Η συνάντηση, των ηγετών του Νότου στην Αθήνα, είναι από μόνη της, θετικό γεγονός.
Πιστεύω όμως, ότι ήταν αποτέλεσμα των πολιτικών προβλημάτων, που αντιμετωπίζει ο κάθε ηγέτης, στο εσωτερικό της χώρας του.
Σε κάθε περίπτωση, δεν ήταν αυτό που έχει ως κεντρικό σύνθημα ο Τσιπρας, την «Συμμαχία των χωρών του Νότου, ενάντια στον Βορρά και κυρίως κατά της Γερμανίας».
Φρόντισαν όλοι οι ηγέτες , τόσο στις ξεχωριστές δηλώσεις τους, όσο και στην κοινή τους δήλωση, να το ξεκαθαρίσουν, με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο.
Από τα τρία βασικά σημεία της «κοινής δήλωσης», θετική είναι η αναφορά στο Κυπριακό, παρότι η ΕΕ έχει ήδη τοποθετηθεί με τον ίδιο τρόπο. Αυτό αποδεικνύει, ακόμη μια φόρα, πόσο σημαντικό γεγονός, για την Κύπρο, ήταν η ένταξή της, στην ΕΕ.
Η αναφορά στο προσφυγικό είναι ανεπαρκής, γιατί δεν περιλαμβάνει την μετεγκατάσταση προσφύγων, από την Ελλάδα και την Ιταλία, στις άλλες χώρες της ΕΕ, όπως έχει αποφασίσει η ίδια.
Η χώρα, που κυρίως δεν τηρεί την συμφωνία, είναι η Γαλλία και ούτε θα το κάνει, ενόψει των προεδρικών εκλογών της Άνοιξης, των τρομοκρατικών χτυπημάτων και της δυναμικής της Λεπέν.
Η Γερμανία, κατά κύριο λόγο και μετά η Αυστρία, έχουν υποδεχθεί το σύνολο σχεδόν των προσφύγων, που πέρασαν από την Ελλάδα και την Ιταλία το 2005 και το 2006, αθροιστικά περίπου δυο εκατομμύρια πρόσφυγες.
Τέλος στο θέμα της «ευέλικτης δημοσιονομικής πολιτικής», όπως την ζητά ο Έλληνας πρωθυπουργός και όχι μόνο, η απάντηση είχε δοθεί το ίδιο πρωί από το Eurogrοup της Μπρατισλάβας, με πολύ αυστηρές προειδοποιήσεις των υπουργών της Ευρωζώνης, μεταξύ των οποίων και όλων των χωρών της απογευματινής συνάντησης των ηγετών στην Αθηνά, προς την Ελλάδα.
Ζητούν, την άμεση υλοποίηση των προαπαιτούμενων, για να ολοκληρωθεί η πρώτη αξιολόγηση και να λάβει η χώρα μας, την δεύτερη υποδόση των 2,8 δις και να ξεκινήσει η συζήτηση, για τα προαπαιτούμενα της δεύτερης αξιολόγησης.
Η συνάντηση της Αθήνας, δεν πρόκειται να έχει ουσιαστική προέκταση, στην σύνοδο κορυφής της Μπρατισλάβας.
Άλλωστε, οι θεσμοθετημένες συναντήσεις των ηγετών των χωρών της ΕΕ, που ανήκουν στην ιδία πολιτική οικογένεια, πριν από κάθε σύνοδο κορυφής, είναι άνευ αξίας, αφού η κάθε χώρα, ανεξάρτητα από την ιδεολογική ταυτότητα της κυβέρνησης της, έχει σταθερές θέσεις και πάγιες επιδιώξεις.
Εντύπωση μου κάνει, ότι κανένας ηγέτης στις δηλώσεις του δεν είπε, ούτε φυσικά στην «κοινή δήλωση» αναφέρεται, το πώς θα λύσει, τα ιδιαίτερα προβλήματα της χώρας του.
Οι ηγέτες μίλησαν, για το εσωτερικό τους ακροατήριο, αλλά με λάθος τρόπο και επιτρέπουν τον Σόιμπλε, να τους ειρωνεύεται.