Η αποτυχία της κυβέρνησης Τσίπρα είναι τόσο μεγάλη ώστε να προτείνεται ως «λύση» η χρονική επέκταση του κόφτη, δηλαδή του μηχανισμού αυτόματης διόρθωσης δημοσιονομικών αποκλίσεων, η ενεργοποίηση του οποίου θα φέρει μειώσεις μισθών και συντάξεων.

Στο εξωτερικό «πουλούν» εγγυήσεις μνημονιακής πειθαρχίας και στο εσωτερικό αντίσταση μέσω της μη νομοθέτησης συγκεκριμένων μέτρων.

Ο εμπαιγμός είναι διπλός, και έναντι των πιστωτών-εταίρων και έναντι της κοινωνίας. Στους έξω υπόσχονται συνέπεια χωρίς να δεσμεύονται και στους μέσα ανυπακοή τηλεοπτικής κατανάλωσης.

Το πρόβλημα δεν είναι ο κόφτης αλλά η νοοτροπία πίσω από τον κόφτη. Δεν υπάρχει εθνικό σχέδιο για την ανασυγκρότηση της χώρας και καμία άλλη οικονομική πολιτική πέρα από το μνημόνιο. Δεν αναζητείται σχέδιο για την υπέρβαση του μνημονίου αλλά παράταση του χρόνου παραμονής στην εξουσία με τερτίπια και τακτικισμούς. Να συρθούμε λίγο ακόμη, αυτό προκύπτει ως ελληνική πρόταση-επιδίωξη και είναι κάτι που εγγυάται περισσότερη αποτυχία σύντομα.