Το νομοσχέδιο του κ. Γαβρόγλου για τις «αλλαγές στην παιδεία» δεν είναι μόνο μια ακόμα προσπάθεια ενός υπουργού παιδείας ν’ αφήσει το αποτύπωμά του στον πολυβασανισμένο χώρο. Απηχεί ολόκληρη την ιδεοληψία με την οποία αντιμετώπιζε ανέκαθεν η Αριστερά τον πιο κρίσιμο κρίκο στη διαπαιδαγώγηση και τη μόρφωση των πολιτών.
Στην ουσία πρόκειται για νομοσχέδιο οριστικής κατάργησης σε ό,τι απέμεινε της μεταρρύθμισης Διαμαντοπούλου που με τόση επιμέλεια κι από τόσες διαδοχικές κυβερνήσεις ξηλώνεται συστηματικά επί χρόνια.
Επαναφορά του ασύλου κάθε παρανομίας, σε βάρος της ελεύθερης διακίνησης ιδεών, συνειδητή προσπάθεια υποβάθμισης των μεταπτυχιακών σπουδών και της επιστημονικής έρευνας που οδηγούν στην αποσύνδεση από την παραγωγή, ουσιαστική κατάργηση της αξιολόγησης.
Το σύνθημα των πρώτων μεταπολιτευτικών αριστερών παρατάξεων «τα πανεπιστήμια δεν θα γίνουν κρεατομηχανές για τις βιομηχανίες» επανέρχεται και μάλιστα με επίσημη κυβερνητική κατεύθυνση. Ο εκπρόσωπος του ΚΚΕ περιέγραψε πολύ γλαφυρά το όραμα του κόμματός του λέγοντας ότι «το σοβιετικό εκπαιδευτικό σύστημα είναι αξεπέραστο γιατί είχε σκοπό και κίνητρο τη λαϊκή ευημερία»
Η κρίση στην εκπαίδευση είναι το κύριο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε ως λαός και βασικός παράγοντας της γενικότερης κρίσης στην οποία είμαστε βυθισμένοι. Και θα παραμείνουμε για πολύ καιρό απ’ ότι φαίνεται…