Οταν ασχολούμαστε με φαιδρά ή γραφικά πρόσωπα, ξέρουμε ότι τους κάνουμε χάρη. Αυτό θέλουν. Τέτοια πρόσωπα είναι ο Πολάκης και ο Ζουράρις. Δεν είναι οι μόνοι (και με την ευκαιρία: είναι όντως απαράδεκτο και φασιστικό αυτό που έπαθε ο Ζουράρις στη Θεσσαλονίκη, αλλά όταν είσαι στο ίδιο κόμμα με αυτόν που προέτρεψε το πλήθος να λιντσάρει έναν αντίπαλo δήμαρχο, να τα περιμένεις αυτά. Θλιβερά πράγματα και κλείνουμε την παρένθεση).
Οταν, όμως, κάποια από αυτά τα πρόσωπα αποκτούν πανελλήνιο ακροατήριο και λένε πράγματα επικίνδυνα, τότε δεν πρέπει να τα αγνοούμε. Ο στρουθοκαμηλισμός βλάπτει. Τέτοιο πρόσωπο είναι ο στρατηγός Φραγκούλης Φράγκος, πρώην αρχηγός ΓΕΣ και υπηρεσιακός υπουργός Αμυνας το 2012 (κυβέρνηση Πικραμένου), που ήταν κεντρικός ομιλητής στο συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης.
Μέχρι τώρα ο στρατηγός δεν ήταν ευρέως γνωστός, παρά τις μπόλικες συνεντεύξεις που είχε δώσει. Ομως, μια (παλιότερη) «προτροπή» του προς τον γενικό γραμματέα του ΝΑΤΟ («βούλωστο μωρή αδελφή») έδειχνε το ποιόν του. Τώρα, που με το συλλαλητήριο απέκτησε πανελλήνιο ακροατήριο, δεν πρέπει να κρύψουμε τα όσα «υπερπατριωτικά» εξέπεμψε από την εξέδρα και προκάλεσαν αντίστοιχα συνθήματα-ορισμένα εμετικά- από το πλήθος:
– Δεν είναι μόνο το «γυφτοσκοπιανοί», που δείχνει ότι είναι ρατσιστής.
– Δεν είναι μόνο που έβγαλε τον Μπουτάρη… πράκτορα του Σόρος (εδώ) και άκουγε το πλήθος να κραυγάζει αποκαλώντας τον Μπουτάρη «πουτάνας γιο» χωρίς να βγάλει ούτε μια λέξη αποδοκιμασίας.
– Δεν είναι μόνο που αποφάνθηκε ότι «μπορούμε να απαιτήσουμε να πάρουμε από την Τουρκία 20 νησιά», δηλαδή ακριβώς ό,τι λένε οι έξαλλοι υπερεθνικιστές -αντίπαλοι του Ερντογάν- στην απέναντι πλευρά του Αιγαίου.
– Δεν είναι μόνο που ακκιζόταν με τα συνθήματα του πλήθους και ειδικά με το «είναι τρελός ο στρατηγός». Δεν είναι μόνο που ανέχθηκε, χωρίς μισή λέξη αντίδρασης, το χρυσαυγίτικο σύνθημα «αλήτες προδότες πολιτικοί».
– Δεν είναι που δεν καταλάβαινε (ή το καταλάβαινε και του άρεσε) ότι βρισκόταν σε πολιτική εκδήλωση και όχι σε γήπεδο, όπου ακούς χουλιγκανικά συνθήματα.
Είναι πάνω απ’ όλα το γεγονός ότι ο στρατηγός προαλείφεται(;) για αρχηγός νέου κόμματος. Δεν το διαψεύδει -κάθε άλλο- ο ίδιος (εδώ). Οι επίδοξοι αρχηγοί, λοιπόν, πρέπει να λένε καθαρά αυτά που πιστεύουν. Να μην κρύβονται. Και τα μέσα ενημέρωσης να τα αναδεικνύουν. Να ξέρουμε με ποιον έχουμε να κάνουμε. Να ξέρουν και οι μεγαλόσχημοι των κατεστημένων κομμάτων ότι το να φωνάζουν τα ίδια συνθήματα με φιλόδοξους στρατηγούς («Φωνή λαού, οργή Θεού» ο Φράγκος, το ίδιο και ο Αδωνις), τότε προμοτάρουν τους στρατηγούς.
Οι οποίοι, προφανέστατα, δεν είναι σε θέση να αντιληφθούν ότι ο Βουκεφάλας έζησε πριν από σχεδόν 23 αιώνες. Και ότι το μόνο που έχουν να κάνουν είναι να μάθουν τι σημαίνει το «αφιππεύσατε», κοινώς «κατεβείτε» (από το καλάμι).