Δεν είναι σπάνιο να βασανίζεσαι να συμπληρώσεις λίγα ή περισσότερα κομμάτια στο πάζλ των σκέψεών σου, και το βάσανο να κρατάει καιρό.
Αισθάνομαι πολύ τυχερός.
Το άρθρο/μάθημα διαλεκτικής του φίλου Πάνου Μαΐστρου για την οργάνωση του Νέου Πολιτικού Φορέα (ΝΠΦ), εδώ στον φιλόξενο τόπο της ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗΣ, συμπλήρωσε με πολλά χρήσιμα κομμάτια το δικό μου. Τα δανείζομαι με την άδειά του. Αυτός άλλωστε μοιάζει ο καλύτερος τρόπος να πεισθούν όσοι ακόμα αμφιβάλουν ή αμφισβητούν πως μπορεί να υπάρξει όσμωση ιδεών στον ΝΠΦ.
Μερικές σκέψεις λοιπόν απολύτως συνοπτικά διατυπωμένες, με τη φιλοδοξία και κυρίως την ελπίδα να συμβάλουν στον σχεδιασμό του ΝΠΦ.
Ο ΝΠΦ πρέπει να έχει απλή οργανωτική δομή, κατανοητή στην ελληνική κοινωνία, με εσωτερικό πλουραλισμό αλλά ενιαία δημόσια έκφραση. Να λαμβάνεται υπόψη η ιστορία των κομμάτων και κινήσεων που συμμετέχουν στο εγχείρημα, η οικονομική συγκυρία, η ανάγκη αξιόπιστης και σταθερής εκπροσώπησης κοινωνικών ομάδων, η θέση του ΝΠΦ στο πολιτικό φάσμα του ελληνικού πολιτικού συστήματος, η αδήριτη ανάγκη για μεταρρύθμιση της Χώρας. Η κινητήρια δύναμη που θα ενεργοποιεί τα μέλη του ΝΠΦ είναι οι αξίες, οι ιδεολογικές και πολιτικές αρχές, οι στόχοι και το πολιτικό πρόγραμμά του. Όλα αυτά οφείλουν να επιδρούν στη διαμόρφωση των αρχών οργάνωσης και λειτουργίας του. Όλα αυτά, και όχι μόνον αυτά, σε ένα πλαίσιο που θα χωρά το μέλλον και δεν θα περιορίζεται στο παρόν.
Στο παρόν και το μέλλον του Χώρου μας.
Στο παρόν και το μέλλον της Χώρας μας.
Αυτό που μεταξύ άλλων οφείλουμε να λάβουμε υπόψη στον σχεδιασμό της τακτικής του ΝΠΦ είναι πως χρειάζεται να λειτουργήσει παιδαγωγικά προς την κοινωνία, να ανατρέψει την κυρίαρχη πολιτική αισθητική, να αλλάξει τον κώδικα επικοινωνίας με τους Έλληνες πολίτες.
Να αλλάξουμε την Ελλάδα αποσκοπούμε όχι να κάτσουμε ξανά στις παλιές καρέκλες εξουσίας.
Ο ΝΠΦ φιλοδοξεί, πρέπει και οφείλει να είναι μεταρρυθμιστικός.
Όμως δεν πρέπει να παραβλέπεται πως μεταρρύθμιση σημαίνει ανατρεπτικές αλλαγές που απαιτούν ρήξη με κατεστημένα συμφέροντα, ρήξη με εθνικά, θρησκευτικά και κοινωνικά στερεότυπα, σύγκρουση με την κοινωνική αδράνεια, και τα παράκεντρα εξουσίας. Μεταρρύθμιση σημαίνει δραστικές αλλαγές που προκαλούν σοβαρή βλάβη σε κεκτημένα και σε συντεχνιακά συμφέροντα. Αλλαγές δηλαδή που επισύρουν υψηλό κόστος και θυσίες για πολιτικούς και πολίτες, ώστε να προκύψει όφελος για το γενικό καλό.
Όλα αυτά φοβάμαι πως παραγνωρίζονται και μία νέα μορφή λαϊκισμού αναφύεται αργά και σταθερά στη Χώρα, ο Μεταρρυθμιστικός Λαϊκισμός, ο λαϊκισμός που υπόσχεται λύση των προβλημάτων διά των μεταρρυθμίσεων, απλώς και μόνον επειδή ο κλασσικός λαϊκισμός έχει αποτύχει, ενώ παράλληλα και ταυτόχρονα υποτιμά ή/και σκοπίμως δεν αναφέρεται σε όσα δύσκολα, δυσάρεστα και επίπονα προϋποθέτουν και απαιτούν οι μεταρρυθμίσεις.
Τρέμω στην ιδέα πως μπορεί να μοιάσουμε στο τέρας που πρέπει να σκοτώσουμε.
Η Χώρα βρίσκεται αντιμέτωπη με την πραγματικότητα και τις αλήθειες της, αυτές που αρνήθηκε να αναγνωρίσει και να αντιμετωπίσει, τις αλήθειες που χρόνια τώρα το πολιτικό σύστημα αλλά και οι πολίτες αντιπολιτευθήκαμε και τώρα μας εκδικούνται. Για να σηκώσει κεφάλι η Χώρα, για να γίνει μια κανονική ευρωπαϊκή χώρα, χρειάζεται Πολιτική Αρχών. Οι πολιτικές τακτικής και οι πολιτικοί τακτικισμοί που χαρακτηρίζουν μέχρι σήμερα τον πολιτικό βίο της πρέπει να λάβουν τέλος. Η πολιτική τακτικής οδηγεί σε κόμματα που πρέπει να ψηφίσεις, η πολιτική αρχών σε κόμματα που θέλεις να ψηφίσεις. Ο ΝΠΦ από την πρώτη μέρα της ίδρυσής του πρέπει να υποστηρίξει την πολιτική αρχών, τώρα είναι η ώρα, τώρα υπάρχει η εμπειρία, τώρα υπάρχει η ανάγκη, τώρα υπάρχει το κοινωνικό δυναμικό. Με πολιτική αρχών θα υπηρετηθεί η Χώρα, αν αυτό δεν συμβεί η Χώρα δεν έχει μέλλον. Είναι άλλωστε προφανές ότι ο καθορισμός και η κατάταξη των πολιτικών αρχών του ΝΠΦ θα διευκολύνει τα μέγιστα τις συνεργασίες του με άλλους πολιτικούς χώρους, και μάλιστα σε όρους διαφάνειας και διαρκούς λογοδοσίας. Η μέριμνα για την τήρηση των αρχών του, όπως θα συμφωνηθούν, πρέπει να είναι διαρκής και μεθοδική, από όλο τον κομματικό σχηματισμό, από το απλό μέλος μέχρι τον/την Πρόεδρο. Πάρα ταύτα ο έλεγχος της τήρησης των αρχών του ΝΠΦ πρέπει να ανατεθεί σε εκλεγμένο από συνέδριο όργανο. Το όργανο αυτό, η Γερουσία, θα έχει αυτή μόνον την ευθύνη/ δικαιοδοσία. Τα μέλη της Γερουσίας δεν θα έχουν οποιαδήποτε άλλη κομματική ιδιότητα πλην του απλού μέλους, και δεν θα μπορούν ποτέ πλέον να αποκτήσουν άλλη ιδιότητα.
Πρέπει να συμφωνηθούν οι παράμετροι σχεδιασμού του ΝΠΦ δηλαδή καθένα από τα επιμέρους στοιχεία, τους συντελεστές, τους παράγοντες που προσδιορίζουν, επηρεάζουν ή διαμορφώνουν τα χαρακτηριστικά του. Ο ΝΠΦ θα καλύπτει όλο το ιδεολογικό φάσμα ενός προοδευτικού δημοκρατικού κόμματος : ανανεωτική δημοκρατική αριστερά, σοσιαλδημοκρατία, σύγχρονη κεντροαριστερά, πολιτική οικολογία, προοδευτικό κέντρο. Εύλογη συνέπεια του ευρέος ιδεολογικού φάσματος και του τρόπου συγκρότησης του ΝΠΦ είναι η ανάγκη αναγνώρισης τάσεων, οι οποίες θα απεικονίζουν την ιδιαίτερη ιδεολογικοπολιτική αντίληψη ή/και την ιστορική πολιτική καταγωγή των μελών του. Η θεσμική αναγνώριση των τάσεων προϋποθέτει τη συνειδητή πολιτική επιλογή πλουραλιστικής κουλτούρας και «συγκατοίκησης», συγγενών αλλά διαφορετικών ιδεολογικών ρευμάτων.
Συμφωνώ με την πρόταση ο ΝΠΦ να έχει τέσσερεις Οργανωτικούς Πυλώνες
1ος Πυλώνας
Η παραδοσιακή πυραμιδόμορφη οργάνωση, τοπικές και περιφερειακές οργανώσεις, κεντρικό συμβούλιο, εκτελεστικό γραφείο και πρόεδρος.
2ος Πυλώνας
Η κοινοβουλευτική ομάδα του στην Ελληνική Βουλή και η κοινοβουλευτική ομάδα του στην Ευρωβουλή.
3ος Πυλώνας
Η Κεντρική επιτελική δομή για την υποστήριξή του στη διαμόρφωση της στρατηγικής του, των προγραμματικών επιλογών του στους βασικούς τομείς δημόσιας πολιτικής και του κυβερνητικού προγράμματός του. Κεντρική δομή που θα επικοινωνεί και θα τροφοδοτείται από τις οργανωμένες κοινωνικές ομάδες και οργανώσεις και την επιστημονική κοινότητα.
4ος Πυλώνας
Η ηλεκτρονική επικοινωνία των κεντρικών, των περιφερειακών και των τοπικών οργάνων του μεταξύ τους και με τα μέλη και η αμφίδρομη διαδικτυακή επικοινωνία της ηγεσίας του με τα μέλη, τους φίλους και τους πολίτες.
Καθένας από τους Οργανωτικούς Πυλώνες θα έχει διακριτό πολιτικό ρόλο και διακριτή επικοινωνία με την κοινωνία, διασφαλίζοντας με τον τρόπο αυτόν την πολλαπλότητα των σχέσεων επικοινωνίας και εκπροσώπησης των πολιτών. Τον πολιτικό συντονισμό τους θα έχει το Εθνικό Συμβούλιο το εκτελεστικό του όργανο και ο/η Πρόεδρος του κόμματος και θα υποστηρίζεται από τα αναγκαία εσωτερικά όργανα και υπηρεσίες διοίκησης και οικονομικής διαχείρισης.
Το σημαντικότερο για την επιτυχία του πολιτικού εγχειρήματος, έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί οι καταστάσεις, είναι το Οργανωτικό Σχέδιο Μετάβασης. Το Οργανωτικό Σχέδιο Μετάβασης είναι ο οδικός χάρτης μετάβασης από τη σημερινή «ομοσπονδιακή» μορφή οργάνωσης και λειτουργίας της ΔΗΣΥ και του Κινήματος Αλλαγής, στο ενιαίο και ομογενοποιημένο κόμμα. Το Οργανωτικό Σχέδιο Μετάβασης είναι απολύτως αναγκαίο, είναι πρακτικά αδύνατο το σημερινό άθροισμα πολιτικών κομμάτων, κινήσεων και προσωπικοτήτων, με μόλις τρίμηνη προσυνεδριακή διαδικασία με τη συμμετοχή χιλιάδων πολιτών και ιδρυτικό Συνέδριο, να συγκροτήσουν ένα ενιαίο και ομογενοποιημένο κόμμα.
Το Εκτελεστικό Γραφείο του πρώτου Κεντρικού Συμβουλίου θα πρέπει να αναλάβει τη διοίκηση της εφαρμογής του Οργανωτικού Σχεδίου Μετάβασης.
Ανεξάρτητο ειδικό όργανο, που θα ορίσει το πρώτο Κεντρικό Συμβούλιο, θα παρακολουθεί και θα αξιολογεί την εφαρμογή του Σχεδίου Μετάβασης και θα εισηγείται τυχόν αναγκαίες αλλαγές ή συμπληρώσεις του. Στο όργανο αυτό, που θα είναι ένας «εξωτερικός αξιολογητής», θα μετέχουν κομματικά μέλη με σημαντική εμπειρία, που δεν θα έχουν όμως καμία άλλη θέση ευθύνης στον πολιτικό φορέα. Το όργανο αυτό θα επιλύει και τυχόν διαφορετικές ερμηνείες (διάβαζε διαφορές) των συνιστωσών του πολιτικού φορέα επί του περιεχομένου του Οργανωτικού Σχεδίου Μετάβασης, αποτελώντας ουσιαστικά τον εγγυητή εφαρμογής των θεμελιωδών πολιτικών συμφωνιών στις οποίες στηρίζεται το πολιτικό εγχείρημα.
Κλείνοντας, να υποστηρίξω ξανά και επίμονα, η όσμωση ιδεών μπορεί να υπάρξει στον ΝΠΦ. Ελπίζω βάσιμα, πως όσοι και όσες παίρνουν τις αποφάσεις θα φροντίσουν για την καρποφορία τους.
Το γενικό καλό αυτό επιτάσσει.