Πολλοί χαρακτηρισμοί δόθηκαν, μετά την αποκρυστάλλωση του τελικού αποτελέσματος της κάλπης, στην ήττα του ΣΥΡΙΖΑ. Βαριά, συντριπτική, ιστορική και πολλοί άλλοι. Ο χαρακτηρισμός ωστόσο που εκφράζει με απόλυτη ακρίβεια την ετυμηγορία των πολιτών είναι «στρατηγική».

Ο όρος «στρατηγική ήττα» δεν εκφράζει ούτε το ποσοστό του ηττημένου κυβερνώντος κόμματος ούτε το μέγεθος της διαφοράς από την νικήτρια αντιπολίτευση. Εκφράζει την πλήρη αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ να συνεχίσει, έστω και για το μικρό χρονικό διάστημα που μεσολαβεί μέχρι την επανειλημμένα διακηρυγμένη προαναγγελία των εθνικών εκλογών για τον επόμενο Οκτώβρη, να κυβερνάει τη χώρα. Και όταν οι πολιτικές σου επιλογές δεν καθορίζονται από εσένα αλλά επιβάλλονται από τους αντιπάλους σου, τότε έχεις ηττηθεί στρατηγικά.

Το πρόβλημα βέβαια δεν είναι ο χαρακτηρισμός της ήττας του ΣΥΡΙΖΑ αλλά οι διαγραφόμενες προοπτικές της χώρας. Το ευρωεκλογικό αποτέλεσμα που πήρε τελικά καθαρά δημοψηφισματικό χαρακτήρα, φανερώνει ότι, για μια ακόμη φορά, οι πολίτες επέλεξαν να ψηφίσουν με γνώμονα να φύγει ένα κόμμα από την εξουσία.

Το στοίχημα, στις βουλευτικές εκλογές του Ιούνη, είναι να μπει ένας φραγμός στην ακραία πόλωση και τον διχασμό και να κριθούν επί της ουσίας οι προτάσεις των κομμάτων για την έξοδο από την κρίση και την μελλοντική πορεία της χώρας.