Το ξέρουμε, το έχουμε εμπεδώσει, το έχουμε πληρώσει πανάκριβα. Ναι, δεν διαθέτουμε το πιο αξιόπιστο πολιτικό σύστημα, δεν έχουμε μια κυβέρνηση με τόλμη αλλά και σχέδιο, δεν διαθέτουμε καν αποτελεσματικό κρατικό μηχανισμό για να προωθήσει και κυρίως να εφαρμόσει τις μεταρρυθμίσεις, για τις οποίες πιέζουν – δικαίως πολλές φορές – οι δανειστές μας. Αλλά δεν γίνεται και κάθε φορά που πρόκειται να πάρουμε μια δόση να βρισκόμαστε στα πρόθυρα μιας νέας κρίσης. Οπως δεν γίνεται να μη βλέπει η τρόικα και όσοι την εποπτεύουν την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα…

Δεν γίνεται, κκ. Τόμσεν, Μαζούχ και Μορς, να μη βλέπετε ότι μια οικονομία που βρίσκεται για έκτο συνεχή χρόνο σε ύφεση – και μάλιστα εντεινόμενη – δεν μπορεί να είναι απολύτως συνεπής στα χρονοδιαγράμματα που έχετε επιβάλει. Δεν γίνεται να μη βλέπετε ότι η ανεργία έχει πλέον φθάσει σε δυσθεώρητα ύψη, ότι 3,5 εκατομμύρια νοικοκυριά, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας, που ελέγχεται απολύτως από τις υπηρεσίες σας, βρίσκονται κάτω από τα όρια της φτώχειας, ζουν δηλαδή με εισόδημα κάτω των 6.000 ευρώ τον χρόνο… Δεν γίνεται να μην αντιλαμβάνεστε ότι έχει καταρρεύσει κάθε έννοια συλλογικής διαπραγμάτευσης και ότι οι κατώτατοι μισθοί βρίσκονται 10% πιο χαμηλά ακόμη και από τα επίπεδα του 2000!

Εχετε δίκιο ότι δεν προχωρεί η αναδιάρθρωση του κράτους, δεν συγχωνεύονται άχρηστοι οργανισμοί, ότι δεν απολύονται ούτε καν όσοι βαρύνονται με αδικήματα. Αλλά φαντάζομαι ότι εσείς που ασχολείστε συνεχώς με τα νούμερα ξέρετε πολύ καλά ότι, ακόμη και αύριο αν απολυθούν 25.000 από το Δημόσιο, το όφελος δεν θα ξεπερνά τα 500 εκατομμύρια. Αν μάλιστα υπολογίσουμε τις όποιες αποζημιώσεις πάρουν ή κάποιο επίδομα ανεργίας που θα δικαιούνται, το όφελος θα είναι πολύ μικρότερο. Να δεχθούμε λοιπόν τους συμβολισμούς, αλλά κάποια στιγμή πρέπει να ασχοληθούμε και με την ουσία…

Επιμένετε, λοιπόν, κύριοι της τρόικας, και καλώς, για την εφαρμογή των δεσμεύσεών μας. Κάποια στιγμή όμως δεν σκέφτεστε, αντί να κάνετε συνεχώς εκθέσεις για το τι δεν κάνουμε, να κάνετε και μια έκθεση για το πώς π.χ. μπορεί να μειωθεί η ανεργία ή με ποια συγκεκριμένα μέτρα μπορεί να αντιμετωπιστεί η φοροδιαφυγή; Για το πώς η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων θα ξεμπλοκάρει τα χρήματα που υπόσχεται αλλά μονίμως κάπου κολλάνε, μήπως και ξεκινήσει κάποιο έργο και ανακοπεί τουλάχιστον ο ρυθμός της ύφεσης;

Οσοι κηρύσσουν τη λιτότητα κατά πάσα πιθανότητα δεν αντιλαμβάνονται ότι συμβάλλουν στην κρίση της δημοκρατίας, έγραφε πριν από λίγες ημέρες ο Μαρκ Μαζάουερ με αφορμή το ιταλικό αδιέξοδο. Φαντάζομαι ότι βλέπετε τι συμβαίνει γύρω σας, αντιλαμβάνεστε ότι μια κοινωνία σε διαρκή κρίση είναι εύκολο να στραφεί σε επίδοξους λαϊκιστές σωτήρες, ότι ο κίνδυνος από την άνοδο ακραίων και εξωθεσμικών ομάδων είναι σοβαρός. Ας μην κάνετε λοιπόν ό,τι περνά από το χέρι σας για να τους τροφοδοτείτε…