Μπορεί το αποτέλεσμα των εκλογών στη Γαλλία και η θριαμβευτική επικράτηση του Εμμανουέλ Μακρόν να έφερε μια προσωρινή ανακούφιση στην Ευρώπη αλλά το ποσοστό της Λεπέν, που αποτελεί σταθερά το αντίπαλο δέος της δημοκρατικής Γαλλίας, δεν επιτρέπει εφησυχασμό.
Το ίδιο δεν επιτρέπει καμιά επανάπαυση και το πρόσφατο αποτέλεσμα των γερμανικών εκλογών. Η δυνατότητα σχηματισμού κυβέρνησης ακόμα και μετά την απόφαση των σοσιαλδημοκρατών να εξορκίσουν το «κακό» του μεγάλου συνασπισμού – θα το έκαναν άραγε αν δεν υπήρχε δημοκρατική εναλλακτική εκδοχή; – δεν μπορεί να μειώσει την ανησυχία της εντυπωσιακής ανόδου του ρατσιστικού ξενοφοβικού AfD.
Η σημερινή εκλογική αναμέτρηση στην Αυστρία αποκτά, από την άποψη αυτή μεγάλη σημασία, δυσανάλογη προς το μέγεθος του εκλογικού σώματος της χώρας. Θα στείλει η «μικρή» Αυστρία, όπως έκανε στις αρχές του χρόνου η Ολλανδία, το δικό της θετικό μήνυμα ή, αντίθετα, θ’ ανοίξει την κερκόπορτα για την ανάδειξη της ακροδεξιάς σε κυβερνητικό εταίρο κεντρικοευρωπαϊκής χώρας; Αναμένοντας, με συγκρατημένη αισιοδοξία ένα ακόμα θετικό δημοκρατικό μήνυμα, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στη χώρα μας εξακολουθεί να παραπέμπεται στις καλένδες των διαδικαστικών (;) καθυστερήσεων η δίκη των δολοφόνων της «Χρυσής Αυγής» που, όπως φαίνεται οδηγεί σε νέα περίοδο αποθράσυνσης τους νεοναζί ρατσιστές στη χώρα μας.
Και είναι πραγματικά εξοργιστική και επικίνδυνη η πολιτική του «απελθέτο απ’ εμού» από μια αριστερή διακυβέρνηση, έστω κι αν στηρίζεται σε ακροδεξιό εταίρο.