Έχω υποστηρίξει την άποψη ότι τα συλλαλητήρια για το Μακεδονικό είναι λάθος και ότι λειτουργούν σε βάρος του εθνικού συμφέροντος. Έχω την άποψη ότι δεν αντιλαμβανόμαστε πως έχουμε υποστεί τεράστια εθνική ήττα στα 25 χρόνια που σκιαμαχούμε για το όνομα της χώρας χωρίς όνομα. Δεν αντιλαμβανόμαστε πόσο θετική γεωστρατηγικά είναι η διάταξη των χωρών στα βόρεια σύνορά μας. Δεν κατανοούμε ότι συμφέρει ιδιαίτερα την Ελλάδα η ένταξη της ΦΥΡΟΜακεδονίας στο ΝΑΤΟ και αργότερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Υποστήριζα πάντοτε αυτές τις απόψεις και ήμουν από τους ελάχιστους αρθρογράφους που ήδη από το 1992 είχαμε αντιταχθεί στην εθνικιστική υστερία και τα συλλαλητήρια εκείνης της εποχής.
Με αυτά τα δεδομένα, προσπαθώ να αποφύγω ένα σοβαρό λάθος που κάνουν κάποιοι που συμμερίζονται αυτές τις απόψεις, χαρακτηρίζοντας συλλήβδην όσους θα πάρουν μέρος στο συλλαλητήριο της Κυριακής ως ακροδεξιούς. Σίγουρα ακροδεξιοί είναι οι οργανωτές. Για τους πολίτες που θα πάρουν μέρος, προσπαθώ να κατανοήσω το σκεπτικό τους και να διαλεχτώ μαζί τους. Τι είναι εκείνο που κάνει φίλους μου, στην πραγματική ζωή και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, που συμφωνούμε στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας καθώς και στην κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ και στις άθλιες εθνικολαϊκιστικές πρακτικές του να αντιδρούν με τόση ανασφάλεια και τέτοιο φοβικό τρόπο;
Πιστεύει κανείς σοβαρά ότι η χώρα μας κινδυνεύει από τον αλυτρωτισμό της ΦΥΡΟΜακεδονίας; Πιστεύει κανείς ότι το κριτήριο για τη χάραξη εξωτερικής πολιτικής πρέπει να είναι ο Μέγας Αλέξανδρος; Πιστεύει κανείς ότι πρέπει να μονοπωλούμε το όνομα μιας γεωγραφικής περιοχής που είναι ευρύτερη από τα σημερινά σύνορά μας; Πιστεύουμε ότι η εθνική περιχαράκωση είναι ο τρόπος για να αντιμετωπίσουμε την κρίση; Δεν αντιλαμβανόμαστε ότι το κόστος για τη χώρα μας από την επικράτηση ενός τυφλού εθνικισμού θα είναι πολλαπλό; Δεν κατανοούμε ότι η μετάλλαξη του αντιμνημονιακού λόγου σε εθνικιστική ρητορεία υπονομεύει την έξοδο της χώρας από την κρίση; Είναι τόσο δύσκολο να καταλάβουμε ότι πέφτουμε στην παγίδα που έχει στήσει η αδίστακτη ομάδα που κυβερνάει τη χώρα;
Θα σας πω και μια μικρή ιστορία με το Μέγα Αλέξανδρο. Στα τέλη του 19ου αιώνα υπήρχε μεγάλη κρίση στις σχέσεις Ελλάδας και Βουλγαρίας. Οι Βούλγαροι είναι αδελφοί των Ούννων, τα κρανία τους έμοιαζαν των ανθρωποφάγων φυλών της Αυστραλίας έγραφε η Ακρόπολις, έθνος ρυπαρόν και ακάθαρτον, καννίβαλοι του Αίμου, συμπλήρωναν άλλοι αρθρογράφοι. Ποια ήταν η αιτία για όλα αυτά τα λιβελογραφήματα; Ήταν οι ισχυρισμοί που είχαν διατυπώσει Βούλγαροι ιστορικοί ότι ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν βουλγαρικής καταγωγής. Η ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα (για όποιον θέλει να εμβαθύνει συνιστώ το εξαιρετικό βιβλίο του Βασίλη Γούναρη Τα Βαλκάνια των Ελλήνων).
Θα αντιμετωπίσουμε τη λαίλαπα του ΣΥΡΙΖΑ στο πεδίο της πολιτικής, με νου και γνώση. Οι εθνικιστικές εξάρσεις είναι ατελέσφορες. Δεν μας αξίζει να αυτοθυματοπιούμαστε. Δεν μας αξίζει να μετατρεπόμαστε σε Βαλκάνια της Ευρώπης αντί να είμαστε η Ευρώπη των Βαλκανίων. Δεν μας αξίζει να ζούμε με αυταπάτες και ψέματα. Ας πούμε και μια αλήθεια κι ας πέσει στο γιαλό. Σημαία από νάιλον υψώνουμε, σημαία πλαστική.