Σύνδεση Πανεπιστημίων με επιχειρήσεις

Αντώνης Ζαΐρης 12 Σεπ 2015

Υπάρχουν προσδοκίες σχετικά με τη συμβολή των πανεπιστημίων στην ανάπτυξη καθώς η νέα μορφή ανάπτυξης θα βασίζεται στη γνώση.

Χρειάζονται στρατηγικές έξυπνης εξειδίκευσης, νέες επιχειρηματικές ανακαλύψεις που προϋποθέτουν διασύνδεση και δικτύωση ακαδημαϊκής κοινότητας και πολιτικών περιφερειακής διακυβέρνησης.

Δίκτυο συνεργασιών, συνέδρια, ακαδημαϊκές δημοσιεύσεις, έρευνα, συγκροτούν ένα παγκόσμιο επιστημονικό δίκτυο. Όλo αυτό πρέπει να διαχυθεί στην πραγματική οικονομία και να βρει σημεία σύγκλισης.

Από την άλλη ,υπάρχει μεγάλη πίεση πολιτική και κοινωνική για μεγαλύτερη συνεισφορά των πανεπιστημίων στην ανάπτυξη.

Τα στοιχεία δείχνουν ότι οι καινοτόμες ελληνικές επιχειρήσεις ανέπτυξαν συνεργασίες μεταξύ τους σε ποσοστό σχεδόν 20% περισσότερο από τον μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης -27, ενώ οι συνεργασίες επιχειρήσεων και πανεπιστημίων έμειναν στάσιμες. Έχει παρατηρηθεί ότι υπάρχει στην Ελλάδα μικρή συνάφεια γνώσεων ΑΕΙ με καθημερινές, πρακτικές ανάγκες της βιομηχανίας και των επιχειρήσεων.

Το κλειδί για ουσιαστική συμβολή των ελληνικών ΑΕΙ στην οικονομία γνώσης είναι η «ανοικτή καινοτομία» και η «δημοκρατικοποίηση» αυτής της καινοτομίας.

Τα εργαστήρια έρευνας των ΑΕΙ  πρέπει να διαμορφώσουν ένα ανοικτό περιβάλλον διάδοσης γνώσης σε άλλους.

Αυτό επιτυγχάνεται με ανοικτή έρευνα, ανοικτά δεδομένα, λογισμικό ανοιχτού κώδικα, διάδοση τεχνογνωσίας χωρίς περιορισμούς πνευματικής ιδιοκτησίας, αξιοποίηση αποτελεσμάτων έρευνας και σωρευμένης γνώσης.

Όλα αυτά δεν απαιτούν πόρους αλλά αλλαγή στους θεσμούς ώστε τα πανεπιστήμια να μετατραπούν από αρρένες πολιτικής σε αρένες γνώσεων και τεχνολογίας.

Το μεγάλο πρόβλημα είναι το ελληνικό πολιτικό σύστημα που δεν αντιμετωπίζει την εκπαίδευση ως χώρο δημιουργίας και διάδοσης γνώσεων.

Οι οικονομίες της Βόρειας Ευρώπης που διακρίνονται (Δανία, Φινλανδία, Σουηδία) είναι γιατί έχουν γνώρισμα ισχυρή τεχνολογική και γνωσιακή βάση, υψηλή ανταγωνιστικότητα, υψηλή φορολογία και  κράτος  Πρόνοιας.

Δημόσιο έλλειμμα 0,9 έως -2,7%  του ΑΕΠ,  Δημοσίο χρέος εως 50% του ΑΕΠ και ρυθμό μεγέθυνσης έως 4,5%,  ανεργία έως    7,8%.

Τι Χρειάζεται ;

  • έξυπνη ανάπτυξη βασισμένη στη γνώση και καινοτομία
  • βιώσιμη ανάπτυξη με αποτελεσματική χρήση πόρων
  • ανάπτυξη χωρίς αποκλεισμούς με υψηλά ποσοστά απασχόλησης

Η στρατηγική παραγωγικού μετασχηματισμού στο πλαίσιο της έξυπνης εξειδίκευσης θα πρέπει να επικεντρώνεται: 

  • Στην Ανανέωση παραδοσιακών κλάδων με προσανατολισμό σε δράσεις υψηλής προστιθεμένης αξίας και στόχευση σε εξειδικευμένες αγορές
  • Στον Εκσυγχρονισμό επιχειρήσεων με διάδοση νέων τεχνολογιών
  • Στην Τεχνολογική διαφοροποίηση με εξειδικεύσεις σε συναφή προϊόντα και υπηρεσίες
  • Στην ανάπτυξη νέων οικονομικών δραστηριοτήτων με τεχνολογική ανανέωση και ανατρεπτική καινοτομία

Στην Αξιοποίηση νέων μορφών καινοτομίας