Παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις των πολιτικών του αντιπάλων, ο Αλέξης Τσίπρας δεν κατάφερε να ψιθυρίσει την παραμικρή κουβέντα αποδοκιμασίας των στελεχών του κόμματός του που επέλεξαν, για μια ακόμα φορά, να επενδύσουν την λαϊκίστικη συμπεριφορά τους με ακραία χυδαιολογία. Στην ουσία ταυτίστηκε μαζί τους, διαχωρίζοντας τη θέση του, όχι από όλους όσους εκστόμισαν και έγραψαν πρωτοφανείς συκοφαντίες αλλά, γενικά και αόριστα, από την «ασυδοσία του πληκτρολογίου». Ο πρώην πρωθυπουργός γνωρίζει πολύ καλά ότι δεν υπάρχει ασυδοσία των πληκτρολογίων αλλά ασυδοσία εκείνων που πατάνε τα πλήκτρα και που έχουν πολύ γνωστά ονοματεπώνυμα.

Ακόμα και όσοι έτρεφαν αυταπάτες, δεν θα έπρεπε να έχουν υπερβολικές αξιώσεις από τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ. Από τα χρόνια της διακυβέρνησής του ακόμα έγινε απολύτως καθαρή η εξάρτησή του από την ομάδα της προεδρικής φρουράς που έχει αναλάβει εργολαβικά τη βρώμικη δουλειά εντός και εκτός του κόμματος. Εντός, για να κόψει τον βήχα στους «ευνούχους» που απειλούν τον «ριζοσπαστικό» του χαρακτήρα, και εκτός για να υποκαταστήσει κάθε μορφή πολιτικής αντιπαράθεσης με εκστρατείες σπίλωσης των αντιπάλων. Ανάλογη ήταν η εξάρτηση του πρώην πρωθυπουργού από τον ακροδεξιό του εταίρο στον οποίο έμεινε πιστός ως το τέλος, ακόμα κι αν χρειάστηκε να αποπέμψει, χωρίς δεύτερη σκέψη, τον αρχιτέκτονα της συμφωνίας των Πρεσπών, Νίκο Κοτζιά.

Διαβάστε τη συνέχεια στην athensvoice.gr