Η δημιουργική Διοίκηση είτε σε εταιρικό είτε σε κυβερνητικό επίπεδο ,εδώ και πολλά χρόνια ,καθοδηγείται και επιτυγχάνει τους προτιθέμενους στόχους της μέσω εφαρμογής συγκεκριμένων λειτουργιών που προσδιορίζουν τη δράση της σε καθημερινή βάση όπως : Προγραμματισμού, Οργάνωσης, Στελέχωσης, Επικοινωνίας, Λήψης αποφάσεων, Υποκίνησης, Ηγεσίας και εποπτικού Ελέγχου. Δύο (2) επιπρόσθετοι πυλώνες επιτυχίας που συνδράμουν τους σκοπούς του διοικητικού “δένδρου” ανάπτυξης είναι η δέσμευση (commitment) των στελεχών στην αποδοχή και επίτευξη αποτελεσμάτων και η ανάθεση αρμοδιοτήτων (delegation) σε περιφερειακά κέντρα δράσης π.χ. Διευθυντές λειτουργίας τομέων ευθύνης ή Υπουργοί που ασκούν εξουσία σε συγκεκριμένο πλαίσιο δράσης και αυστηρό χρονοπρογραμματισμό ( time scheduling).
Η ευθύνη επίσης καθίσταται σπουδαία καθώς ανάλογα με το στυλ διοίκησης του ασκείται “βαρύνει” τον κατέχοντα εξουσία και σε καμία περίπτωση με βάση τις αρχές Διοίκησης δεν μεταβιβάζεται στα κατώτερα κλιμάκια Διοίκησης.
Ως εκ τούτου , η επιλογή συντελείται ανάμεσα σε δύο (2) συστήματα διοίκησης: το συγκεντρωτικό - επιτελικό και το αποκεντρωτικό. Στο μεν συγκεντρωτικό, κυριαρχεί ,μεταξύ άλλων, η υπερσυγκέντρωση αρμοδιοτήτων, η αμεσότητα λήψης αποφάσεων, η απόκρουση τυχόν γραφειοκρατικών αγκυλώσεων και η χρονική επίσπευση υλοποίησης ενός έργου, ενώ απειλή συνιστά η απώλεια του μέτρου και της αυτοκριτικής λόγω αυτής της υπερσυγκέντρωσης εξουσιών και της αλλαζονικής συμπεριφοράς που καλλιεργείται.
Στο δε αποκεντρωτικό σύστημα κυριαρχεί ,μεταξύ άλλων, η αυτόνομη δράση και η αυτεξουσιότητα από περιφερειακά κέντρα άσκησης εξουσίας, η ανάθεση αρμοδιοτήτων σε διάφορα ενδιάμεσα κλιμάκια διοίκησης με συνέπεια την εξοικονόμηση χρόνου στα ανώτατα στελέχη για δημιουργική σύλληψη έξυπνων ιδεών, οραματική και αντιληπτική προσέγγιση της κατάστασης, ενώ απειλή συνιστά η δυσκολία συντονισμού λόγω έλλειψης κεντρικού επιτελικού σχεδιαστικού οργάνου και η απώλεια ελέγχου.
Ωστόσο, σε κάθε περίπτωση παράμετρος επιτυχίας στην επίτευξη αποτελεσμάτων που αφορούν την επιτυχή υλοποίηση ενός έργου είναι η καλή λειτουργία μιας Ομάδας που λειτουργεί με όρους αντικειμενικότητας όσον αφορά την πληροφόρηση για τα κοινωνικά δρώμενα και ισχυρό “οπλοστάσιο” δεξιοτήτων και ικανοτήτων αποτροπής και διαχείρισης επαναλαμβανόμενων κρίσεων που συνθέτουν τη σημερινή κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα.