Τις προηγούμενες μέρες δύο γεγονότα ήρθαν να μας θυμίσουν πόσο επικίνδυνα ανιστόρητοι είμαστε και σε ποιο βαθμό δεν έχουμε κατανοήσει τη σημασία του σεβασμού της ιστορικής μνήμης.
Το πρώτο γεγονός ήταν ο χαρακτηρισμός της άφιξης 1800 μεταναστών και προσφύγων στον Πειραιά την Κυριακή 14/6, ως απόβαση σε ρεπορτάζ τηλεοπτικού σταθμού. Τις επόμενες μέρες βρέθηκα με Κύπριους σε ημερίδα με θέμα τη μετανάστευση και διηγήθηκα την είδηση σε μια κυρία, η οποία με κοίταξε γουρλώνοντας τα μάτια. «Εγώ όταν ακούω απόβαση σκέφτομαι Αττίλας», μου είπε, ενώ εγώ σκεφτόμουν τη Νορμανδία και την αρχή του τέλους της ναζιστικής Γερμανίας. Δυστυχώς η απόσταση από την ιστορική μνήμη είναι χαώδης.
Το δεύτερο και πιο χαρακτηριστικό γεγονός, ήταν η χρήση της εικόνας της πύλης του Άουσβιτς, στην οποία αντί να αναγράφεται «Arbeit macht frei», αναγραφόταν «Μένουμε Ευρώπη». Ο βουλευτής Δ. Καμμένος των ΑΝΕΛ διάλεξε να χρησιμοποιήσει αυτή την εικόνα στην αντιπαράθεση των υποστηρικτών της κυβέρνησης και των υποστηρικτών της παραμονής στην ΕΕ, χωρίς να αντιλαμβάνεται, γι αυτό είμαι απολύτως βέβαιος, τη σημασία και το συμβολισμό που φέρει αυτή η πύλη. Η αντίδραση του Ούγγρου δημοσιογράφου, ο οποίος έχασε συγγενείς στα κρεματόρια ήταν αναμενόμενη. Η ανακοίνωση του βουλευτή, ο οποίος τόνισε ότι: «Η χρήση της φωτογραφίας του Άουσβιτς με αντικατάσταση της επιγραφής «arbeit macht frei» από τη φράση «Μένουμε Ευρώπη» υποδηλώνει αποκλειστικά και μόνο οικονομικό και κοινωνικό «ολοκαύτωμα» που ζει ο ελληνικός λαός στο πλαίσιο υλοποίησης των μνημονίων από το 2010 μέχρι σήμερα» επιβεβαίωσε ότι δεν έχει ιδέα για το τι αντιπροσωπεύει ιστορικά το Άουσβιτς.
Η επιλογή να τα ανακατεύουμε όλα στο βωμό μιας πολιτικής αντιπαράθεσης, ώστε να δείξουμε ότι υπερασπιζόμαστε δυναμικά το λαό είναι πολύ επικίνδυνη και φυσικά ανιστόρητη. Το μόνο που επιτυγχάνει είναι να «ταΐζει» το τέρας του λαϊκισμού και να δημιουργεί επικίνδυνους συμψηφισμούς και συνειρμούς.
Πώς να εξηγήσεις μετά για ποιο λόγο οι αντίπαλοι του Β’ παγκοσμίου πολέμου, μόλις έξι χρόνια μετά τη λήξη του, αποφάσισαν να συνεργαστούν, με σκοπό να αποτρέψουν την επανάληψη καταστροφικών γεγονότων για την Ευρώπη και τον κόσμο, πως να εξηγήσεις ότι ο στόχος ήταν η συνεργασία με σκοπό την ευημερία αναδεικνύοντας τις εναλλακτικές επιλογές συνύπαρξης σε αντίθεση με τη σύγκρουση και την καταστροφή, με σεβασμό στην ιστορική μνήμη, η οποία έχει σκοπό να μας θυμίζει τι να μην κάνουμε.