Θέλω, ειλικρινά, να προσπεράσω το γεγονός ότι το κόμμα της Αξιωματικής αντιπολίτευσης, ζει ακόμα στο λυκόφως του fax κι άρα εκλογικά αποτελέσματα ήταν δύσκολο να ανακοινώσει πριν από τον εντοπισμό του περίεργου αυτού αντικειμένου από προέδρους εφορευτικών επιτροπών «σε απομακρυσμένες περιοχές», όπως δήλωσε ο κ. Ιω. Τραγάκης. Και θέλω να το προσπεράσω, γιατί είμαι έτοιμη να μιλήσω για αλλαγή σελίδας στη ΝΔ κι, ανεξάρτητα από την έκβαση του δεύτερου γύρου των εσωκομματικών εκλογών.
Η αλήθεια είναι, ότι όποιος αναλυτής επιχειρούσε πριν από μία εβδομάδα να αναζητήσει ψήγματα αξιοπιστίας και πολιτικής προοπτικής στο κόμμα της Αξιωματικής αντιπολίτευσης το πιθανότερο είναι ότι θα προσέκρουε στις αστειότητες «συνεργατών» του κ. Κ. Καραμανλή (του δεύτερου). Οι «συνεργάτες» ανέλυαν διεξοδικά τις προτιμήσεις του στην εσωκομματική εκλογική διαδικασία, φροντίζοντας ταυτόχρονα να μας αποκαλύψουν και το «μυστικό» του διαύλου επικοινωνίας Καραμανλή-Τσίπρα. Δεν ξέρω πόσο βαθιά νυχτωμένο μπορεί να είναι ένα σύστημα «αυλοκολάκων» που εξακολουθεί να αγωνιά για την επανάκαμψή του και με οποιοδήποτε μέσο σε μια νέα «αυλή», έχει όμως εξαιρετικό ενδιαφέρον το γεγονός ότι οι εσωκομματικές κάλπες της Κυριακής, αυτήν ακριβώς την ιδιότυπη μορφή εξουσίας στη ΝΔ, καταδίκασαν. Την εκτίμηση αυτή, πιστοποιεί η εκτίναξη μέσα σε μια νύχτα του κ. Κ. Μητσοτάκη στις υψηλότερες βαθμίδες της εσωκομματικής πυραμίδας με την εντυπωσιακή είσοδό του στον δεύτερο γύρο της εκλογικής διαδικασίας.
Ο κ. Β. Μεϊμαράκης είναι ο αδιαμφισβήτητος πρωταγωνιστής αυτού του πρώτου γύρου και είναι προφανές ότι στο πρόσωπό του, το εκλογικό σώμα της ΝΔ αναζήτησε τη σιγουριά και την ασφάλεια που παρέχει η επιλογή ενός έμπειρου κομματικού στελέχους. Είναι μια επιλογή χαμηλού ρίσκου σε μια περίοδο κρίσης αξιοπιστίας του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης και εμφανούς αμηχανίας ή αδυναμίας του να διαμορφώσει ένα εναλλακτικό μοντέλο διακυβέρνησης. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι αν εκλεγεί τελικά πρόεδρος της ΝΔ θα επιχειρήσει να σταθεροποιήσει το κομματικό οικοδόμημα, δεν είναι καθόλου βέβαιο όμως ότι θα καταφέρει να ανοίξει τη ΝΔ στον κεντροδεξιό μεταρρυθμιστικό χώρο. Η στάση του στη Βουλή το δραματικό καλοκαίρι που προηγήθηκε, έδειξε ότι τολμά τους αναγκαίους συμβιβασμούς, όταν το διακύβευμα υπερβαίνει τα όποια κομματικά οφέλη. Παραμένει ερωτηματικό όμως, αν η πολιτική κουλτούρα, η ρητορική και η κομματική του παράδοση θα του επιτρέψουν να υπερβεί μια λαϊκίστικη προσέγγιση στη μεγάλη εικόνα που συνδέεται με το παρόν και το μέλλον της χώρας, την ώρα της μεγάλης κρίσης.
Ο κ. Κ. Μητσοτάκης είναι ο νικητής αυτής της εσωκομματικής εκλογικής διαδικασίας κι αυτό είναι ανεξάρτητο ως συμπέρασμα, από την έκβαση του δεύτερου γύρου. Μια απολύτως διακριτή παρουσία στο χώρο της ΝΔ, βασικός εκφραστής του κεντρώου φιλελεύθερου χώρου με αντιδημοφιλείς, πολλές φορές έως τώρα, θέσεις και το βάρος ενός ονόματος που προκαλεί αρνητική φόρτιση σε μεγάλο κομμάτι της ΝΔ. Ξεκίνησε ως «αουτσάιντερ» και μπήκε στην εκλογική διαδικασία με προτάσεις, όταν οι υπόλοιποι συνυποψήφιοι του, αναλώνονταν σε εύκολες ατάκες και εξυπνακίστικους διαγκωνισμούς. Η επιλογή του έχει ρίσκο για μια ΝΔ που θα ακολουθήσει την πεπατημένη και θα ποντάρει στην λογική του «ώριμου φρούτου» για να ξαναγίνει, αν ξαναγίνει, κυβέρνηση. Δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι αν εκλεγεί, η ΝΔ δεν θα δοκιμαστεί από διασπαστικές κινήσεις, είναι σχεδόν βέβαιο όμως ότι θα επιχειρήσει να φέρει τα πάνω-κάτω σε ένα κομματικό οικοδόμημα που τρίζει. Σε αυτό το εγχείρημα χρειάζεται χρόνο και δεν είναι καθόλου βέβαιο, ότι αν τελικά εκλεγεί θα τον έχει.
Άφησα τελευταίο το θέμα της συμμετοχής. Ένας εντυπωσιακός αριθμός εκλογέων που προσήλθε σε μια εσωκομματική διαδικασία σχεδόν υποθηκευμένη από λάθη και παραλείψεις του κομματικού μηχανισμού. Η συμμετοχή όμως και κυρίως οι επιλογές του συγκεκριμένου εκλογικού σώματος κατέστησαν αυτή την υποθηκευμένη εκλογική διαδικασία, πολιτικό γεγονός.