Έφυγε λοιπόν πάλι η τρόικα και μας άφησε μόνους και «ευχαριστημένους» που θα πάρουμε, όπως μας είπαν και αυτή τη φορά τις δόσεις.
Πράγματι είναι θετικό το γεγονός ότι επιτεύχθηκε μια συμφωνία, αυτή τη φορά ευκολότερα και χωρίς νέα σκληρά δημοσιονομικά μέτρα (αρκούν και τα παλιά για να μας εξοντώσουν) και όχι βέβαια τόσο επειδή διαπραγματευτήκαμε «σκληρά» και αποτελεσματικά αλλά κυρίως γιατί αυτή τη φορά οι απαιτήσεις τους ήταν μάλλον περιορισμένες.
Πήραν λοιπόν αυτά που ζητούσαν και πήγαν στο καλό, προς το παρόν… Βέβαια αυτό που έκανε και την διαφορά, πλην της συνέχισης του χαρατσιού ( με άλλη ονομασία) από τη ΔΕΗ, την ακύρωση της συγχώνευσης Εθνικής-Eurobank, είναι κυρίως οι δεσμεύσεις και υποσχέσεις που πήραν για απολύσεις στο δημόσιο το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα. Άντε να δούμε τώρα πως θα τις κάνουν…
Έχω την εντύπωση πως αυτή τη φορά όταν επανέλθουν οι κύριοι ελεγκτές τον Ιούνιο και εφόσον δεν έχουν υπάρξει απτά αποτελέσματα, τότε τα νέα μέτρα θα ζητηθούν με πολύ πιο σκληρό τρόπο, πέραν του γεγονότος ότι ούτως ή άλλως η λήψη τους προβλέπεται ως πέναλτι στην περίπτωση που δεν πιάνονται οι δημοσιονομικοί στόχοι.
Δεν είναι νομίζω καθόλου ώρα για πανηγυρισμούς και μεγαλοστομίες, όπως αυτούς που εκστόμισε στο πρόσφατο «διάγγελμά» του ο κύριος Πρωθυπουργός και σαν την ομιλία του προχθές στην εκδήλωση του Economist, μπροστά σε ένα έκπληκτο από αυτά που έλεγε ακροατήριο.
Ένας Σαμαράς ο οποίος μίλησε περίπου ως θριαμβευτής ενός νικηφόρου πολέμου και όχι ως πρωταγωνιστής και συμμέτοχος μιας, εξελισσόμενης ακόμη, εθνικής καταστροφής. Τι στιγμή που οι συνέπειες για τον ελληνικό λαό, για τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τους συνταξιούχους και τους κατεστραμμένους επαγγελματίες είναι τόσο οδυνηρές και τους επόμενους μήνες προβλέπονται να είναι ακόμη χειρότερες, αποτελούν ύβρη και προσβολή στην νοημοσύνη και στην αξιοπρέπεια των ανθρώπων, οι εκφωνήσεις τέτοιου είδους πανηγυρικών διθυράμβων. Είναι κάτι σαν να πηγαίνεις στη κηδεία τους και να τους λες περαστικά!…
Τους επόμενους 2-3 μήνες και μέχρι να μας ξαναρθούν «τα συμπεθέρια», η κατάσταση θα γίνει ακόμη πιο δύσκολη, αυτή είναι δυστυχώς η πραγματικότητα , η οποία δεν μπορεί να εξωραϊσθεί και να ξεχασθεί με ανόητους επικοινωνιακούς σχεδιασμούς, όπως νομίζουν ορισμένοι. Θα δεινοπαθήσουμε και θα υποφέρουμε ακόμη περισσότερο, με τις απολύσεις να κόβουν κεφάλια σαν το λεπίδι, τα κλειστά μαγαζιά να πληθαίνουν στους εμπορικούς δρόμους και τις γειτονιές, τις μειώσεις των μισθών να πέφτουν σα το χαλάζι, τα δάνεια στις τράπεζες να μένουν «μη εξυπηρετήσιμα» ( οι ρυθμίσεις – κοροϊδία αφορούν ελάχιστους ) και τα χαράτσια – φόροι και τις αυξήσεις τιμών (ακόμη) σε αγαθά και υπηρεσίες ( ΔΕΗ ) να ξοδεύουν αλύπητα εντός λίγων ημερών τους πενιχρούς μισθούς – αν υπάρχουν – και τις συντάξεις.
Το «πρόγραμμα» απέτυχε,… η εσωτερική υποτίμηση επιτεύχθηκε με βάρβαρο τρόπο μόνο ως προς το σκέλος των μισθών, δημιουργώντας εκτός των άλλων επιπλέον ανισορροπίες στο σύστημα. Είναι πλέον εντελώς φανερό ότι η πορεία πρέπει να αλλάξει. Η συνέχισή του προγράμματος ως έχει, όχι μόνο ανακυκλώνει την ύφεση και άρα το πρόβλημα αλλά κάνει από ένα σημείο και μετά, κοινωνικά μη ανεκτή και πολιτικά μη διαχειρίσιμη την κατάσταση.
Επ΄αυτού όμως, την ουσία δηλαδή του θέματος, δεν ακούμε από τον Πρωθυπουργό και τον Υπουργό επί των οικονομικών και των διαπραγματεύσεων, τίποτα!…