Στη χώρα του «το ‘χω»

Λυκούργος Λιαρόπουλος 08 Οκτ 2015

Στο πέρασμα των αιώνων η ελληνική γλώσσα υπέστη παραφθορά, εισπήδηση από ξένες εκφράσεις, αλλά και «δάνεια» από λέξεις, προτάσεις, ακόμη και έννοιες. Το αποτέλεσμα, καλό ή κακό, είναι αυτό που έχουμε σήμερα. Ή μάλλον, αυτό που είχαμε ως χθες, γιατί η διαδικασία συνεχίζεται. Το Διαδίκτυο και, κυρίως, τα Μέσα Μαζικής Δικτύωσης (ΜΜΔ) παίζουν τον ρόλο τους, καθώς ο όγκος των λειτουργιών και δεδομένων κινούνται με όχημα κυρίως την αγγλική γλώσσα.

Eνα τελευταίο «απόκτημα» προέρχεται από την Αμερική. Η έκφραση «το ‘χω», δηλαδή «το έχω», που στα Αγγλικά και κυρίως τα Αμερικανικά σημαίνει πολλά πράγματα, από αγοράζω, αποκτώ, καταλαβαίνω, έως το μπορώ, δύναμαι, είμαι σε θέση να… κλπ. Oταν κάποιος λέει «I got it», σημαίνει αυτό που λέμε «το ‘χω» εις άπταιστον νεοελληνικήν. Εδώ αρχίζουν τα προβλήματα. Oσο αυτό σημαίνει «έχω αυτό που θες», δηλαδή το κλειδί του γκαράζ, ή «κατάλαβα» όταν κάποιος σου λέει να φέρεις το κλειδί, τα πράγματα είναι απλά. Το «δάνειο» παύει να λειτουργεί θετικά όταν το χρησιμοποιούμε για να υποδηλώσουμε συμφωνία, ετοιμότητα για δράση σύμφωνα με κάποια υπόδειξη, αντίληψη σχετικά με κάτι περίπλοκο, αλλαγή άποψης κλπ. Εκεί η μονολεκτική δήλωση «το ‘χω» αποκτά ασάφεια και δυσαρμονία με την περιπλοκότητα του αντικειμένου, δηλαδή το «το». Αυτό γίνεται ακόμη χειρότερο όταν το συνδυάσουμε με το «έχω», που σημαίνει μία σειρά από απροσδιόριστα πράγματα. Πρόσφατα είχαμε την ευκαιρία να αντιληφθούμε τη σημασία, αλλά και τους κινδύνους της απλοποίησης, σύνθετων καταστάσεων. Ο πρωθυπουργός, πριν ακόμη αποκτήσει Βουλή και κυβερνητική οργάνωση, μετά τις εκλογές, πέρασε μία ολόκληρη εβδομάδα στην Αμερική. Ηρθε σε προσωπική επαφή με πλανητάρχες, πρώην και νυν, υπουργούς, επιχειρηματίες, τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, τον Διεθνή Τύπο και τα ΜΜΕ, και σημαντικούς ηγέτες πολλών χωρών. Η διεθνής «έκθεση» της Ελλάδας ήταν τέτοια που σπάνια θυμάμαι στο παρελθόν. Ισως σε αυτό έπαιξε ρόλο και η «ελληνική ιδιαιτερότητα».

Oλοι είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε, λεπτό προς λεπτό, την εξέλιξη αυτής της επίσκεψης. Δυστυχώς, τα ΜΜΔ είναι χρήσιμα, αλλά και ανάλγητα, ιδίως όταν το αντικείμενο… προσφέρεται. Πολλά έχουν γραφτεί και ακόμη περισσότερα έχουν… αποθηκευτεί στις δέλτους της επικαιρότητας και της Ιστορίας. Το μόνο που μπορώ εγώ να προσθέσω είναι τη βεβαιότητα για το τι απάντησε ο πρωθυπουργός μας όταν, αν, τέθηκε, το θέμα της γλώσσας. Μάλλον είπε… «το ‘χω». Δυστυχώς.