Στη χώρα του Τραγάκη

Αγγελική Σπανού 06 Σεπ 2017

Το θλιβερό δεν είναι ότι ο Τραγάκης αποφάσισε να κληροδοτήσει στο γιο του την έδρα του στον Πειραιά. Είναι ότι μας το πέταξε στη μούρη με απόλυτη φυσικότητα, σαν να είναι όχι απλώς αυτονόητο αλλά αναπόφευκτο. Τι άλλο, δηλαδή, να συνέβαινε αφού ο 13 φορές εκλεγμένος αρχαιότερος βουλευτής του ελληνικού κοινοβουλίου αποφάσισε να αποχωρήσει από την κεντρική πολιτική σκηνή; Να αφήσει την έδρα σε κανέναν τυχαίο; Οχι βέβαια, η έδρα θα μείνει στην οικογένεια, γιατί έτσι πρέπει στη χώρα του Τραγάκη.
Ο Κυρ. Μητσοτάκης κατάλαβε τον κίνδυνο και αντέδρασε γρήγορα ξεκαθαρίζοντας πως αυτό δεν θα συμβεί. Ομως έχουν ήδη συμβεί πολλά.
Πίσω από τον Τραγάκη υπάρχουν οι χιλιάδες ψηφοφόροι του, που τον τίμησαν γι αυτό ακριβώς  που είναι, συνεπής εκφραστής της πελατειακής και καχεκτικής ελληνικής δημοκρατίας που καθορίζεται από ενωμένα και δυνατά σόγια.
Πίσω από τον Τραγάκη υπάρχει η μεγάλη φιλελεύθερη παράταξη (όπως αυτοπροσδιορίζεται η ΝΔ) που αναφέρεται στην αριστεία και την αξιοκρατία αλλά «δουλεύει» με κουμπάρους, γιους και κόρες, ανίψια και ξαδέρφια.
Απέναντι στον Τραγάκη υπάρχει μια κυβέρνηση που αποενοχοποιημένα φτιάχνει το δικό της κράτος προτιμώντας τους συγγενείς ακόμη και από τους φίλους. Ο λόγος που το κάνει με τέτοια άνεση είναι ότι ακούγεται κάπως γελοία η κριτική για νεποτισμό από δυνάμεις της αντιπολίτευσης που το έχουν τερματίσει στην οικογενειοκρατία.
Δίπλα στον Τραγάκη υπάρχουν διάφορες ελίτ που αποδεικνύουν πως το αίμα νερό δεν γίνεται «διορίζοντας» τα παιδιά τους στις ηγετικές θέσεις των εταιρειών που δημιούργησαν , «παραδίδοντάς» τους την πανεπιστημιακή έδρα, το ιατρείο ή το δικηγορικό γραφείο.
Δεν έχει καμία σημασία αν υπάρχουν άλλοι καλύτεροι, τι να κάνουμε που δεν ευτύχησαν να έχουν τους κατάλληλους γονείς ούτε καν μπάρμπα στην Κορώνη.
Κάπως έτσι θα βλέπουν την πλάτη αυτών που προηγούνται γιατί γεννήθηκαν από τους σωστούς ανθρώπους τη σωστή στιγμή. Και επειδή δεν θα έχουν βαριές επαγγελματικές ευθύνες θα έχουν το χρόνο να καταγγείλουν το λαϊκισμό και την αναξιοκρατία και να διεκδικήσουν ίσες ευκαιρίες για όλους από τους γιους και τις κόρες των Τραγάκηδων που θα είναι «στα πράγματα»…