Αναγγέλθηκε πρόσφατα η έναρξη περιόδου «σκληρού ροκ» στην πολιτική σκηνή, εν όψει των επερχόμενων (Απρίλιο? Μάιο?) εκλογών. Με δύο λόγια, αυτό που εννοούν οι αναγγείλαντες είναι ότι από εδώ και μπρος μέχρι τις εκλογές η πολιτική ζωή θα κυριαρχείται από άγριες δηλώσεις, ανοίκειες εκφράσεις, έντονη – και με κραυγές – αντιπολίτευση και αντιστρόφως αντιπολίτευση στην αντιπολίτευση.

Ο όρος «σκληρό ροκ» διατυπώθηκε πριν δεκαετίες από τον Κώστα Λαλιώτη ως ευρηματικός νεολογισμός, μια «νοστιμιά» με πιθανή απήχηση κυρίως στους τότε νέους. Αυτό δεν έμεινε ως μία «νοστιμιά» που κάποτε ελέχθη αλλά υιοθετήθηκε από δημοσιογραφικούς αλλά και πολιτικούς κύκλους και παραμένει στο λεξιλόγιο μέχρι και σήμερα.

Όμως το «σκληρό ροκ» (hard rock) στην ροκάδικη διάλεκτο αναφέρεται σε ένα είδος της μουσικής ροκ που παρήγαν ροκ συγκροτήματα βασικά της εποχής ’60 και ’70. Ίσως πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκε για τους Kinks, γύρω στο ’64, ιδίως για το «You really got me”. Αλλά και πολλά άλλα γνωστά συγκροτήματα ροκ μέσα στο ρεπερτόριό τους, που μπορεί να είχε και μπλούζ ή soft rock (μαλακό ροκ?), έπαιζαν και hard rock. Τέτοια μεταξύ πάρα πολλών ήταν και τραγούδια των Rolling Stones, Deep Purple, Led Zeppelin, Steppenwolf κ.ά. Σε αυτά ήταν πιο έντονος ο ήχος της ηλεκτρικής κιθάρας και των ντραμς πάντα όμως και με ρυθμό και με μελωδία. Μια εξέλιξη του hard rock – όχι η μόνη – ήταν και το είδος του ροκ που αποκλήθηκε heavy metal (βαρύ μέταλλο?) με συγκροτήματα που έπαιζαν ίσως ακόμη πιο έντονο ροκ (αλλά όχι μόνο) όπως οι Metallica και οι Iron Maiden.

Τι σχέση έχουν όλα αυτά με την κυριαρχία αγριοφωνάρων και την ανταλλαγή επιθετικών έως προσβλητικών εκφράσεων αντί για πολιτισμένες πολιτικές αντιπαραθέσεις?

Ως αμετανόητος παλαιός ροκάς, θέλω να διατυπώσω την διαμαρτυρία μου για την προσβολή από την πολιτική και δημοσιογραφική γλώσσα ενός είδους μουσικής που αγαπήσαμε και αγαπάμε. Προσβολή που σίγουρα προέρχεται από ανθρώπους του δημόσιου βίου που ούτε αγάπησαν ούτε κάν γνωρίζουν το ροκ είτε μαλακό (soft) είτε σκληρό (hard) ή ακόμα acid ή psychedelic.

Αν θέλαμε να αντιστοιχίσουμε με μουσικό είδος τις σημερινές αντιπαραθέσεις μάλλον θάπρεπε να μιλάμε για trap και για αμανέδες…

Πηγή: www.tanea.gr