Συγκρότηση πολιτικών συνεργασιών

Γιατί είναι δύσκολες οι πολιτικές συνεργασίες στη Χώρα;

Επειδή ίσως το ιστορικό παρελθόν της χαρακτηρίζεται ως ένα συνεχές επεισόδιο πολιτικής ανωμαλίας, μέχρι τουλάχιστον το 1975;

Επειδή ίσως η Χώρα δεν έχει βιώσει την Αναγέννηση, τον Διαφωτισμό, τη Βιομηχανική Επανάσταση;

Επειδή ίσως ο εμφύλιος πόλεμος δεν έχει ακόμα τελειώσει;

Επειδή ίσως η «ή εμείς ή αυτοί» κυβέρνηση δίχασε ξανά τους πολίτες;

Μετά βεβαιότητας πάντως οι συνεργασίες είναι δύσκολες, επειδή τα πολιτικά κόμματα, οι πολιτικές δομές, άσκησαν και ασκούν πολιτική τακτικής και όχι πολιτική αρχών.
Δεν ήταν και δεν είναι κόμματα αξιών, πολιτικοί χώροι αρχών.
Δεν δυσκολεύομαι να υποστηρίξω ότι χωρίς πλαίσιο αρχών, είναι αδύνατες οι πολιτικές συνεργασίες όταν το σκοπούμενο είναι η διακυβέρνηση της Χώρας γιά να υπηρετηθεί το γενικό συμφέρον.
Δεν συμβαίνει το ίδιο όταν αυτές αποσκοπούν στην κατάλυψη και νομή της εξουσίας προς όφελος συγκεκριμένων συμφερόντων ή/και προκειμένου να υπηρετηθούν ταξικές πολιτικές, το ζούμε.

Το ενδιαφέρον μου επικεντρώνεται βέβαια στις συνεργασίες που υπηρετούν το γενικό συμφέρον, το μοιράζομαι, δεν χωρά αμφιβολία, με όλους τους νοήμονες πολίτες.

Έτσι λοιπόν βρισκόμαστε ξανά μπροστά στο γνωστό και σπουδαίο ερώτημα που πολλοί υποστηρίζουν πως χρειάζεται να απαντηθεί από κάθε πολιτικό κόμμα:

Πώς ορίζεται το γενικό συμφέρον;

Η απάντηση κατά τη δική μου άποψη είναι πολύ απλή, στην πολιτική ως γενικό συμφέρον ορίζεται αυτό που ο καθένας από εμάς αντιλαμβάνεται ως γενικό συμφέρον.

Με άλλα λόγια, δεν χρειάζεται να συμφωνήσουμε τι ορίζουμε ως γενικό συμφέρον, χρειάζεται όμως να συμφωνήσουμε στις πολιτικές που θεωρούμε ότι υπηρετούν το γενικό συμφέρον.

Σε ό,τι με αφορά, είμαι έτοιμος  να συμπαραταχθώ με την πολιτική συνεργασία διακυβέρνησης της Χώρας που θα υλοποιήσει/εφαρμόσει πολιτικές οι οποίες θα έχει συμφωνηθεί πως υπηρετούν το γενικό συμφέρον.
Η συνεργασία αυτή χρειάζεται να περιλαμβάνει δύο σκέλη σύμφωνα με τα παρακάτω:

Το πλαίσιο πολιτικών αρχών, συντάσσεται αρκετό χρόνο πριν τις εκλογές από το πολιτικό κόμμα αναφοράς.
Δεν προϋποθέτει συζήτηση ή συνεργασία με άλλον πολιτικό χώρο.
Παρουσιάζεται και εξηγείται στους εκλογείς από το κόμμα αναφοράς.
Οι εκλογείς εκφράζονται ως προς την αποδοχή του δια της ψήφου τους.

Οι αρχές σχεδιασμού και τα κριτήρια αποδοχής κυβερνητικού προγράμματος, συμφωνούνται μετεκλογικά από τα πολιτικά κόμματα που συμμαχούν για τη διακυβέρνηση της Χώρας, στην περίπτωση μη αυτοδυναμίας του πρώτου κόμματος.
Νοείται πως η συμμαχία αυτή προϋποθέτει την τήρηση του πολιτικού πλαισίου αρχών που κάθε κόμμα έχει παρουσιάσει προεκλογικώς στους εκλογείς.
Ως εκ τούτου η συμμαχία αυτή δεν μπορεί παρά να αφορά πολιτικούς χώρους με συγγενείς αρχές, συμμαχία πολιτικών κομμάτων με τεμνόμενα πλαίσια πολιτικών αρχών.

Το πλαίσιο πολιτικών αρχών στη συγκυρία

Ποιές λοιπόν είναι, κατά την κρίση μου πάντα, οι πολιτικές που υπηρετούν σήμερα το γενικό συμφέρον και οι οποίες οφείλουν να αποτελέσουν το πλαίσιο πολιτικών αρχών;

Οι σκέψεις μας δεν πρέπει να γίνονται, και οι αποφάσεις μας δεν πρέπει να λαμβάνονται ως σε συνθήκες εργαστηρίου αλλά σε πραγματικές συνθήκες, διαφορετικά κινδυνεύουμε να καταλήξουμε ιδεοληπτικοί.
Ας δούμε λοιπόν ποιες είναι αυτές οι συνθήκες σήμερα:
Η Χώρα βιώνει τη νέα της πραγματικότητα.
Υποστηρίζω ότι η κρίση τελείωσε, αυτό που πλέον ζούμε είναι η νέα μας  πραγματικότητα.
Όσοι  μελετούν τους αριθμούς, τη διεθνή συγκυρία, τον διεθνή συσχετισμό δυνάμεων και την κοινωνική και πολιτική κατάσταση στη Χώρα, είναι εξαιρετικά ανήσυχοι.
Τρεις είναι οι πιθανότερες εκδοχές για τη Χώρα, αν η πορεία της δεν αναστραφεί.

-Η Χώρα να καταρρεύσει πλήρως, και να οδηγηθεί σε εθνική τραγωδία.

-Η Χώρα να μετατραπεί σε μπανανία με απαξιωμένους θεσμούς και ανύπαρκτες κρατικές δομές. Σε χώρα με δύο κοινωνικές τάξεις, τους λίγους και πολύ πλούσιους και τους υπόλοιπους και πολλούς φτωχούς.

-Η Χώρα να οδηγηθεί σε καθεστώς μόνιμης κηδεμονίας από τους δανειστές της, αυτή μοιάζει να είναι η λιγότερο καταστροφική εκδοχή.

Σε συνέχεια όλων αυτών , η Χώρα πρέπει κατά σειρά:

1^ο βήμα : Να πάψει να βυθίζεται, να σταθεροποιηθεί. Να γίνει μια κανονική Χώρα βγαίνοντας από την κηδεμονία στην οποία βρίσκεται.

2^ο βήμα : Να γίνει μια κανονική Ευρωπαϊκή Χώρα.

3^ο βήμα : να γίνει η Χώρα που ο κάθε ένας και η κάθε μία από εμάς οραματίζεται.

Έτσι έχουν νομίζω τα πράγματα σήμερα, και σε αυτό το πλαίσιο, οι πολιτικές συνεργασίες για τη διακυβέρνηση της Χώρας σε άμεσο ορίζοντα, μπορούν και πρέπει να αποσκοπούν στο 1^ο από τα παραπάνω βήματα.

Συνεργασίες μεσοπρόθεσμου ορίζοντα για το 2^ο βήμα και μακροπρόθεσμου ορίζοντα για το 3^ο βήμα είναι ουτοπία να μας απασχολούν σήμερα, η κατάσταση επείγοντος δεν έχει παρέλθει, οι εξελίξεις στη Χώρα δεν ήταν και δεν θα είναι γραμμικές και προβλέψιμες .

Ούτως εχόντων των πραγμάτων το πλαίσιο πολιτικών αρχών, όπως ορίστηκε, δεν μπορεί παρά να είναι:

• Ο σεβασμός στο Σύνταγμα και τους Νόμους του Κράτους.
• Η παραμονή της Χώρας στο ΝΑΤΟ.
• Η παραμονή της Χώρας στη ζώνη του ευρώ.
• Η τήρηση των συμφωνιών με τους εταίρους μας, ως έχουν σήμερα ή όπως θα διαμορφωθούν.
• Η εγκαθίδρυση κράτους δικαίου.
• Η αξιοκρατία και η καταπολέμηση του κομματικού και πελατειακού κράτους.
• Η αξιολόγηση προσώπων και δομών.
• Η Χώρα δανείζεται μόνο για εξυπηρέτηση και απομείωση του χρέους της, δανείζεται σε περίπτωση μεγάλης φυσικής καταστροφής και σε ελάχιστες προκαθορισμένες περιπτώσεις για έργα ανάπτυξης.
• Όχι άλλες αυξήσεις φόρων. Αυξήσεις εσόδων μόνο με καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και αύξηση της φορολογικής βάσης.
• Όχι άλλη αύξηση ασφαλιστικών εισφορών, καταπολέμηση της εισφοροδιαφυγής και της μαύρης εργασίας.
• Τρόποι μείωσης δαπανών εάν και όταν απαιτηθεί.
  Ένας μακρύς κατάλογος τρόπων/μεθόδων μείωσης δαπανών πρέπει να περιγραφεί.
  Κατάλογος μέτρων κατά προτεραιότητα, τις τρείς τελευταίες θέσεις πρέπει να καταλαμβάνουν:

3^η από το τέλος : Μισθοί και Συντάξεις

2^η από το τέλος : Κοινωνικό Κράτος

1^η από το τέλος : Εθνική Ασφάλεια

Και τέλος, και αυτό πρέπει να είναι η κορωνίδα του πλαισίου πολιτικών αρχών, αποφάσεις σε κάθε τομέα βασισμένες στη δικαιοσύνη μεταξύ των γενεών.

Σε αυτό το πλαίσιο πολιτικής νομίζω,  ότι πρέπει και μπορούν να αναπτυχθούν οι πολιτικές συνεργασίες των  πολιτικών σχηματισμών για τη διακυβέρνηση της Χώρας.

Αξιόπιστες συνεργασίες, συμβατές με τη συγκυρία, που υπηρετούν το γενικό συμφέρον.
Υ.Γ.

Χαίρομαι που διαβάζω στο καταστατικό του πως το ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ είναι κόμμα πολιτικών αρχών.

Πως οι πολιτικές αρχές του διακρίνονται σε:

Θεμελιώδεις αρχές, που χαρακτηρίζουν την πολιτική του ταυτότητα, αποτυπώνουν το όραμά του για τη Χώρα, είναι μακροχρόνιας προοπτικής, δεν σχετίζονται με την εκάστοτε επικαιρότητα αλλά αποτελούν τη βάση για τις πολιτικές σε κάθε περίσταση.

Βασικές αρχές, που έχουν μεγαλύτερη σχέση με την επικαιρότητα, καθορίζονται και αναθεωρούνται, όταν αλλάξουν οι συνθήκες που τις καθόρισαν.

Αρχές διακυβέρνησης, που καθορίζουν τις επιλογές του κόμματος στο πλαίσιο της διακυβέρνησης της Χώρας, εδράζονται στις θεμελιώδεις και τις βασικές αρχές, έχουν άμεση σχέση με την επικαιρότητα, αποφασίζονται και αναθεωρούνται από τα όργανα του κόμματος,

και τέλος τις αντίστοιχες αρχές πολιτικής που καθορίζουν την συμπεριφορά του κόμματος ως αντιπολίτευση.
Είναι προφανές ότι ο καθορισμός και η κατάταξη των πολιτικών αρχών του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΑΛΛΑΓΗΣ θα διευκολύνει τα μέγιστα τις συνεργασίες του με άλλους πολιτικούς χώρους, και μάλιστα σε όρους διαφάνειας και διαρκούς λογοδοσίας.

Οψόμεθα …