Σαν κεραυνός εν αιθρία έπεσε στην περιοχή μας μια ακόμη σύγκρουση με επίκεντρο το Ισραήλ. Οι εκατοντάδες ρουκέτες με προέλευση την Γάζα της επικυρίαρχης Χαμάς. Πάνε χρόνια που σκηνές παρόμοιες, επιθέσεις με ρουκέτες από την λωρίδα της Γάζας και επιθέσεις ανελέητες από τον Ισραηλινό στρατό, ανασύρονται από την μνήμη. Και πάνε χρόνια που σκηνές εξέγερσης παλαιστινίων ξετυλίγονταν στους δρόμους και σκληρές απαντήσεις των αστυνομικών αρχών για να κατασταλεί η Ινιφάντα. Αλλά ακόμη παλιότερες σκηνές με δεκάδες διαμελισμένους Ισραηλίτες στις πόλεις όταν νεαρά αγόρια ζωσμένα με μπουρλότα αυτοκτονούσαν ως μάρτυρες στο όνομα του Αλλάχ, τέτοιες δεν είδαμε. Και ούτε πρόκειται να τις δούμε. Όπως και τις σημερινές εχθροπραξίες ίσως δεν τις δούμε ξανά. Γιατί πολλά έχουν αλλάξει, και τα “θηρία” ψυχορραγούν σαν υπολείμματα μιας ιστορικής “στιγμής” του παρελθόντος.
Τι έχει αλλάξει και ποια είναι τα “θηρία”, κατά την γνώμη μας;
Οι πόλεμοι στον Κόλπο και στην ευρύτερη περιοχή ήταν αποτέλεσμα σε βάθος χρόνου της αποσάθρωσης των Αυτοκρατοριών, και στην σημερινή μας εποχή η με κάθε τρόπο κυριαρχία στην παραγωγή ενέργειας των ρυπογόνους υδρογονανθράκες. Αυτή τροφοδοτούσε την αστάθεια, τις αψιμαχίες, τους πολέμους και την τρομοκρατία. Σήμερα η κυριαρχία των “επτά αδελφών” και κάμποσων εξαδέλφων μειώνεται ταχύτατα αφ? ενός με την αναγκαστική στροφή προς τις ήπιες μορφές ενέργειας, αλλά και με την εξαγωγική πλέον παραγωγή σχιστολιθικού πετρελαίου στις ΗΠΑ.
Το χρήμα που συντηρούσε τις αστάθειες εξαντλείται και έτσι οι πιο διορατικοί ηγέτες της περιοχής στρέφονται στην αξιοποίηση των τεχνολογιών της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, όπως είχε γράψει ο ιστορικός Κεπέλ.
Αυτή όμως η εξέλιξη προϋποθέτει την συνεργασία με χώρες προηγμένες στον τομέα αυτό και ο κακός δαίμονας των θρησκευτικών φανατισμών- το Ισραήλ- είναι ο πιο δυνατός παίχτης. Έτσι είδαμε τον αραβικό κόσμο να στρέφεται σταδιακά στην αποκαθήλωση του ψευδομανδύα του Ισραήλ-δαίμονα και συνεργάζεται με αυτό, αφήνοντας στην μοναξιά του το Ιράν, και στην οικονομική του δυσπραγία, που τροφοδοτείται από τις κυρώσεις των ΗΠΑ και την ξηρασία σε περιοχές άλλοτε οικονομικά ακμάζουσες.
Κι εδώ βλέπουμε το πρώτο “θηρίο” που ξεψυχάει. Όχι το Ιράν σαν χώρα, αλλά τους πραιτοριανούς των φρουρών της Επανάστασης. Ύστερα από πολλά πισωγυρίσματα με αφορμή εκτελέσεων σημαντικών επιστημόνων και παραστρατιωτικών από ξένες δυνάμεις είδαμε το Ιράν να προσέρχεται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων στην Βιέννη, που από ότι φαίνεται προχωρούν, ικανοποιητικά σχετικά με την χρήση της πυρηνικής ενέργειας.
Ένα άλλο “θηρίο”, ο σημερινός πρωθυπουργός του Ισραήλ, στην προσπάθειά του να διατηρηθεί στην εξουσία έχει συνεισφέρει στην αποσάθρωση της πολιτικής που μήνες τώρα κρατάει σε ομηρία. Για να είμαστε δίκαιοι έχει πολλά προσφέρει στο Ισραήλ στα δεκαπέντε χρόνια που ασκεί την εξουσία, αλλά για προσωπικούς λόγους κρατάει σε ομηρία το σύστημα.
Το τρίτο θηρίο δεν είναι άλλος από τον Ερντογάν. Λίγες εβδομάδες πριν έτρεχε πίσω από το Ισραήλ και την Αίγυπτο για να σπάσει το μέτωπο Ισραήλ, Ελλάδας, Αίγυπτου και Κύπρου. Και τώρα με ολολυγμούς, που μόνο ο Αριστοφάνης θα μπορούσε να φανταστεί και ο Σαββόπουλος να “μεταφράσει”, μας διαβάζει στίχους και εικόνες για το πόσο ωραία ήταν τότε που κυμάτιζε η σημαία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στην Ιερουσαλήμ. Μας συμβουλεύει λοιπόν να μην ξεχνάμε ποιος σκότωσε τον Ιησού! Και απευθύνεται στους μουσουλμάνους του Κόσμου, και όχι στους Άραβες που τον έχουν απαρνηθεί.
Και μέσα στον ορυμαγδό των πυραύλων και των βομβών, των ολολυγμών και των φρουρών, “να τος πετιέται απ? την αρχή..” ο κ. Τραμπ, ένα “θηρίο” που “ξεψυχάει” πολιτικά στην βίλλα του στο Παλμ Μπιτς και στα δικαστήρια του South Discrit.
?Όλα αυτά βέβαια έχουν τον αντίλογό τους. Πώς κατάφερε η Χεσμπολάχ να αποκτήσει ένα δυναμικό σε ρουκέτες που κατά τα γραφόμενα στον Τύπο μπορεί να συνεχίσει να εξαπολύει σε ρυθμό 1000 την ημέρα σε βάθος χρόνου; Και είναι σε θέση η αεράμυνα του “σιδηρού θόλου” να ανταποκριθεί στον σκοπό της σώζοντας ζωές και την καθημερινή οικονομική κανονικότητα; Και τέλος ποιοι χρηματοδοτούν την επιχείρηση “εξαφάνιση του Ισραήλ”; Μήπως όλα αυτά που περιγράψαμε περί “τέλους των θηρίων” δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα; Σύντομα θα το μάθουμε.
Το ζήτημα όμως που δεν είναι “κουτσή πάπια”, είναι τα νεαρά παιδιά των Παλαιστινίων που βγήκαν αυθόρμητα στους δρόμους, όχι υποκινούμενα από “πληγωμένα θηρία” αλλά από τις συνθήκες που βιώνουν στην καθημερινότητά τους: Την αεργία, την ανεργία και την αδικία που βλέπουν όταν χάνουν τα σπίτια στα οποία μεγάλωσαν. Αλλά και τα παιδιά των Ισραηλινών που στρέφονται σε ακροδεξιές σειρήνες τροφοδοτώντας το φάντασμα του εμφυλίου πολέμου σε περιοχές μακρόχρονης ειρηνικής συνύπαρξης των δυο κοινοτήτων στις μικτές πόλεις. Και στις δυο περιπτώσεις οι κατεστημένες πολιτικές δυνάμεις των δυο παρατάξεων δεν τις ελέγχουν.
Πηγή: www.tovima.gr