Συναίνεση υπό όρους

Λυκούργος Λιαρόπουλος 04 Δεκ 2015

Η ανεπάρκεια της αντιπολίτευσης πονάει όσο και η ανικανότητα της κυβέρνησης. Η άρνηση συζήτησης για το Ασφαλιστικό ήταν η «μισή» δουλειά και ανεπαρκής για το μείζον πρόβλημα της χώρας. Αν, αντίθετα, η αντιπολίτευση σύσσωμη ερχόταν με ένα «σχέδιο συναίνεσης υπό όρους», θα είχαμε «win-win» κατάσταση. Αν όροι ήταν η άμεση υπογραφή και το ουσιαστικό κλείσιμο όλων των αποκρατικοποιήσεων και άμεσων ξένων επενδύσεων που έχουν προκηρυχθεί, έχουν ανάδοχο, αλλά ακόμη εκκρεμούν, λιμάνια, αεροδρόμια, ΕΛΛΗΝΙΚΟ, ΔΕΗ, ΑΔΜΗΕ, ΟΣΕ, ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ΕΥΔΑΠ, ΟΛΠ κ.λπ., φαντάζεται κανείς τον οικονομικό αντίκτυπο σε έναν χρόνο από σήμερα; Αν στο 2016 εισρεύσουν €3 δισ. μέσω των ήδη συμφωνημένων έργων, οι φόροι και οι εισφορές θα ξεπεράσουν τα 600 εκατ. ευρώ που απαιτεί το Ασφαλιστικό για το 2016. Οι εισφορές και η ανάπτυξη θα χρηματοδοτούσαν μεγάλο μέρος της εθνικής σύνταξης και η φορολογία τα υπόλοιπα.

Η στείρα άρνηση δεν βοηθάει και ίσως γίνει όπλο στα χέρια του Τσίπρα. Το Ασφαλιστικό είναι ένα μόνο, ίσως το κυριότερο πρόβλημα της χώρας. Στο σημείο όπου βρισκόμαστε σήμερα η αντιπολίτευση έχει πρόβλημα, γιατί δεν προτείνει και η κυβέρνηση γιατί είναι ανίκανη, δογματική και ενίοτε δόλια. Αν η χώρα συνεχίσει έτσι έως το καλοκαίρι, η χρεοκοπία θα είναι τότε το μικρότερο κακό. Κινδυνεύει ακόμη και η ίδια η εθνική μας υπόσταση με τους εξωτερικούς κινδύνους που μαζεύονται ολόγυρα. Η μόνη λύση είναι να υποχρεώσουμε τον πολιτικό κόσμο να αρχίσει να δουλεύει για εμάς και όχι για τον εαυτό του. Να τον «εκβιάσουμε» αν χρειάζεται.

Ο κ. Τσίπρας και η «κυβέρνησή» του πρέπει να καταργηθούν στην πράξη και όχι κατ’ όνομα. Η διακυβέρνηση της χώρας στα πολύ σημαντικά ζητήματα που εκκρεμούν πρέπει να γίνει με το «όχημα εν κινήσει», αλλά σε άλλη κατεύθυνση. Οι υπουργοί μπορούν να παραμείνουν για να μη χάσουν τους μισθουλάκους και το «ονόρε», αλλά το έργο που ανέβασαν πρέπει να αλλάξει. Αν η κυρία υπουργού θέλει να συνεχίσει να κομπορρημονεί στο κομμωτήριο, θα το υπομείνουμε, αλλά ο σύζυγος θα κάνει αυτό που πρέπει για την Πατρίδα. Αλλωστε, άσπρη γάτα, μαύρη γάτα, ποντίκια να πιάνει. Η ελληνική κοινωνία «σκληραγωγήθηκε» τα τελευταία έξι χρόνια. Θα τα βγάλει πέρα αν σταματήσουν τα μεγάλα «εμπόδια». Και όταν έρθει ο καιρός, θα παίξουμε πάλι το παιχνίδι «εκλογές», σοφότεροι και ασφαλέστεροι. Τότε ακόμη και ο κ. Τσίπρας θα έχει κάτι να πει.