Τι να την κάνεις μια σταλιά ασφάλεια και πού να την καταχωνιάσεις, αν στον βωμό της έχει θυσιάσει κάθε ίχνος ελευθερίας; Γιατί χωρίς αμφιβολία είναι πιο ασφαλές να ζεις στην σιγουριά μιας φυλακής, παρά στα ύψη μιας δύσκολης, ελεύθερης πτήσης.
Η ιστορία του «Somewhere Boy», που προβάλλεται στο Cinobo, επικεντρώνεται στον Ντάνι (Λιούς Γκρίμπεν) ο οποίος χάνει τη μητέρα του σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα . Ο πατέρας του Στιβ (Ρόρι Κίναν) μέσα στη θλίψη και την απόγνωση, υπέστη νευρικό κλονισμό. Έκανε σκοπό του να απομακρύνει το αγόρι του από τις επιρροές του κόσμου τον οποίον θεωρούσε φρικτό. Αγόρασε ένα σπίτι στη μέση του πουθενά και δημιούργησε έναν όμορφο κόσμο μέσα στο σπίτι όπου ο γιος του μπορούσε να μεγαλώσει. Ο Στιβ φτιάχνει σχολαστικά ένα προστατευμένο περιβάλλον, γεμάτο αγάπη, γαλήνη και ομορφιά, για να μεγαλώσει τον μικρό γιο του μακριά από την ξέχειλη φρίκη της κοινωνίας. Όταν ο Ντάνι μεγαλώνει αρκετά ώστε να αρχίσει να κάνει ερωτήσεις, ο Στιβ πρέπει να αναπτύξει μια σειρά από θέματα και να δημιουργήσει λόγους για τους οποίους ο Ντάνι δεν μπορεί να βγει έξω και σκαρφίζεται μια ιστορία με τέρατα που περιφέρονται στον έξω κόσμο. Όταν ο Ντάνι γίνεται 18 ετών, ο πατέρας του πεθαίνει και ο Ντάνι αναγκάζεται να βγει έξω από το σπίτι σε έναν κόσμο που δεν ήξερε ποτέ ότι υπήρχε. Μένει στο σπίτι των πιο στενών συγγενών του, μαζί με την ταλαιπωρημένη και αγχωμένη θεία του Σου (Λίσα ΜακΓκρίλις) και τον ξάδερφό του Άαρον (Σάμιουελ Μπότομλι), ο οποίος είναι στην ίδια ηλικία αλλά έχει μεγαλώσει σε έναν τελείως διαφορετικό κόσμο από εκείνον του ήρωά μας. Τα δύο αγόρια κάνουν τα πρώτα τους διστακτικά βήματα στον κόσμο μαζί.
Το τέχνασμα του Στιβ περιλαμβάνει την επινόηση μιας αφήγησης για τερατώδη πλάσματα που περιφέρονται πέρα από τα όρια του σπιτιού τους, εξασφαλίζοντας ότι ο Ντάνι θα παραμείνει μέσα. Όμως αυτός ο κόσμος, αν και ειδυλλιακός στην απλότητα και την ασφάλειά του, είναι κατά βάση μια φυλακή. Καθώς το παιδί μεγαλώνει, η περιέργειά του εντείνεται, αλλά οι ιστορίες του Στιβ και η αγάπη που μοιράζονται τον κρατούν περιορισμένο μέσα στο μικρό, τέλειο σύμπαν τους. Ο ξαφνικός όμως θάνατος του Στιβ αφήνει τον Ντάνι μόνο του και απροετοίμαστο για τον πραγματικό κόσμο, τον οποίο έχει μάθει να φοβάται σε όλη του τη ζωή. Η μετάβασή του στην κοινωνία είναι απότομη και τρανταχτή, σαν ένα νεογέννητο που βιώνει τον κόσμο για πρώτη φορά. Παρακολουθούμε το εναγώνιο ταξίδι του Ντάνι καθώς παλεύει να κατανοήσει μια πραγματικότητα που έρχεται σε αντίθεση με όλα όσα έχει διδαχθεί και βιωματικά έχει γνωρίσει.
Το Somewhere Boy εξερευνά σχολαστικά θέματα απομόνωσης, ψυχολογικού τραύματος και την ικανότητα του ανθρώπινου πνεύματος για προσαρμογή και επιβίωση. Η σειρά δεν αποφεύγει να απεικονίσει τις σκοτεινές προεκτάσεις των πράξεων του Στιβ. Ενώ οι προθέσεις του είχαν τις ρίζες τους στην αγάπη και την προστασία, ο ψυχολογικός αντίκτυπος στον Ντάνι είναι βαθύς. Η σειρά χειρίζεται με ευαισθησία την ψυχική ασθένεια του πατέρα, παρουσιάζοντάς τον όχι ως κακοποιό, αλλά ως έναν βαθιά προβληματικό άνθρωπο που πίστευε πραγματικά ότι προστάτευε τον γιο του.
Το ταξίδι του Ντάνι στον πραγματικό κόσμο αποτελεί κεντρικό θέμα της σειράς, αντικατοπτρίζοντας την ευρύτερη ανθρώπινη εμπειρία του να βγαίνει κανείς από τη ζώνη άνεσής του και να έρχεται αντιμέτωπος με το άγνωστο. Οι αλληλεπιδράσεις του Ντάνι με τον Άαρον χρησιμεύουν ως αφηγηματικό μέσο για τη διερεύνηση της σύγκρουσης μεταξύ αθωότητας και εμπειρίας. Μέσα από τα διστακτικά τους βήματα στον κόσμο μαζί, η παράσταση αναδεικνύει την καθολική διαδικασία της ενηλικίωσης και της εύρεσης της θέσης του ατόμου σε έναν κόσμο που μπορεί να είναι τόσο θαυμαστός όσο και τρομακτικός.
Ενδιαφέρουσα είναι η οπτική αφήγηση του «Somewhere Boy» με την κινηματογράφηση να αποτυπώνει την έντονη αντίθεση ανάμεσα στο ζεστό εσωτερικό του παιδικού σπιτιού του Ντάνι και τον απέραντο, εκφοβιστικό κόσμο έξω από αυτό. Η χρήση του φωτισμού, των χρωματικών παλετών και των κοντινών λήψεων μεταφέρει αποτελεσματικά τη συναισθηματική κατάσταση του Ντάνι.
Το «Somewhere Boy» συμπερασματικά είναι μια συναισθηματική δραματική σειρά, η οποία πραγματεύεται τις ψυχολογικές και κοινωνικές συνέπειες της ακραίας απομόνωσης και εμβαθύνει στην πολυπλοκότητα των ανθρώπινων σχέσεων, στον αντίκτυπο του τραύματος και στο ταξίδι προς την αυτογνωσία. Με καλές ερμηνείες και μια ιστορία που συντονίζεται σε πολλαπλά επίπεδα, η σειρά αποτελεί μια υπενθύμιση της ανθεκτικότητας του ανθρώπινου πνεύματος και της διαρκούς αναζήτησης της ελευθερίας και της ταυτότητας. Καθώς τα δυο νέα παιδιά περιηγούνται στη νέα τους πραγματικότητα αναγκάζονται να αναλογιστούν πάνω τη λεπτή ισορροπία μεταξύ προστασίας και ελευθερίας και τον περίπλοκο ιστό αγάπης, φόβου και ελπίδας που ενώνει τις οικογένειες και τις μικρές κοινωνίες.
Καλό είναι πριν σηκώσει κανείς ένα φράχτη να ξέρει ότι αυτό που θέλει να επιτύχει δεν μπορεί να γίνει με διαφορετικό τρόπο και να γνωρίζει ότι η ελευθερία που θα στερήσει ή θα στερηθεί, θα βρίσκεται για πάντα βυθισμένη στις αιχμές των πασάλων που θα ορθώσει για τον φράχτη του.