Την εποχή του Τράμπ  το Πεκίνο κάνει στροφή προς την Ευρώπη και αυτό σηματοδοτεί και η διάσκεψη ΕΕ- Κίνας που γίνεται σήμερα και αύριο στις Βρυξέλλες.
Είναι απολύτως σαφές ότι η Κίνα επιθυμεί να καλύψει το κενό που αφήνει η Αμερική του Ντόναλντ Τραμπ και βγαίνει δυναμικά μπροστά. Απαντάει στον προστατευτισμό που υπόσχεται ο Τράμπ παρουσιάζοντας τον εαυτό της ως την κυρίαρχη  δύναμη που υπερασπίζεται σε παγκόσμιο επίπεδο το ελεύθερο εμπόριο και τις ανοιχτές αγορές. Σε αυτά ήρθε να προστεθεί και η δέσμευση του Πεκίνου στη συμφωνία για το κλίμα. Μάλιστα ο κινέζος πρωθυπουργός  , ασκώντας έμμεση κριτική στον αμερικανό πρόεδρο   φτάνοντας στις Βρυξέλλες  είπε ότι ο πόλεμος κατά της κλιματικής αλλαγής είναι υπόθεση και ευθύνη όλης της διεθνούς κοινότητας .
Είναι σαφές ότι ο κόσμος μας αλλάζει ραγδαία και η συμμαχία της Δύσης έτσι όπως την ξέραμε μέχρι σήμερα δεν υπάρχει πια. Η εκλογή Τραμπ , η σχέση του με τον Πούτιν , ο τρόπος που διαχειρίζεται τα πράγματα και τους παραδοσιακούς συμμάχους της χώρας του δοκιμάζουν σοβαρά τη δυτική συμμαχία.
Αυτή τη χρονική συγκυρία είναι έτοιμη να εκμεταλλευτεί η Κίνα  η οποία εδώ και χρόνια προσπαθεί χωρίς αποτέλεσμα  να γίνει ισότιμος εταίρος στην ελεύθερη αγορά των χωρών που είναι επίσης μέλη στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου . Οι άλλες χώρες αρνούνται στην Κίνα το market economy status επειδή ακόμα και τώρα δεν λειτουργεί στο εσωτερικό  της με τους κανόνες της ελεύθερης αγοράς , οι οποίοι προβλέπουν ότι όλοι  “οι παίκτες “  της οικονομίας θα παίζουν με τους ίδιους όρους και οι κυβερνήσεις απαγορεύεται να παρεμβαίνουν για να προστατεύσουν τις τοπικές βιομηχανίες. Οι ελεύθερες οικονομίες σέβονται το ελεύθερο εμπόριο και  τον ισότιμο και υγιή ανταγωνισμό των διαφόρων βιομηχανιών.
Το Πεκίνο όμως προσπαθεί και μεταρρυθμίζει συνεχώς την οικονομία του και τώρα χρειάζεται περισσότερο από ποτέ την Ευρώπη στο πλευρό του . Οι Ευρωπαίοι όμως ανησυχούν γιατί το Πεκίνο επιμένει στην επιβολή περιορισμών σε κάθε ξένη επένδυση και αυτό προκαλεί μεγάλη ένταση στις σχέσεις τους . Για αυτό και πολλοί ηγέτες αρνήθηκαν να πάνε τον Μάιο στον δρόμο του Μεταξιού στο Πεκίνο που στόχο είχε να τονώσει το εμπόριο στην Ευρασία.
Η Κίνα είναι ήδη ο δεύτερος μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της ΕΕ μετά τις ΗΠΑ. Και η Ένωση είναι ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της Κίνας.
Η εμπλοκή της Κίνας στη γηραιά ήπειρο συνεχίζεται και το Πεκίνο προσδοκά να χαράξει έναν νέο “δρόμο του μεταξιού” που θα φτάσει στο κατώφλι της ΕΕ.
Το 2016 οι κινεζικές επενδύσεις σε χώρες – μέλη της Ένωσης έφτασαν τα 35 δισεκατομμύρια ευρώ , πρόκειται για αύξηση 77% από το 2015.
Την ώρα που η Μόσχα προσδοκά τη διάλυση του ΝΑΤΟ και της ΕΕ η Κίνα στον αντίποδα στηρίζει την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση  γιατί εκτιμά ότι  μία ισχυρή  ενωμένη Ευρώπη θα μπορούσε να αποτελέσει το αντίπαλο δέος των ΗΠΑ. Αυτός ήταν άλλωστε και ο λόγος που το Πεκίνο δεν επιθυμούσε το Μπρέξιτ.
Ο πρωθυπουργός της Κίνας έχει πει και δημόσια στη Φεντερίκα Μογκερίνι ότι “ η Κίνα στηρίζει την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και επιθυμεί και ελπίζει η ΕΕ να παραμείνει ενωμένη , σταθερή και εύπορη.”
Από το 2003 όταν οι Αμερικανοί εισέβαλαν στο Ιράκ οι διαμορφωτές της γεωπολιτικής στρατηγικής της Κίνας σκέφτονταν το ενδεχόμενο  Πεκίνο και Βρυξέλλες να σχηματίσουν μία νέα συμμαχία που θα αποτελούσε σοβαρό αντίβαρο στην ηγεμονία των ΗΠΑ.
Τα σχέδια αυτά  δεν υλοποιήθηκαν ποτέ. Αυτή τη φορά τα κινεζικά σχέδια είναι σαφώς λιγότερο φιλόδοξα .
Τόσο στην Ουάσιγκτον όσο και στις Βρυξέλλες και το Πεκίνο είναι πολύ λίγοι εκείνοι που πραγματικά πιστεύουν ότι η Κίνα θα ήταν ένας πιο αξιόπιστος εταίρος για την Ευρώπη από ότι οι ΗΠΑ , έστω και οι ΗΠΑ του Τραμπ.
Από την άλλη και οι Κινέζοι γνωρίζουν τα πολλαπλά προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ευρώπη ( τρομοκρατία , μεταναστευτικό , Μπρέξιτ, ανισομερής ανάπτυξη )και δεν την βλέπουν ως σοβαρό γεωπολιτικό παίκτη. Αυτό που θέλει το Πεκίνο από τις Βρυξέλλες ουσιαστικά είναι πολύ απλό. Θέλει να περιορίσει την ηγεμονία των ΗΠΑ στο παγκόσμιο εμπόριο και να μη κινδυνεύσει η ενότητα της ΕΕ.