Επικοινωνιακή προπαγάνδα με στημένα τηλε-συμβούλια υπουργών, ενοχοποίηση των θυμάτων, αναγωγή του παρόντος  στο παρελθόν, συμψηφισμοί πτωμάτων, αλαζονική άρνηση των λαθών, αναλύσεις για την κλιματική αλλαγή, και τέλος, ανάληψη της «πολιτικής ευθύνης» χωρίς καμία παραίτηση. Μέσα σε μια εβδομάδα, η κυβέρνηση έκανε τα πάντα για να μη τσουρουφλιστεί η εικόνα της από τη φωτιά στο Μάτι. Για αυτό και, πάνω στις στάχτες της πυρκαγιάς που κόστισε τόσες ζωές και περιουσίες, το κυβερνητικό επιτελείο επέλεξε να διαχειριστεί την καταστροφή με έναν ακατανόητα κυνικό τρόπο. Δεν αναφέρομαι στην αποποίηση των ευθυνών, οι οποίες, έτσι κι αλλιώς, θα πρέπει να αναζητηθούν με σοβαρό τρόπο από τα αρμόδια όργανα σε δεύτερο χρόνο. Δεν αναφέρομαι καν στην αυτονόητη διαχρονία των προβλημάτων σχετικά με την αυθαίρετη δόμηση, με την καταπάτηση δασών, με την έλλειψη συντονισμού της κρατικής μηχανής. Αναφέρομαι σε αυτή την ιδιάζουσα στάση πολιτικού κυνισμού, που μάλλον αιφνιδίασε τους πολίτες, την ώρα μάλιστα του πένθους και των αναπάντητων ερωτημάτων. Αυτή την εβδομάδα δεν είχαμε μπροστά μας μόνο ένα «ακραίο καιρικό φαινόμενο» αλλά και μια ακραία ρητορική για το πώς και πόσο «φταίνε οι άλλοι». Είναι ίσως η πρώτη φορά, που μια κυβέρνηση βρίσκεται σε τόσο μεγάλη απόσταση από το δημόσιο αίσθημα. Ο κυνισμός, ωστόσο, και η αναλγησία είναι η χειρότερη λύση για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Επιταχύνει επίσης την κρίση της δημοκρατικής αντιπροσώπευσης, που θα εκφραστεί ίσως στις επόμενες εκλογές.

Ομολογώ ότι από τις εκατοντάδες εικόνες της καταστροφής που κυκλοφορούν πληθωρικά στο διαδίκτυο, αυτή που ξεχώρισα είναι η εικόνα της κοπέλας που γυρνάει την πλάτη στον υπουργό κ. Καμμένο σκουπίζοντας τα δάκρυά της.[1] Δεν είναι απλώς μια εικόνα ατομικού θρήνου. Είναι μια εικόνα συλλογικής αποστροφής απέναντι στο κυνικό πρόσωπο μιας ανίκανης εξουσίας. Αλλά είναι και μια εικόνα βουβής αξιοπρέπειας. Η κοπέλα άλλωστε δεν καταφεύγει στην εύκολη λύση της κατακραυγής. Η φωτογραφία δηλώνει μάλλον μια σιωπηλή απόσυρση από μια προσβλητική παράσταση ενός υπουργού, που βρέθηκε στον τόπο της καταστροφής για να καθυβρίσει ζωντανούς και νεκρούς.

Δεν ήταν ο μόνος. Εδώ και μια εβδομάδα ακούμε και διαβάζουμε στον κυβερνητικό Τύπο σχόλια και άρθρα που ξορκίζουν το κακό και, με διδακτικό ύφος, μετατοπίζουν την τραγωδία στους πολίτες, στα αυθαίρετα, στο κακό ΠΑΣΟΚ των «μη προνομιούχων», στους νεοφιλελεύθερους αρνητές τους δημόσιου συμφέροντος κλπ. Είναι απολύτως βέβαιο πως η συνέχεια αυτής επικοινωνιακής στρατηγικής θα στοιχίσει διπλά στην κυβέρνηση : πλάι στις παλιές «αυταπάτες» θα προστεθεί τώρα και η συνειδητή εξαπάτηση της κοινωνίας, και μάλιστα σε μια κορυφαία στιγμή οδύνης. Όχι γιατί όλα αυτά δεν είναι έτσι ? ή τουλάχιστον, κάπως έτσι. Αλλά μια κυβέρνηση που σπρώχνει τα προβλήματα στο παρελθόν ή κάνει αναλύσεις για τις κλιματικές αλλαγές στο μέλλον δεν είναι μια κυβέρνηση έτοιμη για τη διαχείριση κρίσεων. Είναι μια κυβέρνηση που διεκδικεί λύτρα από την Ιστορία για να τα χαρίσει μάλλον σε μια οικολογική οργάνωση.

Σε λίγες μέρες το διάγγελμα του πρωθυπουργού για την» καθαρή έξοδο από τα μνημόνια» θα συνοδεύεται από γενναίες δόσεις επιστροφής στην «κανονικότητα». Αυτή η «κανονικότητα» όμως θα συμπίπτει με τα μνημόσυνα των θυμάτων που έχασαν τη ζωή τους στο Μάτι, την ώρα που θα είναι ακόμα νωπές οι δηλώσεις κορυφαίου υπουργού πως «δεν βρίσκει κανένα λάθος» σε όσα έγιναν.  Η κοινωνία βουβή και με στραμμένη την πλάτη στο κυβερνητικό διάγγελμα θα συνεχίσει να κάνει αυτό που ξέρει : να σηκώνει με αξιοπρέπεια το βαρύ φορτίο της δοκιμασίας. Είναι άλλωστε ο μόνος υπαρκτός δεσμός αλληλεγγύης και συνοχής που δεν εκχωρήθηκε στον κυβερνητικό μηχανισμό προπαγάνδας. Είναι το μόνο κεφάλαιο που επιτρέπει στους πολίτες να οραματίζονται μια επόμενη μέρα χωρίς τους θολούς καπνούς της επικοινωνιακής αλαζονείας. Η κοπέλα που γυρίζει την πλάτη της στον Καμμένο θα είναι το σύμβολο μιας κοινωνίας που θα γυρίσει οριστικά την πλάτη στους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και την παρέα τους, επειδή δεν θέλει να ζήσει και άλλο «εθνικό πένθος» πάνω στις στάχτες της «πρώτη φορά» Αριστεράς.

[1] Φωτιά Μάτι: Λαϊκή οργή κατά Καμμένου μετά τις προκλητικές δηλώσεις