Η πρωινή κόκκινη ραδιοφωνική κριτική καταιγιστική, χωρίς μέτρο,χωρίς επιφύλαξη, αποτέλεσμα προφανώς της ασυγκράτητης επαναστατικής βεβαιότητας, που τους πάντες τυφλώνει και τα πάντα περιορίζει.

Και αντικείμενο της κριτικής ο νέος υπουργός Οικονομικών. «Σημιτάνθρωπος» απεφάνθη ο καλεσμένος, «των Τραπεζών» συμπλήρωσε ο παραγωγός, «σημιτάνθρωπος σημαίνει των Τραπεζών» διευκρίνισε ο καλεσμένος.

Η δίκη δημόσια, η καταδίκη γρήγορη, ο κ. Ράπανος είναι του Σημίτη, των Τραπεζών και του μνημονίου βεβαίως, άρα πρόσωπο απεχθές, κακός άνθρωπος, που θέλει να πιει το αίμα του λαού με το μπουρί της σόμπας.

Δεν έχει άλλωστε καμία σημασία για τους νεο-κόκκινους ότι ο νέος υπουργός Οικονομικών υπήρξε από τους σκληρότερα βασανισθέντες στα χρόνια της χούντας των συνταγματαρχών.

Δεν το ξέρουν προφανώς, γιατί απλούστατα δεν το είπε ποτέ, όπως αντιθέτως έπραξαν οι περισσότεροι των συντρόφων τους. Όπως και δεν ξέρουν ότι πρόκειται για έναν από τους πιο έντιμους διαχειριστές δημοσίων υποθέσεων, ότι απ’ όπου κι αν πέρασε άφησε έργο και παρακαταθήκες, ότι παρέμεινε σεμνός παρά τις πολλές επιστημονικές και άλλες διακρίσεις και ότι οι περισσότεροι «κόκκινοι» της καλής ζωής απέχουν πολύ από το πρότυπο λιτού και ταπεινού βίου που ένας «σημιτάνθρωπος» κι ένας «τραπεζάνθρωπος» έχει επιλέξει.

Κατά τα άλλα διαμαρτυρίες ασυγκράτητες για τον προεκλογικό Aρμαγεδδώνα μιντιακής προπαγάνδας που τους στέρησε τη βέβαιη νίκη…