Στα βαθιά νερά του γκαιμπελισμού

Θεόδωρος Ζαρέτος 12 Οκτ 2020

Περίπου Χρυσαυγήτες λοιπόν ο Μητσοτάκης κι ο Σαμαράς!

Υπάρχει άραγε κανείς στον ΣΥΡΙΖΑ που να διαφωνεί με την κατάντια της «ΑΥΓΗΣ» σε «ΜΑΚΕΛΕΙΟ» της Αριστεράς;

Το ερώτημα διατυπώνεται προς τα ηγετικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και είναι ρητορικό.

Κανείς μας δεν περιμένει απάντηση γιατί αν υπήρχε έστω και ένας τους ικανός να διαφωνήσει με τον διαρκή κατήφορο της στεγανής φράξιας Τσίπρα προς την πολιτική αγυρτεία θα το είχε ήδη κάνει, από τότε που το κόμμα τους συνωστιζόταν στην Πλατεία με τους νεοναζί, τότε που οι ανακοινώσεις τους ξεχώριζαν μόνο από την υπογραφή.

 

Κι αν όχι τότε, αργότερα, όταν για να συγκυβερνήσουν διάλεξαν τον Έλληνα «λεπέν» (ναι το αντίστοιχο του «Εθνικού Μετώπου» της Λεπέν στην Ελλάδα ήταν οι ΑΝΕΛ κι ο Καμένος, όχι η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ κι ο Μιχαλολιάκος) https://youtu.be/ilxs2pyJxKM .

 

Κι αν όχι τότε, αργότερα, όταν-προειδοποιημένοι-μερικές ώρες πριν κλείσουν τις τράπεζες έτρεχαν σαν τα ποντίκια να αποσύρουν τις καταθέσεις τους (όσοι τις είχαν ακόμα στην Ελλάδα) για το στρώμα ή για άλλες πολιτείες εξωτικές.

 

Κι αν όχι τότε, αργότερα, όταν από τα στεγανά του Μαξίμου εκδηλώθηκε το remake του σκανδάλου Κοσκωτά στην νεοσταλινική εκδοχή του, με καθ? ομολογίαν «λαγό» ένα κουμπουροφόρο «πλυντήριο» του Πούτιν.

 

Κι αν όχι τότε, ίσως αργότερα, όταν ο Τσίπρας με τον Παππά και τον Πολάκη σε συνεργασία με το παρακράτος Παπαγγελόπουλου-Τουλουπάκη έστηναν την πρωτοφανή για δημοκρατικό καθεστώς σκευωρία NOVARTIS.

Ε ναι, ο Κοντονής ήτανε καλός για εισαγγελέας πλατείας στη δίκη (και καταδίκη!) Κλίντον αλλά για τη NOVARTIS ο Τσίπρας χρειαζόταν ένα καθαρόαιμο χουντικής κοπής.

 

Ούτε πριν λοιπόν ούτε αργότερα.

Στη συνείδηση αυτών που κατάπιαν όλα τα παραπάνω δεν υπάρχει χώρος ούτε για μετάνοια, ούτε για ντροπή, πολύ περισσότερο για συγγνώμη.

 

Άλλωστε αν υπήρχε χώρος για τέτοιες ευαισθησίες θα είχε βγει κάποιος από αυτούς δημοσίως να ρωτήσει τον πολιτικό αρχινονό του ποιο ακριβώς όργανο και με ποια ακριβώς διαδικασία διαγράφηκε ο Κοντονής, ένας από αυτούς που κατάπιαν τα πάντα δηλαδή https://youtu.be/5KQWPq4B1jU

 

Η ιστορία του ψέματος του 20ου αιώνα έχει γραφτεί ως παράρτημα της σύμπτωσης του Χίτλερ που έγραφε ότι «… Ένας παράγοντας για να γίνει πιστευτή η ψευτιά είναι το μέγεθός της. Με την πρωτόγονη αφέλεια των μαζών ένα μεγάλο ψέμα είναι πιο αποτελεσματικό από ένα μικρό. Δεν θα συμβεί ποτέ η μεγάλη μάζα να υποπτευθεί ένα τόσο μεγάλο ψέμα και θα σταθεί τέλεια ανίκανη να πιστέψει πως θα μπορούσε να είχε κανείς τη σατανική ξετσιπωσιά να διαστρέψει την αλήθεια σε τέτοια έκταση» (1) με τον Λένιν που έγραφε ότι «Πρέπει να είμαστε σε θέση να αντιταχθούμε σε όλα αυτά, να δεχθούμε όλες και τις κάθε λογής θυσίες, κι ακόμα-σε περίπτωση ανάγκης-να χρησιμοποιήσουμε κάθε λογής τεχνάσματα, κάθε πονηριά, κάθε παράνομο τρόπο δουλειάς, να παρασιωπούμε ή να κρύβουμε την αλήθεια, μόνο και μόνο για να μπούμε στα συνδικάτα, να μείνουμε σ? αυτά, να κάνουμε μέσα σ΄ αυτά με κάθε θυσία κομμουνιστική δουλειά». (2)

 

Ο ναζισμός, ως η επιθετικότερη μορφή φασισμού, πολέμησε στη θεωρία την ανωτερότητα της ταξικής «κοινότητας» του σοσιαλισμού για να εμπνεύσει στην πράξη την ανωτερότητα της βιολογικής «κοινότητας» του εθνικοσοσιαλισμού. 

Στο πλαίσιο της «ιστορικής αναγκαιότητας» της επικράτησης των δύο αυτών «μοναδικών αληθειών» το γιγαντιαίο και αναίσχυντο ψέμα δεν ήταν ψέμα αλλά εργαλείο των μελλοντικών θριάμβων της αλήθειας για να παραφράσουμε μία φράση του Κολακόφσκι ενός από τους σημαντικότερους αναλυτές του λενινισμού και του σταλινικού φαινομένου. (3)

 

Ας περιμένουμε όμως.

Γιατί το μακροβούτι Τσίπρα-ΣΥΡΙΖΑ στα βαθιά του γκαιμπελισμού αργεί ακόμα να πιάσει πάτο.

 

 

 (1) Αδόλφος Χίτλερ, «Ο Αγών μου», εκδόσεις Ζάρβανος τόμος. Α΄, σελ. 55

(2) Β. Ι. Λένιν «Ο Αριστερισμός παιδική αρρώστια του κομμουνισμού» εκδόσεις ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ σελ 46.

(3) Η αναφορά στον Κολακόφσκι από το Λεωνίδας Χατζηπροδρομίδης «Ο σταλινισμός και οι μεταμοντέρνοι θαυμαστές του» επίκεντρο, σελ 38.