Μετά τη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, η πυρηνική αποτροπή έγινε η ισχυρότερη παράμετρος στην άσκηση γεωπολιτικής ισχύος. Τα πυρηνικά όπλα θα μπορούσαν τελικά να είναι αποφασιστικά στη Μέση Ανατολή.
‘Άμεση αντιπαράθεση Ισραήλ - Ιράν
Η διαφύλαξη της κρατικής ασφάλειας και η απόκτηση περιφερειακής κυριαρχίας είναι οι θεμελιώδεις στόχοι των κύριων πρωταγωνιστών της Μεσανατολικής κρίσης, Ισραήλ και Ιράν. Από την άνοιξη, αντιμετωπίζουν πλέον ο ένας τον άλλον άμεσα. Δύο ανταλλαγές πυραύλων είναι το αποκορύφωμα της αντιπαράθεσής τους. Η επιπλέον κλιμάκωση φαίνεται μη αναστρέψιμη, ενώ τα σοβαρά ερωτήματα που έχουν ανακύψει ζητούν σοβαρές απαντήσεις:
Πού οδηγεί αυτή η δυναμική; Ποιο είναι το επόμενο βήμα; Υπάρχει ελπίδα για τερματισμό της κλιμάκωσης μετά τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές της ερχόμενης εβδομάδας; Είναι η παγκόσμια υπερδύναμη πρόθυμη, ή ακόμα και ικανή, να ανακατευθύνει τη δυναμική του πολέμου προς μια ειρηνική πορεία;
Ο επόμενος Αμερικανός Πρόεδρος
Ο υποψήφιος Ντόναλντ Τραμπ το 2018 απέσυρε μονομερώς τις ΗΠΑ από την πυρηνική συμφωνία του Ιράν. Πριν από λίγες ημέρες, ο ίδιος κάλεσε το Ισραήλ να επιτεθεί στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν, [https://www.youtube.com/watch?v=bDQZgHqKKm0]. Κάτι τέτοιο θα ανάγκαζε το Ιράν να τερματίσει το δόγμα της στρατηγικής υπομονής. Δηλαδή, η Τεχεράνη να εγκαταλείψει τη διεθνή Συνθήκη Μη-Διάδοσης των πυρηνικών όπλων (NPT), να αναπτύξει τη στρατιωτική διάσταση του πυρηνικού της προγράμματος και να κατασκευάσει πυρηνικές κεφαλές. Ιρανοί βουλευτές πρότειναν ήδη πρόσφατα αυτήν την πορεία δράσης, [https://www.iranintl.com/en/202410096036].
Η άλλη υποψήφια, η αντιπρόεδρος Κάμαλα Χάρις, υπήρξε μια σημαντική φωνή στην Ουάσιγκτον στη διάρκεια εξέλιξης της τρέχουσας κρίσης στη Μέση Ανατολή. Ο πρόεδρος Μπάιντεν έχει προσπαθήσει να αποτρέψει το σπιράλ κλιμάκωσης. Τελικά όμως, ίσως επιβράδυνε αλλά σίγουρα δεν πέτυχε να τερματίσει την κλιμάκωση της κρίσης.
Οι συνέπειες είναι ολέθριες
Η συνέχιση αυτής της κατάστασης θα μπορούσε να αναγκάσει το Ισραήλ να εγκαταλείψει το δόγμα της πυρηνικής αδιαφάνειας. Το Τελ Αβίβ ούτε επιβεβαιώνει ούτε αρνείται τα πυρηνικά του όπλα. Η πρωθυπουργός Γκόλντα Μέιρ εξέτασε το ενδεχόμενο να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα κατά τη διάρκεια του πολέμου του Γιομ Κιπούρ το 1973 για να απαντήσει στην προέλαση του αιγυπτιακού στρατού. Ο πρωθυπουργός Μπέντζαμιν Νετανιάχου θα μπορούσε επίσης σε έσχατη ανάγκη να εξετάσει το ενδεχόμενο χρήσης πυρηνικών όπλων ή να απειλήσει με χρήση τους.
Ενδεχόμενη απόφαση του Ιράν να κατασκευάσει πυρηνικά όπλα ή επιβεβαίωση του Ισραήλ για την πυρηνική του ικανότητα θα άλλαζε δραματικά την προοπτική της μεσανατολικής κρίσης. Είτε το ένα συμβεί είτε και τα δύο, θα αμφισβητηθεί καίρια η αξιοπιστία της Συνθήκης για τη Μη-Διάδοση των πυρηνικών όπλων (ΝΡΤ), του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας (ΙΑΕΑ) και του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Η προσθήκη του Ιράν στα κράτη που δεν ανήκουν στη NPT (Ινδία, Πακιστάν, Βόρεια Κορέα και Ισραήλ) θα μπορούσε να υπονομεύσει μοιραία την παγκόσμια αρχιτεκτονική ασφάλειας. Σύννεφα μανιταριών θα υψώνονταν πάνω από τη Μέση Ανατολή
Πηγή: www.peacefare.net