Από την ιστορία ξέρουμε ότι ο Φρανσουά Μιτεράν λάτρευε τις γυναίκες. Οχι όλες, αλλά τη συντριπτική πλειονότητα αυτών. Αντιπαθούσε, για παράδειγμα, τη Μάργκαρετ Θάτσερ για την οποία είχε πει: «Δεν μ’ αρέσει. Ούτε ως γυναίκα, ούτε σαν άνδρας». Ευτυχώς οι Τόρις έχουν το βρετανικό φλέγμα και δεν εξέδωσαν ανακοίνωση για να καταδικάσουν τον σεξισμό του Γάλλου προέδρου και δεν δημιούργησαν κάποιο διπλωματικό επεισόδιο. Εξάλλου είχαν και τα δικά τους: η βουλευτής των Συντηρητικών Εντνα Κουρί χαρακτηριζόταν συχνά ως «η θηλυκή Μάργκαρετ Θάτσερ».
Φυσικά στην Ελλάδα θα πρέπει να έχει πολύ κουράγιο για να πει κάποιος «το μόνο καλό πράγμα που μπορώ να πω για την κ. Ζωή Κωνσταντοπούλου είναι ότι είναι ανυπόφορη», όπως εξομολογήθηκε ο σκηνοθέτης Γουίλιαμ Γουάιλερ για την ηθοποιό Φράνσις Φάρμερ. Οπως επίσης θα χρειαζόταν μεγάλη δόση θάρρους για να ρωτήσει κάποιος δημοσιογράφος μια βαθύφωνη ηθοποιό όπως την Αμερικανίδα ηθοποιό Τάλουλα Μπανκχέντ «Σας έχουν περάσει ποτέ για άνδρα;» «Οχι αγαπητέ μου. Εσένα;», απάντησε η ευφυής σταρ.
Η Ζα Ζα Γκάμπορ είχε χαρακτηριστεί από τον Οσκαρ Λέβαντ ως «ο μοναδικός άνθρωπος που έφυγε από το σιδηρούν παραπέτασμα φορώντας το» και για την Κλόντια Σίφερ ο ηθοποιός Γουίλιαμ Λι Σκοτ είχε παρατηρήσει ότι «δεν μπορεί να περάσει ούτε μέσα από μια ανοιχτή πόρτα αν δεν της δοθούν αναλυτικές οδηγίες». Προφανώς και σεξιστικώς, αναφερόταν στην ευφυΐα της.
«H Νάνσι Ρίγκαν έπεσε κάτω κι έσπασε την κόμμωσή της», είχε παρατηρήσει ο θρυλικός Αμερικανός παρουσιαστής Τζόνι Κάρσον, κάτι που φυσικά είναι απαγορευμένο εν Ελλάδι να ειπωθεί για την κ. Τζάκρη, η κόμμωση της οποίας έχει κοινά με εκείνη της πρώην Πρώτης Κυρίας των ΗΠΑ. Και πόσο πιο σεξιστικός να γίνει ένας κωμικός από τον Τζέι Λίνο που σχολίασε: «Στην Καλιφόρνια 50 γυναίκες που διαμαρτύρονταν για τον επικείμενο πόλεμο στο Ιράκ ξάπλωσαν γυμνές στον δρόμο κάνοντας έκκληση στον Τζορτζ Μπους για “Ειρήνη”. Σωστή κίνηση, λάθος πρόεδρος…»
Και τι μπορεί να πει η βουλευτής των Εργατικών Μπέσι Μπράντοκ, η οποία δεν έμεινε στην ιστορία για το πολιτικό της έργο αλλά για την προσβολή που της εκτόξευσε ο Ουίνστον Τσόρτσιλ, «Κυρία μου εγώ είμαι μεθυσμένος αλλά εσείς είστε άσχημη. Αλλά το πρωί που εγώ θα είμαι ξεμέθυστος εσείς θα συνεχίσετε να είστε άσχημη».
Να θεωρήσουμε ευτύχημα που ο θρυλικός Μαρκ Τουέιν δεν υπήρξε ποτέ μέλος της ελληνικής Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Συντακτών διότι θα παραβίαζε το άρθρο 2 του «Κώδικα Επαγγελματικής Ηθικής και Κοινωνικής Ευθύνης» των δημοσιογράφων-μελών, λέγοντας «δεν υπάρχει περίπτωση να μου αρέσει αυτή η γυναίκα, εκτός αν βρισκόμουν σε μια σχεδία στη μέση του ωκεανού χωρίς να υπάρχει περίπτωση να βρω άλλα τρόφιμα».
Τέλος, με αφορμή κλαυθμό για όσα υφίστανται οι κ. Ζωή Κωνσταντοπούλου και Ραχήλ Μακρή, παραμένει ζωντανό το ερώτημα που εκστόμισε κάποτε ο Αμερικανός συγγραφέας Πάτρικ Τζέι Ο’ Ρουρκ: «Πόση δόξα, χρήμα και δύναμη πρέπει να αποκτήσει μια γυναίκα, πριν μπορέσουμε να της χώσουμε μια γροθιά στα μούτρα;». Κι επειδή είμαστε γενικώς κατά της βίας ας τροποποιήσουμε το ερώτημα: «Πόση δόξα, χρήμα και δύναμη πρέπει να αποκτήσει μια γυναίκα πριν μπορέσουμε να ψέξουμε μια γυναίκα;».