτικών τους, παίζει σημαντικό ρόλο στην πολιτική αντιπαράθεση. Καθορίζει το πλαίσιο και νοηματοδοτεί το περιεχόμενο.
Σε όλα αυτά έρχονται να προστεθούν δοκιμασμένες μέθοδοι προπαγάνδας, όπως, επί παραδείγματι, η μετάθεση ευθυνών, η σκευωρία, η κατασκευή «αχυράνθρωπων» που λογχίζονται μέχρις αίματος, η δαιμονοποίηση του αντιπάλου (του «εχθρού»), η απόδοση στον αντίπαλο προς συγκάλυψη και αποπροσανατολισμό των δικών του ιδιοτήτων και πολιτικών, η λατρεία της προσωπικότητας (Τσίπρας), οι φαιές πηγές πληροφόρησης, ο καταιγισμός των fake news και το διαρκές και αστείρευτο τρολλάρισμα από έμμισθα και άμισθα όργανα τα οποία συνεπικουρούν τα φιλικά ΜΜΕ, τα περισσότερα των οποίων ελέγχονται με τον έναν ή άλλο τρόπο από την κυβέρνηση.
Τα δημοκρατικά κόμματα της αντιπολίτευσης, Το Κίνημα Αλλαγής και η ΝΔ διέπραξαν σοβαρό λάθος έχοντας επί μακρόν αγνοήσει τις ικανότητες και δυνατότητες αυτές του ΣΥΡΙΖΑ. Ιδιαίτερα στο Κίνημα Αλλαγής όφειλαν να γνωρίζουν καλύτερα την ιδιοσυστασία του και να εκδηλώσουν νωρίτερα τα αμυντικά τους αντανακλαστικά, περνώντας στην επίθεση. Διαπίστωση είναι, όχι ψόγος. Ο ΣΥΡΙΖΑ παρά την στήριξη διαφόρων κινημάτων, «αγανακτισμένων» κ.τ.λ. ουδέποτε θα κατόρθωνε να αναρριχηθεί στην εξουσία με τέτοια θηριώδη ψέματα και την απίστευτη αντι-μνημονιακή πολιτική απάτη, εάν δεν κατάφερνε να προσεταιριστεί κοινωνικά στρώματα της εκλογικής βάσης του ΠΑΣΟΚ, που μετακινήθηκαν μαζικά. Δυσεξήγητο αλλά καθ’ όλα υπαρκτό φαινόμενο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει σαφή επίγνωση ότι το αριστερό του αφήγημα είναι περιορισμένης εμβέλειας γι αυτό προσπάθησε να εκμηδενίσει το ΚΙΝΑΛ, που αποτελεί τον κύριο στρατηγικό του στόχο. Διότι, η δική του μακροημέρευση και ηγεμονία δεν εξαρτάται τόσο από τη ΝΔ, που έχει κι αυτή ορισμένα εμφανή όρια εκλογικής οροφής, όσο από το ΚΙΝΑΛ. Μόνο αυτό μπορεί να ξεσκεπάσει πειστικά την απάτη του, να διασφαλίσει την επιστροφή μέρος τουλάχιστον των απολωλότων ψηφοφόρων του στη φυσιολογική τους εστία. Δεν φαίνεται να τα καταφέρνει στον απαιτούμενο και επιθυμητό βαθμό και οι αιτίες είναι ουκ ολίγες. Στερείται, έτσι, τη χώρα από πολύτιμες δυνάμεις που παγιδεύονται από μια χρεοκοπημένη Αριστερά, που τη μόνη προοπτική και το μόνο πρότυπο που έχει να προσφέρει στη χώρα, ιδιαίτερα στη νέες γενιές, είναι ένας Βελουχιώτης. Είναι καιρός το ΚΙΝΑΛ να ανακτήσει το χαμένο έδαφος. Χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια. Γνώση και λογισμός. Σαφή μηνύματα, ανεπίδεκτα παρερμηνειών.
Τη στιγμή μάλιστα που έχει να αντιμετωπίσει έναν αδίστακτο, κυριολεκτικά, αντίπαλο, που μπορεί να μεταμφιέζεται συνεχώς, να αλλάζει συνεχώς δέρμα. Γι αυτό παρουσιάζεται ταυτόχρονα ως άθεος και θεοσεβούμενος, ως δεξιός και αριστερός, ως ελίτ και προστάτης των φτωχών. Αυταρχικός στο όνομα της ελευθερίας, παλαιοκομματικός στο όνομα του εκσυγχρονισμού, γέρων με ρυτίδες ως σφριγηλός νέος, αειθαλής αριστερός και νεόκοπος κεντροαριστερός, χυδαίος λαϊκιστής και υπερασπιστής της δημοκρατίας, νεοσταλινικός αλλά και νεοφιλελεύθερος, αντι-δεξιός και νεο-δεξιός και άλλα ηχηρά παρόμοια. Απ’ όλα έχει ο μπαξές. Όσο καλλιεργείται η άποψη ότι η «ψαλίδα κλείνει», ότι δηλαδή το δημοσκοπικό προβάδισμα της ΝΔ μειώνεται, τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ θα αυξάνει την αντι-δεξιά ρητορεία και προπαγάνδα του για να πλήξει το ΚΙΝΑΛ με στόχο να το συμπιέσει και να κερδίσει όσο περισσότερους από τους αποστασιοποιημένους και αναποφάσιστους ψηφοφόρους του 2015, που ενδεχομένως θα σκέφτονταν να επιστρέψουν οίκαδε.
Και ψηφίζουμε σε λίγες μέρες για ποια Ελλάδα θέλουμε σε ποια Ευρώπη. Τρομάρα μας!!! Λες και μας έκανε ο κατά ΚΚΕ και Ζαχαριάδη «Μιζέριας» (ο αιμοσταγής) μια από τις πιο πλούσιες και ευημερούσες χώρες του κόσμου.
Δεν αξίζει στους δημοκρατικούς και κεντροαριστερούς ψηφοφόρους να εγκαταλείψουν τις τύχες της χώρας είτε από απάθεια είτε από ενεργό συμμετοχή στα χέρια μιας δράκας αδίστακτων αριστερών λαϊκιστών και τυχοδιωκτών που έχουν βλάψει τη χώρα και τους δημοκρατικούς θεσμούς της όσο καμιά άλλη κυβέρνηση στην Μεταπολίτευση. Ας το ξανασκεφτούν. Ας τιμήσουν την παράδοση των επιτευγμάτων στα οποία συνέβαλαν και τις αξίες τις οποίες υπηρέτησαν. Ας τιμωρήσουν στην κάλπη τους νεόκοπους νεοσταλινικούς σφετεριστές της δημοκρατικής παράδοσης της χώρας, τους δεξιοτέχνες του πολιτικού ψέματος και της πολιτικής απάτης. Κι ας σκεφτούν σοβαρά το μέλλον των παιδιών τους και της χώρας.
Η αναγκαία για τη χώρα, τη δημοκρατία και τη Δημοκρατική Προοδευτική Παράταξη στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ εξαρτάται απολύτως από το ΚΙΝΑΛ.