Μετά από πολλές και διάφορες εξαγγελίες, προαναγγελίες και όλα όσα θα μπορούσαν να εμφανιστούν, σαν προπομπός των απόψεων της Επιτροπής Πισσαρίδη, όπου να ? ναι θα βγει και το ολοκληρωμένο σχέδιο… Τότε, θα μετρήσουμε , επί της ουσίας πια, τι πουλιά πιάσανε, στα δίχτυα που στήσανε.
Επειδή όμως, είμαστε ανήσυχοι αθρώποι, και ψάχνουμε διεξοδικά το τι γίνεται γύρω μας, προσπαθώντας μάλιστα, να αντιληφθούμε και την μεθοδολογία, με την οποία δουλεύουν στην Επιτροπή, φθάσαμε σε αρκετά, όχι και τόσο καλά, συμπεράσματα.
Δεν με αφορούν όμως αυτά, στο σημερινό σημείωμα. Το σημερινό σημείωμα, έχει να κάνει, με το κατά πόσο κατάλαβε η Επιτροπή αυτή, σε ποια χώρα, γιά ποιο λαό, και σε ποιες πραγματικές συνθήκες, απευθύνεται , για να βρει ανταπόκριση και κυρίως, συμμετοχή και στήριξη, εκ μέρους των πολιτών.
Έχουμε εντοπίσει, δουλεύοντας διεξοδικά, και αναζητώντας τις πηγές που αξιοποιούσε η Επιτροπή, ότι, στο πρώτο απαύγασμα της δουλειάς της, λείπουν κάποιοι, πάρα πολύ σημαντικοί τομείς, που δεν μπορούν να καλυφθούν με ευχολόγια και κυρίως, με κυβερνητικές αποφάσεις και εντολές και αναφέρομαι συγκεκριμένα, στο ότι, η Επιτροπή αγνοεί παντελώς, τον πρωτογενή τομέα, όπως και τη μεταποίηση των αγροτικών προϊόντων.
Το γεγονός αυτό, , δημιουργεί πελώρια κενά, και επειδή ακριβώς μιλάμε, για ανάπτυξη και έχοντας ως δεδομένο, το ποσοστό του ΑΕΠ, που εισφέρεται για τη εισαγωγή των προϊόντων, που βαζει στο τραπέζι του ο Έλληνας, θεωρώ ως πελώριο σφάλμα, την απουσία του πρωτογενούς τομέα, όπως και της μεταποίησης, σε προϊόντα υψηλής προστιθέμενης αξίας , όχι μονο οικονομικά αλλά και διατροφικά, που ζητάει σήμερα, η Ευρωπαϊκή αγορά.
Οι Ιταλοί βρήκαν το Eataly, με το οποίο εισέβαλαν δυναμικά, σε όλες τις ευρωπαϊκές αγορές, προσφέροντας τρόφιμα , υψηλής προστιθέμενης και υψηλής διατροφικής αξίας.
Επ? αυτού, χρόνια πολλά πίσω, ο Λεωνίδας Κύρκος, τη δεκαετία του ? 80 παρακαλώ, σε μία φωτισμένη δουλειά που ανέπτυξε στις Βρυξέλλες, πρότεινε μια συνολική ανασυγκρότηση του αγροτικού χώρου, υπό τον γενικό τίτλο, η Ελλαδα τροφός της Ευρώπης.
Πέρασαν χρόνια πολλά από τότε, και εξακολουθούμε να βολοδέρνουμε, ανάμεσα στην καταστροφική καλλιέργεια του βαμβακιού, και τα πελώρια HI LUX, που αγοράζονται με επιδοτήσεις και δήθεν προγράμματα βελτίωσης, των καλλιεργειών.
Ο δεύτερος τομέας, ο οποίος απουσιάζει παντελώς από τη λογική τους, όπως την παρουσίασαν, είναι ο τουρισμός.
Στον τουρισμό, στα χρόνια που πέρασαν, επενδύθηκαν δισεκατομμύρια και αφορούσαν έναν τουρισμό, που η πανδημία έδειξε, ότι πεθαίνει και αργοσβήνει. Το ζητούμενο όμως είναι, ότι για να αναπτύξεις την οποιαδήποτε άλλη μορφή τουρισμού, που ζητούνται οι νέες εποχές που έρχονται, πρέπει να εκπαιδεύσεις, το σύνολο του πληθυσμού που ασχολείται, με το θέμα, γιατι όλοι τους, κουκιά έφαγαν κουκιά μολογάνε. Δηλαδή, αυτά έμαθαν και όπως έστρωσαν θα κοιμηθούν.
Και είναι πολύ σημαντικό κεφάλαιο, όχι μονον για το ποσοστό που συνεισφέρει στο ΑΕΠ, αλλά και γιατί, σε αυτό απασχολούνται, κοντά ένα εκατομμύριο άνθρωποι και εμμέσως ενάμιση. Φυσικά εάν δεν βρεις τις διεξόδους, αυτοκαταργείσαι στη κυριολεξία, ως πολιτική εξουσία.
Δεν μιλάω μοναχά για τα κούφια λόγια, περί ανάκαμψης του τουρισμού, μια τον Ιούλιο , μια τον Αύγουστο και πάει λέγοντας, ούτε για τα ακόμη πιο κούφια, δήθεν περί τουρισμού στην Ελλάδα, όλο το δωδεκάμηνο. Μιλάμε για την παντελή απουσία ιδεών, σχεδίου, και προτάσεων.
Ένας πάρα πολύ σημαντικός τομέας, για τον οποίο συζητάμε δεκαετίες και τίποτε δεν γίνεται, είναι η δικαιοσύνη. Με το να αναφέρεις, ένα δικαστήριο οικονομικών υποθέσεων, δεν ξαλαφρώνεις τον υπόλοιπο κορμό της δικαιοσύνης, από τον όγκο της δικαστικής ύλης. Η δικαιοσύνη πρέπει, να αποκτήσει σήμερα, δικαστές. Τους δικαστές τους αποκτάς και τους βελτιώνεις, με μια πραγματική διαδικασία αξιολόγησης. Η αξιολόγηση στη δικαιοσύνη όμως, πρέπει να αποτελείται από ένα σύνολο δεικτών, που θα απαγορεύεται, δια ροπάλου, το να χώνει του κουλό του, ο όποιος αξιολογητής. Και με βάση τις ορθές αξιολογήσεις, θα πρέπει να μπει το χέρι στο σακούλι, βαθιά, και να βγάλει τους φιλότιμους και προκομμένους δικαστές, και όχι αυτούς, που περιμένουν ξαπλωμένοι, τη λίστα της προαγωγής του.
Βρήκαμε και άλλα πολλά, που δεν μας επιτρέπει, ούτε ο χρόνος, ούτε ο τόπος, κυρίως όμως, η υπόσχεση να μην προχωρήσουμε σε άλλες δύσκολες κρίσεις.
Το πιο σημαντικό όμως που θα έπρεπε η όποια Επιτροπή, για την Εθνική Ανασυγκρότηση, να προετοιμάσει, είναι, η περιγραφή και σχεδιασμός, του νέου ρόλου που καλείται να αναλάβει η χώρα μας, στην ευρύτερη περιοχή της ΝΑ Βαλκανικής χερσονήσου, όπου υποτίθεται εμφανίζεται, ως ο ισχυρός Ευρωπαίος εταίρος.