Σε παλιότερες σκοτεινές εποχές έλεγαν ότι δημοκρατία είναι να σου χτυπάνε τα ξημερώματα την πόρτα και να είναι ο γαλατάς (και όχι ο χωροφύλακας).

Σήμερα αυτό έχει ξεπεραστεί, τουλάχιστον στις χώρες που έχουν στοιχειώδη δημοκρατία. Στις οποίες κάθε πολίτης έχει δικαίωμα να κρίνει και να επικρίνει, ακόμα και να βρίζει, ελεύθερα τον άρχοντα. Χωρίς να κινδυνεύει να του χτυπήσει την πόρτα ο χωροφύλακας.

Στη Ρωσία (τη σημερινή του Πούτιν, όχι την παλιά του Στάλιν) συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Οι αντιφρονούντες δεν καταδικάζονται μόνο. Στέλνονται στα «σύγχρονα» γκουλάγκ της Σιβηρίας για «σωφρονισμό».

Η είδηση των τελευταίων ημερών γι’ αυτό που έπαθε μια 22χρονη, μέλος ενός μουσικού συγκροτήματος, σοκάρει. Δεν της έφτανε η περσινή καταδίκη, μαζί με τα άλλα δύο μέλη του συγκροτήματος Pussy Riots. Τώρα, όπως κατάγγειλε ο σύζυγός της, μεταφέρεται σε στρατόπεδο εργασίας στη Σιβηρία, κάπου 5.000 χιλιόμετρα μακριά από τη Μόσχα!

Ποιο ήταν το μεγάλο έγκλημα των τριών κοριτσιών; Ότι πήγαν σε μια εκκλησία και μαγνητοσκόπησαν μια πανκ «προσευχή» εναντίον του Πούτιν και της ρωσικής Εκκλησίας, που έχει ισχυρούς δεσμούς μαζί του.

Φυσικά, ο Πούτιν εξελέγη με εκλογές και με μεγάλη πλειοψηφία. Αλλά αυτό δεν αναιρεί την προφανή διαπίστωση ότι πρόκειται για αυταρχικό και ανελεύθερο καθεστώς. Και για να κάνουμε μια σύγκριση με τα δικά μας: δεκάδες, εκατοντάδες, ίσως και χιλιάδες Ελληνες τα τελευταία χρόνια καταφέρονται εναντίον του Προέδρου της Δημοκρατίας και των πρωθυπουργών (ακόμη και «προδότες» τούς έχουν αποκαλέσει), αλλά ούτε ένας δεν έχει συλληφθεί και καταδικαστεί.

Και πολύ σωστά. Αυτό σημαίνει δημοκρατία. Ας το σκεφθούν όσοι συχνά-πυκνά λένε ότι ζουν σε συνθήκες «χούντας». Κι ας το πουν στη Ναντέζντα Τολοκονίκοβα, αν και όταν γλιτώσει από τη Σιβηρία και καταφέρει να ξεφύγει από τη «δημοκρατία» της Μόσχας.