Πριν από λίγες μέρες, κορυφαίο -διαχρονικά- στέλεχος κόμματος, είπε, αναφερόμενος στον εαυτό του, πως δεν πρόκειται να ψηφίσει άλλα δύσκολα μέτρα (για τα 11 δις , η κουβέντα). Έδωσε τις γνωστές εξηγήσεις περί αφυδατώσεως της κοινωνίας κ.λ.π., κ.λ.π. …
.
Σύμφωνα με τα ίδια ρεπορτάζ (www.iefimerida.gr, 6/8/2012, www.tovima.gr, 6/8/2012), εξέφρασε και την εκτίμησή του πως κι ο Πρόεδρος του κόμματός του (εκ των τριών της Συμμαχικής) πρέπει να κάνει το ίδιο, προτρέποντας μάλιστα σε αποχώρηση από την κυβέρνηση, αν η τελευταία συνεχίσει στο ίδιο βιολί (ποιο είναι αυτό;).
.
Ασφαλώς, ελευθερία λόγου έχουμε, μπόλικη δημοκρατία, συνεπώς ο καθένας μπορεί να λέει ό,τι του κατέβει. Φτάνει να το κάνει χωρίς ελαφρότητα.
.
Κι όλα αυτά, μόλις δύο (2) μήνες μετά τις εκλογές, ενώ οι τρεις κυβερνητικοί εταίροι συσκέπτονται νύχτα-μέρα για τον τετραγωνισμό του κύκλου της Οικονομίας. Σ’ αυτήν την υπόθεση της πληγωμένης μας χώρας, έχουμε δύο στερεότυπα μέτωπα. Στο ένα, οι «ανάλγητοι» (πες το ψέματα!) και στο άλλο, οι «ευαίσθητοι» (δήθεν), που με την χρόνια κοινωνικό-πολιτική κουλτούρα τους «διακονούν (οι τελευταίοι) ανελλιπώς την πολιτική από σχεδόν τις ίδιες θέσεις (βουλευτής, υπουργός, ανώτατο κομματικό στέλεχος και στο ενδιάμεσο -στην αγρανάπαυση- διανοούμενος). Η κολόνια αυτή μπορεί να κρατάει ίσαμε και 30 χρόνια.
.
Στο βάθος τους, όλοι αυτοί κρύβουν έναν Νικολόπουλο, άσχετα με τα περιοδικά τους φληναφήματα για μεταρρυθμιστικό εκσυγχρονισμό. Δυστυχώς το μυαλό τους «καμώνονται» πως δεν φτάνει να καταλάβει ότι κι ο ράφτης κι ο χειρουργός κρατάνε ψαλίδια και κλωστές, αλλά ο ένας δεν μπορεί να κάνει τη δουλειά του άλλου.
.
Κάποιες άλλες φορές, οι λεβέντες μας αποκαλούν μπάστακες (sic) κάποιους ανθυποβοηθούς του Χ . Ράιχενμπαχ, οι οποίοι απλώς εντέλλονται να ανοίξουν τα στραβά μας σε οργανωτικά και τεχνογνωσιακά ζητήματα. Κι όταν ερχόμαστε στην υλοποίηση μεταρρυθμίσεων, π.χ. ΑΝ. ΠΑΙΔΕΙΑ, υποδύονται την τραμπάλα ανάλογα με τις απόψεις του Αρχηγού, σαν τους μοναχούς της Μεσοποταμίας που βάφτιζαν το κρέας ψάρι. Ειδικά για την εν λόγω μεταρρύθμιση, η ζημιά των συντεχνιών που εκκολάπτονται και σε ερμαφρόδιτες πολιτικές αντιλήψεις σαν τις παραπάνω, συντέλεσε σε μια μεγάλη ηθική και πολιτισμική ήττα μιας χώρας που προσπαθεί.
.
Συνεχίζουμε. Οι κορυφαίοι των συνδικαλιστών από χώρους όπως ΠΟΕ-ΟΤΑ, ΔΕΗ, ΟΤΕ κ.λπ., πριν από τη μαζική τους μετακόμιση στα προάστια του ΣΥΡΙΖΑ, επί μακρόν ασχολήθηκαν με προχωρημένα θέματα Πολιτικής Επιστήμης στα γραφεία πολιτικών αυτής της χροιάς, αναλύοντας τα «προτσές» των διαφόρων Σοσιαλισμών. Δυστυχώς, όσο οι πολυάριθμες κινήσεις εκσυγχρονιστικής απόχρωσης, στο χώρο του Ριζοσπαστικού Κέντρου, διστάζουν για την ώρα να βρουν κοινό βηματισμό, μαζί και με όσους υπάρχουν στα κόμματα με τις ίδιες αντιλήψεις (τους κανονικούς, όχι τους γιαλαντζί), τότε, όταν κάποτε έρθει η ώρα, πάλι στη σκηνή θα δούμε και κάμποσους από τους διαχρονικούς, τους παλιούς, τους ιμιτασιόν. Το όνομα του πολιτικού που μου έδωσε την ιδέα του κειμένου, είναι λίγο πολύ γνωστό. Σκόπιμα έφτιαξα ένα ελλειμματικό σκηνικό, ώστε ο καθένας να μπορεί να τοποθετήσει όσους αναγνωρίζει σε αυτή τη λογική. Και δυστυχώς είναι πάρα πολλοί, οριζόντια συνδεδεμένοι από τα περισσότερα κόμματα. Σωτήρες και μεταρρυθμιστές γίνονται όταν κυβερνούν, ανέξοδοι ποπολάροι όταν είναι στην απέξω. Κουβέντα για την Παιδεία, λέξη για ένα ορθολογικό πιστωτικό σύστημα. Κόκκινες γραμμές στις αξιολογήσεις των Δημοσίων Υπαλλήλων και στην άρση της μονιμότητάς τους. Κι ο κατάλογος, μακρύς. Και βέβαια, τους χρωστάμε για μια σωτηρία της χώρας που ουδέποτε στοχάστηκαν, αλλά την πρότειναν, ελλείψει άλλων εκδοχών, ασύντακτα κι απρογραμμάτιστα. Και λένε πως το κόμμα τους πλήρωσε ήδη ακριβά, ας δοκιμάσουν και οι άλλοι να δούνε την γλύκα. Έρημη χώρα, πού έπεσες…
.
Σ υ μ π έ ρ α σ μ α: Κάιρο και Δαμασκό, το επάγγελμά μου εξασκώ, εννιά χρόνια και πλέον, ως άλλος χαμαιλέων. (Ελύτης, από ΤΑ ΡΩ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ)
.
Ε π ι μ ύ θ ι ο: Σκοτώνουμε το παρελθόν, γιατί το μέλλον ως παρόν είναι ανύπαρκτο. (Φ .ΝΙΤΣΕ, από το ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ, ΠΟΛΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ)
.