Το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ και η διαχείριση των πολιτικών συμβόλων και συμβολισμών της Αριστεράς μέσα σε συνθήκες πρωτόγνωρης πολιτική και κοινωνικής πίεσης για το κυβερνών κόμμα καθιστούν τις επόμενες εβδομάδες κρίσιμες για την πορεία του κόμματος και κατ’ επέκταση της κυβέρνησης. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα προσπαθήσει να αρθρώσει νέο αφήγημα, με νέα πρόσωπα, για μία νέα πολιτική που όμως είναι αναπόδραστη από τη μνημονιακή πραγματικότητα. Ένας πολιτικός χώρος που για δεκαετίες έχει μάθει να αναλώνεται σε λεπτομερείς ιδεολογικές συζητήσεις, διαχείριση συμβολισμών και προσπάθειες κατευνασμού υπερ-διασπαστικών τάσεων με την… παραμικρή πολιτική αφορμή –όχι πάντα με επιτυχείς μετά την ανάληψη της εξουσίας– καλείται σήμερα να εξηγήσει και να παρουσιάσει τη νέα του πολιτική ταυτότητα. Κι όλα αυτά, μέσα σε ένα διαχειριστικό πια περιβάλλον εξουσίας, στο οποίο πράττει ακριβώς τα αντίθετα απ’ όσα τόσα χρόνια πίστευε, πρέσβευε και διεκδικούσε.
Στις μεγάλες και μικρές αφίσες και λάβαρα του προσεχούς συνεδρίου, θα αναγράφεται με διάφορες παραλλαγές η λέξη «Αριστερά» αλλά, δεδομένων όλων των τωρινών συνθηκών, τι είναι Αριστερά σήμερα; Πώς ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ (ο κυβερνητικός εταίρος των ΑΝΕΛ) ορίζει τον όρο «Αριστερά»; Πώς μπορεί να πραγματοποιηθεί ή να συνδεθεί οποιαδήποτε πολιτική συζήτηση σε «αριστερό» πλαίσιο, τη στιγμή που το κυβερνητικό πρόγραμμα που βρίσκεται σε εξέλιξη υιοθετεί και εκτελεί πλήρως κάθε τι που στο άμεσο παρελθόν αλλά και –νικώντας κάθε παραδοξότητα– στο παρόν χαρακτηρίζεται «νεοφιλελεύθερο»; Είναι προφανές πως με όρους ουσίας και πέρα από την όποια ικανότητα επικοινωνιακής διαχείρισης ή ελιγμού δίνει η εξουσία, το κυβερνών κόμμα βρίσκεται σε ένα πολιτικό και ιδεολογικό αδιέξοδο, κάτι το οποίο συνδέεται άμεσα με την αδυναμία εκπομπής ξεκάθαρου πολιτικού νοήματος, καθώς και με τα αποτελέσματα των μετρήσεων κοινής γνώμης.
Τα πλεονεκτήματα του ΣΥΡΙΖΑ είναι πλέον μόνο ρητορικά. Και σε αυτά θα συνεχίσει να επενδύει. Διαπλοκή, υπόμνηση προηγούμενων ετών, ΜΜΕ, διαφθορά κλπ, είναι οι λέξεις – αρμοί στο νέο αφήγημα του ΣΥΡΙΖΑ. Στο παρελθόν αυτές οι λέξεις ήταν… assets (πλεονεκτήματα, όπως ο Γ. Βαρουφάκης), για την κυβέρνηση, σήμερα όμως, δεν είναι σίγουρο κατά πόσο ισχύει ακόμα αυτό. Η υπόθεση Καλογρίτσα και η «πρωτότυπη» δικαιολογία του Προέδρου του ΣτΕ για την αναβολή της συζήτησης για τις τηλεοπτικές άδειες καθιστούν πολύ πιθανό οι όροι να αντιστραφούν και οι μέχρι σήμερα επιτιθέμενοι να βρεθούν σε θέση άμυνας. Η αντιπαράθεση κυβέρνησης – κομμάτων αντιπολίτευσης θα συνεχιστεί. Η κυβέρνηση, όμως, δεν μπορεί να ελπίζει σε νέα επικοινωνιακά οφέλη από το πεδίο της διαφθοράς. Αυτά εξανεμίστηκαν. Πλέον η κυβέρνηση θα βρεθεί αντιμέτωπη με τη φθορά από τα μείζονα ζητήματα της περιβόητης καθημερινότητας των πολιτών. Αυτή θα δώσει τον τελικό λογαριασμό.