Η 21η Φεβρουαρίου 2018 είναι ημέρα ντροπής για την Τρίτη Ελληνική Δημοκρατία. Στη Βουλή των Ελλήνων εκτυλίχθηκε μια διαδικασία που είχε ανατριχιαστικές ομοιότητες με τις διαβόητες δίκες της Μόσχας.
Οι βουλευτές της συμπολίτευσης δεν αισθάνθηκαν την παραμικρή ανάγκη να αναφερθούν στις πρωτοφανείς κατηγορίες των μαρτύρων με κουκούλα. Κανείς δεν υποστήριξε τις συγκεκριμένες αναφορές σε βαλίτσες με χρήματα που δόθηκαν στον τότε πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, τον παρεμπίπτοντα ισχυρισμό περί δωροδοκίας Βενιζέλου, τις αστείες καταθέσεις περί χρηματισμού Πικραμμένου.
Όλες οι τοποθετήσεις ήταν γενικά περί του σκανδάλου Novartis, του βίου και της πολιτείας του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας, της συνταγματικής αναθεώρησης, της χούντας, των «αγωνιστών της αριστεράς» και πολλών άλλων θεμάτων, που ήταν τελείως άσχετα με την υπόθεση.
Δέκα κορυφαίοι πολιτικοί παραπέμπονται με αοριστίες. Το σκάνδαλο, με αυτόν τον τρόπο, συγκαλύπτεται και ταυτόχρονα η πολιτική ζωή δηλητηριάζεται. Ο ολοκληρωτισμός είναι προ των πυλών.
Ακριβώς εδώ βρίσκεται η βαθύτερη ουσία, το μεγάλο πρόβλημα της υπόθεσης Novartis. Οι θαυμαστές του ολοκληρωτισμού, όπως τόσο εύστοχα είχε επισημάνει η Χάνα Άρεντ, απεχθάνονται την πραγματικότητα, το συγκεκριμένο. Τα θεωρούν εμπόδιο στις φαντασιώσεις τους. Τους αρκούν οι θολές και γενικόλογες κατηγορίες. «Είστε εχθροί του Λαού» κραύγαζε ο διαβόητος Βισίνσκι, πριν στείλει στο εκτελεστικό απόσπασμα εκατομμύρια αθώων. Εάν δεν υπήρχαν στοιχεία, κανένα πρόβλημα. Τα κατασκευάζουμε εκ των υστέρων. Και βάζουμε και τους κατηγορούμενους να ομολογούν.
Προκειμένου να επιτύχουν το στόχο τους, οι θεματοφύλακες του ολοκληρωτισμού δεν έχουν κανένα ενδοιασμό στη συστηματική χρήση του ψεύδους. Το ψέμα είναι συστατικό στοιχείο του ιδεολογικού τους DNA. Εφόσον είναι πεισμένοι για την ιστορική αποστολή τους, τότε το ψέμα δεν είναι ψέμα, όπως τόσο εύστοχα είχε επισημάνει ο Κολακόφσκι. Η δικογραφία περί Novartis βρίθει ψευδών. Οι καταθέσεις μοιάζει να έχουν γίνει με πολιτικό μοιρογνωμόνιο.
Είναι πλέον φανερό ότι η κεντρική πολιτική επιλογή των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι η μετωπική σύγκρουση με τις φιλοευρωπαϊκές πολιτικές δυνάμεις. Οι γέφυρες έχουν πλέον καεί. Είναι η αναζωπύρωση του «ή εμείς ή αυτοί», του «ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν». Βαδίζουμε προς εκλογές σε συνθήκες ακραίες πόλωσης.
Με αυτές τις μεθοδεύσεις η Δημοκρατία μας αντιμετωπίζει θανάσιμο κίνδυνο. Το Κράτος Δικαίου θρυμματίζεται, η διάκριση των εξουσιών ποδοπατείται, το τεκμήριο της αθωότητας αγνοείται επιδεικτικά, η ανεξαρτησία της δικαιοσύνης υπονομεύεται. Αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα της χώρας. Καθήκον όλων μας είναι να προσπαθήσουμε να αποτρέψουμε αυτό τον κίνδυνο. Οι εχθροί της δημοκρατίας πρέπει να μας βρουν απέναντί τους.
Στο όνομα της Δημοκρατίας μας.