Αλλάζει ο γεωπολιτικός χάρτης της Ασίας . Οι ηγέτες της Βόρειας και Νότιας Κορέας αποφάσισαν να κηρύξουν την οριστική  λήξη  του πολέμου 65 χρόνια μετά  το τέλος των εχθροπραξιών στην κορεατική χερσόνησο .
Την ίδια ώρα που  ο Νοτιοκορεάτης πρόεδρος  Μουν Γε Ιν και ο Βορειοκορεάτης   ηγέτης  Κιμ Γιονγκ Ουν έδιναν τα χέρια  στη συνοριακή πόλη Πανμουνζόμ , οι ηγέτες της Κίνας και της Ινδίας άρχιζαν τις δικές τους συνομιλίες στην κινεζική πόλη Γουχάν .
Ο ινδός πρωθυπουργός Ναρέντνα Μόντι και ο Κινέζος πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ αποφάσισαν να συναντηθούν ανεπισήμως  και ξεκαθάρισαν πως δεν θα γίνουν ανακοινώσεις μετά τη συνάντηση τους.
Είναι σαφές όμως πως όταν συναντιούνται οι ηγέτες των χωρών που εκπροσωπούν το 1/3 της ανθρωπότητας και το 1/5 της παγκόσμιας οικονομίας τα πράγματα είναι σοβαρά .
Ιδιαίτερα αν σκεφτεί κανείς πως οι δύο χώρες είχαν πάντα δύσκολες σχέσεις και ποτέ δεν ήταν στενοί σύμμαχοι.
Οι  δύο άντρες θέλουν  να κάνουν επανεκκίνηση των σχέσεων τους μια που τον τελευταίο χρόνο βρέθηκαν πολύ κοντά στη σύγκρουση εξαιτίας των  εδαφικών διαφορών τους στα σύνορα Κίνας – Μπουτάν – Ινδίας .
Κίνα και Ινδία εμπλέκονται συχνά σε γεωπολιτικά παιχνίδια στα οποία κυρίαρχο ρόλο παίζουν οι Ηνωμένες Πολιτείες αλλά και η Ρωσία.
Τώρα φαίνεται να εμπνέονται από τους δύο Κορεάτες ηγέτες και επιλέγουν τις απευθείας συνομιλίες για να επιλύσουν τις διαφορές τους.
Αναλυτές εκτιμούν ότι οι σχέσεις των δύο χωρών  βρέθηκαν σε εξαιρετικά επικίνδυνο σημείο τη χρονιά που μας πέρασε  και η Ινδία που πάει σε εθνικές εκλογές το 2019 θέλει να εξομαλύνει την κατάσταση όσο πιο γρήγορα μπορεί.
Ειδικοί επισημαίνουν βέβαια πως θα ήταν καλύτερα για το Νέο Δελχί να συμμαχήσει με τις Ηνωμένες Πολιτείες σε αυτή τη χρονική συγκυρία ακολουθώντας το παράδειγμα της Νότιας Κορέας και της Ιαπωνίας. Αυτό όμως έρχεται σε αντίθεση και με τον ιστορικό ρόλο  της Ινδίας στην παγκόσμια πολιτική σκηνή αλλά και με τα ένστικτα των διαμορφωτών της πολιτικής της.
Η Ινδία αυτή τη στιγμή δεν φαίνεται να έχει τη δύναμη να ανταγωνιστεί την Κίνα. Η οικονομία της Κίνας είναι πολύ μεγαλύτερη , έχει έναν καλά εκπαιδευμένο , πολύ ισχυρό στρατό και έναν ηγέτη παντοδύναμο .
Ο Τζόναθαν Χολσλάγκ , καθηγητής στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο των Βρυξελλών , λέει στους Νιου Γιορκ Τάιμς πως η Ινδία απέτυχε να εκμεταλλευτεί την βιομηχανοποίηση της κάτι που έκανε με επιτυχία η Κίνα. Και η υπερηφάνεια της δεν της επέτρεψε να αλλάξει στρατηγική και να συμμαχήσει όταν έπρεπε με τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Αποτέλεσμα αυτής της λανθασμένης στρατηγικής ήταν να γίνεται ολοένα και πιο αδύναμη.
Το Νέο Δελχί έχασε όμως την ευκαιρία του με τις ΗΠΑ . Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν φαίνεται διατεθειμένος να στηρίξει την Ινδία.
Από την άλλη η Ρωσια,  που αποτελούσε το αντίπαλο δέος της Κίνας , αναπτύσσει το τελευταίο διάστημα στενές σχέσεις με το Πεκίνο αλλά και με το Ισλαμαμπάντ προκαλώντας μεγάλη ανησυχία στο Νέο Δελχί που βλέπει ότι  απομονώνεται.
Η Ινδία φοβάται πως το Πεκίνο θα αναπτύξει πολύ καλές σχέσεις στο άμεσο μέλλον και με την Ουάσινγκτον , εξαιτίας της διαφαινόμενης επίλυσης της κρίσης με τη  Βόρεια  Κορέα , αλλά και με τη Μόσχα επειδή οι σχέσεις της  με τη Δύση περνούν κρίση. Και όλα αυτά θα γίνουν εις βάρος του Νέου Δελχί .
Είναι πιθανό  λοιπόν  η συνάντηση  που πραγματοποιείται  στα σύνορα της Κίνας  να είναι σημαντικότερη από τις συνομιλίες Βόρειας και Νότιας Κορέας γιατί   αποδεικνύει πως οι ηγέτες  της Κίνας και της Ινδίας αναγνωρίζουν πως μόνο αν δουλέψουν μαζί στενά θα μπορέσουν να κάνουν τον   21ο αιώνα τον αιώνα της Ασίας. Στην πραγματικότητα συζητούν για τον “ ασιατικό αιώνα “ του μέλλοντος Ναρέντνα Μόντι  και Σι Τζινπίνγκ